Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Μηλοπιτάκι ευκολάκι!

 Η Λία ανεβάζει τις λαχταριστές συνταγές της στο olives & olive μπλογκάκι της και με ξεσήκωσε παρουσιάζοντας Μίνι Κολοκυθόπιτες! Μια συνταγή που φαντάζομαι δεν σας έχει ξεφύγει!


Πάντως εμένα μου έγινε... έμμονη ιδέα! Διάβασα ότι φτιάχνει και μηλόπιτα με την ίδια ζύμη! Είχα αγοράσει μήλα σε μεγάλη ποσότητα και αποφάσισα να τα αξιοποιήσω! Την συνταγή της... "κολοκυθοπιτούλας" σύντομα θα την κάνω γιατί μου άρεσε πολύ η ζύμη, έκανα κάποια λαθάκια στην πρώτη εκτέλεσή της και πρέπει να την επαναλάβω με στόχο το σωστό αποτέλεσμα, λατρεύω τις κολοκυθόπιτες-κολοκυθόταρτες!


Την συνταγή για την ζύμη για 12 μηλοπιτάκια θα την δείτε εδώ!

Διευκρινίζω μόνο ότι το baking pownter είναι 1 φακελάκι. Και επειδή εδώ τα φακελάκια είναι μεγαλούτσικα, έβαλα 1 και 1/2 κουταλάκι του γλυκού baking pownter.

Όμως εδώ ο καιρός είναι ζεστός, η θερμοκρασία του δωματίου ήταν μεγάλη και η μαργαρίνη έλιωσε και δεν είχα το τριφτό οπτικό αποτέλεσμα της Λίας. Η Λία μου είπε ότι αφού δεν έγινε τριφτό έπρεπε να συμπληρώσω αλευράκι. Εγώ ήδη τα είχα τελειώσει όταν το έμαθα... Διατήρησα την ψυχραιμία μου, έβαλα το μείγμα μαργαρίνης- αλευριού στο ψυγείο και μετά το έτριψα στον τρίφτη του κρεμμυδιού, μα τελικά η ζύμη μου έγινε σαν κεκάκι! 
Πρέπει λοιπόν να επαναληφθεί για να την κάνω όπως πρέπει! Πρέπει να τονίσω στο σημείο αυτό ότι, το αποτέλεσμα που θα το πω "όπως δεν πρέπει", είναι υπέροχο! 


Για την γέμιση, έκοψα 6 καθαρισμένα μηλαράκια, αφρικάνικα, σε κυβάκια (μπορεί τα μήλα σας να είναι μεγαλύτερα από τα δικά μου, γιαυτό υπολογίστε την ποσότητα για τα 12 μάφινς που θα κάνετε) και τους έριξα μερικές σταγόνες λεμόνι να μη μαυρίσουν. Τα έβαλα στο αντικολλητικό τηγάνι με λίγο νερό (3 περίπου κουταλιές της σούπας). Τα πασπάλισα με μπόλικη κανέλα και εσάνς βανίλιας (1 κουταλάκι του γλυκού) και τα άφησα λίγα λεπτά να μαραθούν, ανακατεύοντας πότε πότε. Όταν το νερό εξατμίστηκε πασπάλισα με 3-4 κουταλιές καστανή ζάχαρη (αυτήν είχα! Αν έχετε την κανονική μη τρέχετε να αγοράσετε άλλη!)  και τα άφησα να καραμελώσουν ανακατεύοντας.
Στην συνέχεια το έριξα στα... μαθηματικά! Μοίρασα τα 2/3 της ζύμης σε 12 φορμάκια για μάφινς μετά διαίρεσα τα καραμελωμένα μηλαράκια και τα πρόσθεσα πάνω από την ζύμη. Τέλος έβαλα σε κάθε μάφιν το 1/12 της υπόλοιπης ζύμης και πρόσθεσα αμύγδαλα φιλέ.
Έψησα για 20 λεπτά τα μάφινς σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα και έτοιμα!


Η περιγραφή είναι πολύπλοκη! Η εκτέλεση ταχύτατη! Το αποτέλεσμα υπέροχο!

Δοκιμάστε το! Γίνεται με απλά υλικά σε 40 λεπτά το πολύ!


Λία μου σε ευχαριστώ πολύ!

