Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Σάββατο 26 Μαρτίου 2011
Τάρτα σοκολάτας με τσίλι
Το χόμπι μας με την μαγειρική και την ζαχαροπλαστική δεν βοηθάει να διατηρήσουμε την γραμμή μας!
Όλη την ώρα λέω να προσέχω, να τρώω σωστά, να κόψω τα γλυκά και όλο δεν τηρώ αυτά που λέω! Κάτι βλέπω, κάτι διαβάζω, κάτι μου λένε, που μου κάνει κλικ και το έχω στο νου μου μέχρι να το φτιάξω και να το γευτώ! Τελευταία δεν φτιάχνω γλυκά για το σπίτι, παρά μόνο αν έχω καλεσμένους. Όμως η χαρά μου είναι αν με καλούν σε φιλικά σπίτια, να φτιάχνω ότι έχω βάλει στο μάτι και το προσφέρω! Έτσι το χαίρομαι και δεν το τρώω σε ποσότητα!
Αυτή τη φορά είχα βάλει στο μάτι μια σοκολατένια πρόκληση! Σε ένα περιοδικό που εκδίδεται στην Ν Αφρική με τίτλο Food and Home (σας έχω ξαναμιλήσει για τις συνταγές του), στο τεύχος του Φεβρουαρίου 2011, μια υπέροχη τάρτα σοκολάτας με τσίλι αποτελούσε το κεντρικό θέμα του εξωφύλλου του... Κράτησα την συνταγή της Anna Montali για την Chilli chocolate tart, αντιστάθηκα ένα διάστημα, αλλά τελικά την έφτιαξα, με αφορμή μια πρόσκληση!
Είναι θερμιδική βόμβα! Δεν συνιστάται για δίαιτα... Το αποτέλεσμα όμως είναι τέλειο για φανατικούς της σοκολάτας σαν και εμένα! Είναι εύκολη στην ετοιμασία της, το μόνο που ίσως θα σας δυσκολέψει, είναι τα raspberries που μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με άλλα φρούτα της αρεσκείας σας! Προετοιμάζoυμε την ζύμη της βάσης, την φορμάρουμε, την ψήνουμε άδεια και όταν κρυώσει την γεμίζουμε με γκανάς σοκολάτας και στολίζουμε με φρούτα!
Για την τάρτα
200 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
100 γρ ζάχαρη
120 γρ βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
1 αυγό μεγάλο, σε θερμοκρασία δωματίου
1 κρόκος αυγού μεγάλου, σε θερμοκρασία δωματίου
3 κουταλιές της σούπας κακάο (δική μου προθήκη)
2 πιπεριές κόκκινες τσίλι, εξαιρετικά ψιλοκομμένες
Για την γέμιση
400 γρ σοκολάτα της αρεσκείας σας (έβαλα μαύρες δυο Lindt EXCELLENCE SEA SALT και δυο Lindt CHILLI)
500ml κρέμα γάλακτος
3 κουταλιές της σούπας λικέρ Grand Marnier πορτοκάλι (θα του πήγαινε και περισσότερο)
50 γρ βούτυρο
άχνη (η συνταγή δεν προβλέπει, ούτε έβαλα, αλλά αν σας αρέσουν τα γλυκά, βάλτε 1-2 κουταλιές της σούπας στην γκανάς ή πασπαλίστε τα φρούτα)
250 γρ σμέουρα (ή raspberries, ή framboises)
Το περιοδικό έλεγε ότι χρειάζεται μια ώρα για να ετοιμαστεί και επιπλέον χρόνος για να ξεκουραστεί. Εμένα μου πήρε πάνω από το διπλάσιο και με τους ενδιάμεσους χρόνους με απασχόλησε 4 ώρες περίπου . Χρειάζεται προσοχή με τις πιπεριές. Οι κόκκινες καυτερές τσίλι πιπεριές είναι υποφερτά (για μένα) καυτερές! Προσέξτε μη χρησιμοποιείστε πιπεριές τόσο ανυπόφορα καυτές, που καταστρέψετε το γλυκό! Σε περίπτωση που είναι "φωτιά", βάλτε μικρότερη ποσότητα! Κόψτε τις εξαιρετικά λεπτά για να αναμειχθούν καλά στην ζύμη και να μη μαζευτούν σε ένα σημείο.