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Γρήγορο αρωματικό Rissotto με Quinoa


Για την quinoa τελευταία έχουμε κυριολεκτικά "βομβαρδιστεί" από πληροφορίες για την εξαιρετική σημασία της σαν τρόφιμο, την ψηλή περιεκτικότητά της σε φυτικής προέλευσης πρωτεΐνη, σε αμινοξέα, σε μαγνήσιο, σίδερο, όπως και για τα οφέλη που προκαλεί σε όσους την τρων κλπ κλπ

Πάντα σε αυτές τις ξαφνικές ανακαλύψεις αντιδρώ με σύνεση... Όμως συμπληρωματικά σε όλα αυτά που διαβάζω έχω προσθέσει πως η quinoa είναι βολικό τρόφιμο! Ετοιμάζεται μέσα σε λίγα λεπτά, είναι εύγευστη, δένει αρμονικά με όλα τα ζαρζαβατικά, αν ισχύουν έστω και τα μισά από τα χαρακτηριστικά του super food που της αποδίδουν, αξίζει τον κόπο να την βάζουμε στο τραπέζι μας!

Στο περιοδικό Marmiton του Σεπτεμβρίου 2013, όταν ήμουν στο Παρίσι, είχα δει μια συνταγή για rissotto de quinoa, που μου είχε αποτυπωθεί. Αποφάσισα να το δοκιμάσω το αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό! Ένα εντυπωσιακό, εύκολο, γρήγορο, νόστιμο, θρεπτικό, vegeterian πρώτο πιάτο, που σας προτείνω να δοκιμάσετε! 


Rissotto με Quinoa
Υλικά για 4 άτομα
  • 1 κόκκινη πιπεριά σε καρεδάκια
  • 1 μέτριο κολοκυθάκι σε κύβους
  • 2 κούπες quinoa
  • 2 κουταλιές της σούπας κάρυ
  • 1 κούπα γάλα καρύδας (η συνταγή του περιοδικού λέει 50cl)
  • 3 κούπες νερό
  • 1 κουταλιά της σούπας λάδι
  • αλάτι πιπέρι
  • μαϊντανό ψιλοκομμένο
Ετοιμάζουμε την quinoa όπως περιγράφουν οι οδηγίες στο πακέτο. Την μουσκεύουμε σε νερό την ξεπλένουμε καλά την στραγγίζουμε και την βάζουμε σε κατσαρόλα με 3 κούπες νερό, το κάρυ, αλάτι πιπέρι και βράζουμε περίπου 15 λεπτά. Η σωστή αναλογία quinoa προς νερό είναι 1:2, αλλά βάζουμε λιγότερο νερό γιατί θα προσθέσουμε το γάλα καρύδας.
Στο μεταξύ σοτάρουμε στο λάδι την πιπεριά και το κολοκυθάκι ανακατεύοντας να μαραθούν ελαφρά.
Ενώνουμε τα λαχανικά με την quinoa και προσθέτουμε το γάλα καρύδας ανακατεύοντας απαλά σε σιγανή φωτιά μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά και οι σπόροι της quinoa να είναι διάφανοι και άσπροι.
Σερβίρουμε και πασπαλίζουμε με τον μαϊντανό.


Η ετοιμασία του χρειάζεται το πολύ 20 λεπτά το άρωμα και η γεύση του είναι υπέροχα! Την εικόνα την βλέπετε!
Δοκιμάστε το!


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Αγάπανθος, ο κρίνος της Αφρικής και ένα Unpaixtable παιχνίδι


Για αυτή την Δευτέρα σας έχω φωτογραφίσει άλλο ένα φυτό με Ελληνικό όνομα! Αγάπανθος! Ένα αειθαλές φυτό, που κατάγεται από την Ν Αφρική!


Αυτό δεν το ήξερα όταν φύτεψα τους βολβούς τους στον κήπο μου πριν από χρόνια! Τους άρεσε το κλίμα και πρόκοψαν! Κάθε χρόνο στο τέλος της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, στολίζουν τα παρτέρια με τα πανέμορφα μωβ λουλουδάκια τους!


Στο σπίτι που μένουμε στην Ν Αφρική, ο κήπος μας είναι κατάφυτος από λευκούς αγάπανθους! Η ανθοφορία τους διαρκεί περισσότερους μήνες! Το κλίμα της Ν Αφρικής είναι ιδανικό για αυτούς!


Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση! Θέλουν ηλιόλουστο χώρο για να αναπτυχθούν, νεράκι και χώμα που να αποστραγγίζεται καλά!


Τα λουλούδια τους δεν διατηρούνται σε ανθοδέσμη. Όσες φορές έχουν τσακίσει από το χαλάζι ή απροσεξία δεν έχω καταφέρει να τα διατηρήσω στο βάζο, παρά για λίγες ώρες...


Και τώρα στο παιχνίδι!
Τον τελευταίο καιρό έχω αποκτήσει νέες φίλες στο νετ με εξαιρετικά καλαίσθητα food-blogs! Κάθε φορά που τις επισκέπτομαι θαυμάζω τις πολλαπλές ικανότητές τους στο μαγείρεμα, το food styling,
στην φωτογραφία, την δημιουργικότητα, την αισθητική! Μια από αυτές τις νέες φίλες, η Create Taste που γράφει τις υπέροχες συνταγές της στο Ελληνικό Χρέος στην γαστρονομία με κάλεσε να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι απονέμοντας μου ένα Unpaixtable βραβείο! Ο τίτλος του βραβείου με ξάφνιασε μπλέκοντας το unacceptable με το παιχνιδιάρικο unpaixtable...

Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι οι εξής:
Στην αρχή της ανάρτησης πες μας από ποιον έλαβες το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς το blog του!
Οι έξι ερωτήσεις είναι πάντοτε ίδιες, ενώ η έβδομη συντάσσεται από τον unpaixtable και απευθύνεται στους επόμενους.
Πρότεινε πέντε άτομα για να λάβουν το βραβείο και βάλε σύνδεσμο προς τα ιστολόγια τους.
Στο τέλος του post απηύθυνε την πιο unpaixtable ερώτηση σου...στους bloggers που προτείνεις!
Και μην ξεχνάς κάτω από την εικόνα με το σήμα του βραβείου βάλε link που οδηγεί στην ανάρτηση (http://www.all4blogs.gr/arthra/unpaixtable-blogger-award) Όταν το κάνεις... give a shout to all4blogs διότι θα σε προσθέσει στην λίστα με τους συμμετέχοντες (link back)
Οι ερωτήσεις:
1)Intro ( Όνομα, Τοποθεσία, Ζώδιο, Blog Platform)

2)Ποιο είναι το moto του Blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα!

3)Αν το blogging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;

4)Όταν γίνω διάσημος blogger θα... (συμπλήρωσε την φράση)

5)Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτηση σου.

6)Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την blog- όσφαιρα και γιατί;

7) Με ρωτά το χρέος: Ανακηρύσσεστε blogo-βασίλισσα, θέστε τους τρεις βασικούς σας κανόνες σε όλους τους υπηκόους σας!!!!





Δεν έχω παρά να απαντήσω!

1)Intro Αγγελική Ν, Ν. Αφρική Σάντον, Ιχθύς, blogger

2) Το Blog μου δεν έχει moto... Μάλλον το "σκάσε και κολύμπα" μου ταιριάζει αυτή την εποχή!

3) Αν ήταν παιχνίδι το blogging θα ήταν το "γύρω γύρω όλοι" γιατί είναι ομαδικό, έχει κανόνες, κάνουμε όλοι βήματα γύρω γύρω από τα ενδιαφέροντά μας, επισκεπτόμαστε τους φίλους μας, καμιά φορά πέφτει και σύγχυση και διασκεδάζουμε!

4) Όταν γίνω διάσημη blogger θα... ξυπνήσω γρήγορα, γιατί θα είναι στον ύπνο μου!

5) Η λιγότερο δημοφιλής μου ανάρτηση είναι η "μια απόφαση", όπου εξιστορούσα που ζω, γιατί...

6) Θα ήθελα να εξαφανιστούν όσα ιστολόγια αφορούν πρόδηλα παράνομες δραστηριότητες, όπως παιδική πορνογραφία, Human trafficking, κλπ γιατί πιστεύω ότι ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων είναι πάνω από την ελευθερία της διακίνησης των πληροφοριών.

7) Εγώ με τα βασιλικά καθήκοντα και τους κανόνες, έχω διαχωρίσει την θέση μου από την αρχή...
Ας κάνω 3 παρακλήσεις και πολύ μου πάει!
α. Να γράφουμε τις πηγές μας και πάντα να σεβόμαστε τα θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
β. Να μη γράφουμε ανώνυμα κακοπροαίρετα σχόλια.
γ. Να μη γράφουμε σε γκρίκλις.

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! 
Η δική μου ερώτηση:
 Τι θα ήθελες να είναι καλύτερο στο blog σου?

Αλλά πάντα υπάρχουν τα δυσκολότερα! Οι bloggers που προτείνω για βράβευση-παιχνίδάκι είναι:

Ελπίζω να έχετε όρεξη!


Και κυρίως θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή βδομάδα να έχουμε!

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Σταγόνες σαν δάκρυ...



Πόσο διαφέρει μια σταγόνα από ένα δάκρυ? 


Ίσως μια ανάσα διαφορά...



Η βδομάδα μου ξεκίνησε με άσχημα νέα, που ευτυχώς δεν είναι τραγικά.


Ένα άσχημο γλίστρημα περπατώντας στο δρόμο, η μια κόρη μου...
Ένα τρακάρισμα η άλλη, χωρίς τραυματισμούς...


Ευτυχώς και οι δυο είναι καλά...
Καλή να είναι η υπόλοιπη βδομάδα μας....
Πολλά φιλιά

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Ο κρίνος της ημέρας!


Δευτέρα σήμερα συνεχίζω το αφιέρωμα στα λουλούδια! 
Το σημερινό λουλούδι της Δευτέρας είναι ένας υπέροχος κρίνος! Όπως έμαθα λέγεται daylily, το επιστημονικό του όνομα είναι Hemerocallis! 


Στην πραγματικότητα δεν είναι κρίνος, αλλά του μοιάζει. Τα λουλούδια του διαρκούν μόνο μια μέρα, αλλά το φυτό ανθίζει διαρκώς στην περίοδο της ανθοφορίας του!


Ένα ακόμα φυτό που ανθίζει στον κήπο του συγκροτήματός μας στο Σάντον και έχει Ελληνικό όνομα (ημέρα και κάλλος)!


Σας έχω δείξει ξανά λουλούδια αυτής της οικογένειας πέρυσι τέτοιο καιρό. Ήταν μετά την μεσημεριανή βροχή, γεμάτα σταγόνες δροσιάς! 


Τα σημερινά daylilies είναι διπλά. Υπάρχουν και τριπλά, που δεν έχω δει παρά μόνο σε φωτογραφίες


Τα κρίνα αυτά τα βλέπω στα παρτέρια του συγκροτήματος και καταλαβαίνω ότι δεν χρειάζονται καμιά ιδιαίτερη φροντίδα, γιατί ο κηπουρός μας.. μόνο επίμονος δεν είναι... Απλά τα ευνοεί το κλίμα της Ν Αφρικής.


Τα daylilies προέρχονται από την Ασία, από το Καύκασο εξαπλώνονται ανατολικά, μέσω των Ιμαλαΐων στην Κίνα , την Ιαπωνία και την Κορέα.


Θεωρώ ότι τα συγκεκριμένα είναι υβρίδια. Έχουν πετύχει εκπληκτικής ομορφιάς φυτά τα τελευταία 100 χρόνια!


Καλή βδομάδα να έχουμε!
Πολλά φιλιά!

Όποιος ενδιαφέρεται και μπορεί ας δει αυτό:



Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Κάρυ με φασόλια και κολοκύθα


Η Αϊναφετς η γλυκιά μας μαγισσούλα, που ασχολείται με γιατροσόφια, κόλπα, σχόλια και άλλα πολλά μου ζήτησε κάποια χορτοφαγική συνταγή από την Ν Αφρική!

Για την Ν Αφρικάνικη κουζίνα είχα αναφερθεί σε παλιότερη ανάρτησή μου με τίτλο chakalaka. Όπως έγραφα, κάνοντας ένα γύρο στη κουζίνα της Ν Αφρικής είναι, λένε, σαν να γνωρίζεις τις κουζίνες όλου του κόσμου, λόγω της πολυπολιτισμικότητας, που χαρακτηρίζει τους κατοίκους της. Όμως αυτό που δεν είχα παρατηρήσει είναι ότι τρώνε κυρίως κρέας. Απαραίτητα στο πιάτο τους υπάρχει βοδινό, αρνί, κατσίκι, κοτόπουλο ή χοιρινό ή συνδυασμοί τους. Αν δεν φάνε κρεατικό, τότε διαλέγουν ψάρια ή θαλασσινά. Ακόμα και οι σαλάτες τους στα εστιατόρια τις περισσότερες φορές  είναι... "εμπλουτισμένες" με κρέας ή ψάρι. Όποιος είναι vegetarian υποφέρει λιγάκι, ή τρέφεται με τα συνοδευτικά πιάτα στο εστιατόριο και φρούτα...


Ψάχνοντας όμως πάντα κάτι βρίσκεις! "Κάνοντας ένα γύρο" βρήκα μια συνταγή, που έχει τις ρίζες της στην Ινδική κουζίνα, που είναι πολύ αγαπητή στην Ν Αφρική, ιδιαίτερα στην περιοχή του Ντέρμπαν. Όταν λέω ότι έκανα γύρο, προφανώς ήταν τρόπος του λέγειν. Στο Σούπερ Μάρκετ την βρήκα, γραμμένη πάνω στο κουτί σκόνης κάρυ "Rajah, mild & spicy curry powder". Με την λογική ότι οι εταιρείες κάνουν τα πάντα να προωθήσουν τα προϊόντα τους, εμπιστεύομαι συχνά τις συνταγές, που γράφονται πάνω στα κουτιά. Είναι απλές, δοκιμασμένες και προσαρμοσμένες στα κοινά γούστα. Και μέχρι τώρα δεν το έχω μετανιώσει! Η συνταγή ονομάζεται "Pumkin and sugar bean curry", κάρυ με φασόλια και κολοκύθα. Τα sugar bean μοιάζουν με τα φασόλια "μπαρμπούνια", μπορεί να είναι και τα ίδια ακριβώς. Για να μη τα πολυλογώ, είχα στο σπίτι γίγαντες από την Ελλάδα, που τους λατρεύω και τους αξιοποίησα... Επίσης για κολοκύθα χρησιμοποίησα butternut squash, τις υπέροχες αυτές μικρές κολοκύθες, που συχνά μαγειρεύω. Το κάρυ μπορεί να είναι πολύ καυτερό, μέτριο ή απαλό. Διαλέξτε τι είδους κάρυ θα χρησιμοποιήσετε ανάλογα με την ευαισθησία και τις προτιμήσεις σας, αν σκοπεύετε να δοκιμάσετε την συνταγή αυτή!


Η συνταγή προσαρμοσμένη:
Κάρυ με φασόλια και κολοκύθα
2 κούπες φασόλια μουσκεμένα σε νερό για 12 τουλάχιστον ώρες.
3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο (η πρωτότυπη συνταγή έλεγε 1 κουταλιά)
1 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
3 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα*
1 πράσινη πιπεριά, κομμένη σε καρεδάκια
1 μικρή μελιτζάνα σε κύβους*
2 κουταλιές της σούπας κάρυ mild
3 ντομάτες, τριμμένες (και πρόσθεσα 5-6 ντομάτακια τσέρι κομμένα στα δυο*)
2 κούπες κολοκύθα καθαρισμένη και κομμένη σε κύβους
αλάτι πιπέρι

*τα υλικά που έχουν αστεράκι είναι δικές μου προσθήκες. Η πρωτότυπη συνταγή, που μπορείτε να δείτε εδώ , αναφέρει και συστατικά που δεν χρησιμοποιώ, όπως Knorrox Beef Stock Cube, Knorr Brown Onion Soup, Steak and Chop Spice.


Ας δούμε την εκτέλεση:
Τους γίγαντες, που τους έχω μουσκέψει όλη την νύχτα, τους στραγγίζω, τους ξεπλένω με κρύο νερό και τους ρίχνω σε μια κατσαρόλα. Τους καλύπτω με κρύο νερό, και τους βάζω να πάρουν μια βράση σε δυνατή φωτιά. Χαμηλώνω τη φωτιά και σιγοβράζω μέχρι να μαλακώσουν, όχι να λιώσουν. Ο χρόνος βρασμού εξαρτάται από τα φασόλια και ίσως και το νερό της περιοχής. Οι γίγαντες που έχω εδώ χρειάζονται πάνω από 1 και 1/2 ώρα βράσιμο. Όταν μαλακώσουν τους σουρώνω.
Στο μεταξύ, σε μια κατσαρόλα ζεσταίνω το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και σοτάρω τα κρεμμύδια και την πιπεριά. Προσθέτω το κάρυ και τις ντομάτες και συνεχίζω το σοτάρισμα για λίγα λεπτά. Προσθέτω την κολοκύθα, τα φασόλια και τα υπόλοιπα λαχανικά. Συμπληρώνω λίγο ζεστό νερό (σταδιακά έβαλα λιγότερο από 2 κούπες) αλάτι και πιπέρι και αφήνω να βράσουν για μισή ώρα ακόμα, σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας απαλά πότε πότε. Δοκιμάζω αν μαλάκωσε η κολοκύθα για να βεβαιωθώ αν είναι έτοιμο το κάρυ.
Η συνταγή προτείνει να σερβιριστεί με ρύζι ή παπ (χυλός καλαμποκιού). Φασόλια, κολοκύθα και ρύζι μου φάνηκε υπερβολή! Το απόλαυσα σκέτο! Είναι εξαιρετικά νόστιμο! Δοκιμάστε το! 


Σας έχω δείξει πώς φωτογραφίζω στο πάγκο της κουζίνας, ώρα να σας δείξω και τον πιο συνηθισμένο μου τρόπο: με τον ανακλαστήρα στην βεράντα.

Για να έχουμε καλές φωτογραφίες, χρειάζεται να μάθουμε να διαχειριζόμαστε σωστά το φως. Δεν θα σας ζαλίσω με τεχνικά θέματα που αφορούν στην κάμερα, στα διαφράγματα, ταχύτητες, ευαισθησίες κλπ. Θεωρώ ότι χρησιμοποιείτε μια αυτόματη μηχανή ή το κινητό σας και δεν ανοίγω το θέμα σε λεπτομέρειες, που μπορεί να κουράσουν. Οι φωτογραφίες δεν πετυχαίνουν αν φωτογραφίζουμε στα σκοτεινά, αν πέφτουν ηλιακές ακτίνες πάνω στο θέμα μας, ή με φλας. Χρειάζεται η λήψη να γίνεται σε φωτεινό χώρο, με διάχυτο φωτισμό, χωρίς φλας (εκτός αν το φλας μας είναι πιο... επαγγελματικό). Επίσης προσέχουμε όταν φωτογραφίζουμε λευκά αντικείμενα (φόντο, πετσετάκια, πιάτα, μάρμαρα κλπ) "ξεγελούν" το φωτόμετρο της κάμερας και το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό (χρειάζεται διόρθωση στον υπολογιστή).

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κουνάμε την κάμερα όταν τραβάμε την φωτογραφία. Όσο πιο λίγο φως υπάρχει τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να μη τα καταφέρουμε και να βγει κουνημένη η φωτογραφία. Το τρίποδο είναι η καλύτερη λύση του προβλήματος ή η στήριξη της κάμερας σε σταθερό σημείο (στοίβα βιβλίων, κουτί κλπ).

Για να πετύχουμε καλύτερες φωτιστικές συνθήκες ο ανακλαστήρας είναι το απολύτως απαραίτητο εξάρτημα. Όπως το λέει το όνομά του είναι μια επιφάνεια, που μπορεί επάνω της να ανακλαστεί το υπάρχον φως. Με την βοήθειά του ανακλαστήρα αυξάνεται σημαντικά το φως στο αντικείμενο που φωτογραφίζουμε. Αρκεί να τοποθετήσουμε τον ανακλαστήρα απέναντι από τις ακτίνες του φυσικού φωτός και να κατευθύνουμε τις ανακλώμενες ακτίνες πάνω στο φωτογραφικό θέμα μας. Σαν να παίζουμε με καθρεφτάκι!  Αν δεν έχετε διάθεση να αγοράσετε έτοιμο, μπορείτε να φτιάξετε έναν χρησιμοποιώντας αλουμινόχαρτο τσαλακωμένο και ξανά τεντωμένο πάνω σε ένα χαρτόνι. Μια πολύ απλή κατασκευή για την οποία χρειάζεται, όπως είπαμε, χαρτόνι, αλουμινόχαρτο και σελοτέιπ.
Αν έχετε βοηθό στην φωτογράφιση, τότε θα σας κρατήσει τον ανακλαστήρα για να φωτογραφίσετε. Όταν είμαι μόνη στο σπίτι στερεώνω τον ανακλαστήρα κάπου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το έπιασα με μια δαγκάνα (από μαγαζί που πουλά εργαλεία) σε ένα σταντ που κρεμάω όταν σιδερώνω τα πουκάμισα :)


Μια σας έβαλα στο "θέμα" με την προηγούμενη ανάρτηση: Το πρόβλημα με το ρεύμα στο σπίτι συνεχίζει... Σήμερα πάνω από 3 ώρες πάλευαν να το φτιάξουν χωρίς αποτέλεσμα. 3 ώρες χωρίς ρεύμα στο σπίτι. Πφφφ. Έχω αποσυντονιστεί!

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Αφρικάνικες Βιολέτες ή Saintpaulia

Υποφέρω στην Ν Αφρική από την τριτοκοσμική (ώρες ώρες) παροχή υπηρεσιών... Συνήθως υπάρχουν βλάβες στο τηλέφωνο ή στο ίντερνετ. Βλάβες που για να διορθωθούν, χρειάζονται άπειρα παράπονα στις σχετικές υπηρεσίες και μέρες απομόνωσης από τον έξω κόσμο. Αυτές τις μέρες έχουμε βλάβη το σπίτι μας στην παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος και μένουμε μέρες στο σκοτάδι... Δεύτερος κύκλος βλαβών αυτός την βδομάδα που πέρασε και φοβάμαι ότι θα ακολουθήσει σύντομα και τρίτος, γιατί η λύση που δόθηκε προχθές το βράδυ ήταν εντελώς προσωρινή...

Είκοσι χρόνια μετά την πτώση του απαρτχάιντ, δυστυχώς δεν μπορούν να διαχειριστούν κάποια θέματα, γιατί μάλλον βυθίζονται σε διαφθορά. Αλλάζω θέμα δεν θέλω να υπάρχουν συνειρμοί, γιατί τις Δευτέρες θέλω να σας παρουσιάζω εικόνες λουλουδιών για να ξεκινά η βδομάδα όμορφα!


To πανέμορφο φυτό της σημερινής Δευτέρας είναι η Αφρικάνικη Βιολέτα ή Saintpaulia. Πήρε το όνομα Saintpaulia από τον άγνωστο σε μένα Βαρόνο Von Walter Saint Paul-Illaire (1860-1910), που ήταν επίτροπος στην επαρχία Tanga (την τωρινή Τανζανία) και ανακάλυψε το φυτό στην Τανγκανίκα στην Αφρική το 1892! Έστειλε σπόρους στον πατέρα του, που ήταν ένας ερασιτέχνης βοτανολόγος στο Γερμανία και από εκεί διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη.

Λέγεται ότι οι αφρικανικές βιολέτες έχουν συνδεθεί από καιρό με τις μητέρες και τη μητρότητα. Για το λόγο αυτό αποτελούν ένα παραδοσιακό δώρο για τις μητέρες σε πολλούς πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Αυτή την λεπτομέρεια δεν την ήξερα! Πίστευα ότι στα παιδιά άρεσε να χαρίζουν στην μαμά του Αφρικάνικη Βιολέτα γιατί είναι όμορφη, έχει μικρό χαριτωμένο μέγεθος που ταιριάζει στα χεράκια τους και χαμηλή τιμή που μπορούν να πληρώσουν με το χαρτζιλίκι τους!

Στην χώρα μας ευδοκιμεί σαν φυτό εσωτερικού χώρου. Μπορείτε εύκολα να το διατηρήσετε, αρκεί να προσέξετε κάποια θέματα που αφορούν στις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο που θα το βάλετε να ζήσει. Με τα φυτά αυτό είναι κανόνας!


Οι Αφρικάνικες Βιολέτες θέλουν ήπιες θερμοκρασίες: 20-22 βαθμοί είναι ιδανικοί για την ανάπτυξή τους. Δεν αντέχουν στο κρύο, σε θερμοκρασίες κάτω από 15 βαθμούς υποφέρουν. Δεν αντέχουν σε έντονες μεταβολές θερμοκρασίας, ούτε τους αρέσει να υπάρχει ρεύμα αέρα γύρω τους.

Ευδοκιμούν σε φωτεινούς χώρους, αλλά όχι σε απευθείας ηλιακό φως! Το απαιτούν φιλτραρισμένο. Θέλουν να βρίσκονται κοντά σε παράθυρο (όχι μεσημβρινό), αλλά με κουρτίνα ή γρίλιες ή άλλα φυτά που να εμποδίζουν τις ακτίνες να φτάνουν απ ευθείας στα φύλλα τους. Θέλουν υγρασία στην ατμόσφαιρα (όχι κοντά σε καλοριφέρ), αλλά όχι σταγόνες νερού στα φύλλα τους.

Ενώ χρειάζονται υγρασία στο περιβάλλον, η υγρασία στο χώμα δεν τις ωφελεί. Αναπτύσσουν εύκολα μύκητες στις ρίζες και σαπίζουν. Ο καλύτερος τρόπος για πότισμα είναι να βάζουμε νεράκι στο πιάτο τους και όχι να τις ποτίζουμε από πάνω. Το νερό να μην είναι παγωμένο, αφρικάνικο λουλούδι είναι, ήπια θερμοκρασία και σε αυτό! Σε μισή ώρα ελέγχουμε αν απορροφήθηκε το νερό. Αν υπάρχει περίσσευμα το χύνουμε. Η συχνότητα των ποτισμάτων εξαρτάται από τις γενικότερες συνθήκες του χώρου (εποχή, θερμοκρασία, υγρασία). Μια φορά την εβδομάδα νομίζω ότι αρκεί. Συνήθως βάζω το χέρι μου εκεί που φυτρώνουν τα φύλλα και αν είναι εντελώς ξηρό, τότε ποτίζω. Αν στάξει νερό στα χνουδωτά φύλλα τους πρέπει να το σκουπίσουμε απαλά για να απομακρυνθεί το νερό, διαφορετικά το φύλλο θα μαυρίσει και θα καταστραφεί.

Πρέπει να κόβουμε τακτικά με καθαρό ψαλίδι τα φύλλα που περιμετρικά μαραίνονται, όπως και τα λουλούδια για να αποφεύγουμε την ανάπτυξη μυκήτων επάνω στα υγιή φυτά.

Δεν χρειάζονται μεγάλη γλάστρα για να προκόψουν. Αν τις αλλάξετε γλάστρα, βάλτε τις στην αμέσως μεγαλύτερη από αυτή που τις είχατε. Διαφορετικά η άνθιση θα αργήσει πολύ. Χρειάζονται ελάχιστο λίπασμα για φυτά εσωτερικού χώρου κάθε 15 μέρες, διαλυμένο στο νερό που τις ποτίζουμε στο πιατάκι τους. Για να λέω την αλήθεια, σπάνια τις λιπαίνω και ποτέ δεν τους αλλάζω γλάστρα. Μόνο μια φορά μια βιολέτα κόντευε να μαραθεί, γιατί σάπισε η ρίζα της, την έβγαλα από την γλάστρα, τίναξα και ξέβγαλα τα απομεινάρια της ρίζας της, την έβαλα σε άλλη γλάστρα με χώμα και περλίτη και έγινε καλλίτερη από ότι ήταν όταν μου την χάρισαν!

Για έντονη ανθοφορία χρειάζεται να μένουν σε απόλυτο σκοτάδι 16 ώρες και να φωτίζονται με λαμπτήρες φθορισμού που τοποθετούνται 12 έως 15 εκατοστά πάνω από τα φύλλα τις υπόλοιπες ώρες. Θεωρώ ότι αυτά είναι υπερβολές που εξαντλούν τα φυτά. Τα κάνουν οι καλλιεργητές για να τα πουλήσουν. Τα λουλούδια που ανθίζουν στο σπίτι πάντα είναι λιγότερα, μην απογοητευτείτε! Αν η βιολέτα αποφασίσει να βγάλει λιγότερα λουλούδια θα είναι συνεχή και τόσο όμορφα, που θα μας αποζημιώσει! 


Εύχομαι να έχετε μια όμορφη βδομάδα!
Ευχηθείτε μου να έχω ρεύμα!!!