Η ζύμη της τάρτας δεν είναι η κλασσική μπριζέ. Ανακατεύουμε την ζάχαρη με το αλεύρι. Εγώ έβαλα και κακάο, γιατί την ήθελα την βάση σοκολατένια και γιατί η φωτογραφία του περιοδικού την έδειχνε σκούρου χρώματος και δεν μπορούσε να έχει το χρώμα αυτό μόνο από το τσίλι... Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το βούτυρο και το χτυπάμε με μίξερ. Όταν γίνει σαν κρέμα, προσθέτουμε τα αυγά, να ενωθούν. Προσθέτουμε τις κόκκινες πιπεριές τσίλι ανακατεύοντας, συνεχίζουμε και το μείγμα του αλευριού. Ζυμώνουμε ελαφρά, να γίνει αφράτη η ζύμη. Την κάνουμε μπάλα, την πιέζουμε ελαφρά να γίνει σαν δίσκος, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο, τουλάχιστον για μια ώρα να ξεκουραστεί. Με τον τρόπο αυτό χαλαρώνουν οι δεσμοί της γλουτένης, για να μπορέσουμε να την ανοίξουμε σε χοντρό φύλλο και να μη μαζεύει. Ετοιμάζουμε για την γέμιση μια γκανάς σοκολάτας. Σε κατσαρολάκι βάζουμε την κρέμα γάλακτος και την ζεσταίνουμε, χωρίς να φτάσει σε βρασμό. Αν θέλουμε γλυκιά την γέμιση προσθέτουμε μερικές κουταλιές άχνη (1-2) κοσκινισμένη και ανακατεύουμε για να διαλυθεί. Ρίχνουμε στη κρέμα και το λικέρ και βγάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά. Ρίχνουμε μέσα το βούτυρο και την σοκολάτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια. Ανακατεύουμε να λιώσει το βούτυρο και η σοκολάτα και να γίνει ένα μείγμα ομοιογενές. Αφήνουμε να κρυώσει η γκανάς για να δέσει κάπως.
Βγάζουμε την ζύμη της βάσης της τάρτας από το ψυγείο. Το περιοδικό έλεγε ότι ανοίγουμε φύλλο διαμέτρου 22 εκατοστών. Δεν τα κατάφερα! Προτείνω να βάλουμε την ζύμη μέσα στην ταρτιέρα (20 εκατοστά διάμετρος της φόρμας) και με το χέρι μας την απλώσουμε να καλύψει τον πάτο και τα πλαϊνά της και γίνεται μια χαρά! Με το πιρούνι τρυπάμε σε διάφορα σημεία την ζύμη για να μη φουσκώσει, όπως θα ψήνεται. Βάζουμε την ταρτιέρα με την ζύμη στην κατάψυξη για 15-20 λεπτά.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς C.
Βγάζουμε την ζύμη από το ψυγείο. Στρώνουμε πάνω της λαδόκολλα και γεμίζουμε την τάρτα με ρύζι, ή φασόλια, ή τις ειδικές μπίλιες για να ψήνουμε άδειες τάρτες. Ψήνουμε την τάρτα με τα βάρη της στον προθερμασμένο φούρνο, για 15 λεπτά.
Βγάζουμε την μισοψημένη τάρτα και αφαιρούμε τα βάρη. Βάζουμε ξανά στο φούρνο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 5-6 λεπτά!
Βγάζουμε την ψημένη άδεια τάρτα από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει, χωρίς να την ξεφορμάρουμε. Όταν κρυώσει η βάση την βγάζουμε από την φόρμα και την τοποθετούμε σε πιατέλα. Επειδή ήθελα να την μεταφέρω, δεν την έβγαλα από την φόρμα, για να είναι πιο σταθερή κατά την μεταφορά της.
Στην συνέχεια την γεμίζουμε με την γκανάς σοκολάτας και την βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει εντελώς. Όταν κρυώσει και σταθεροποιηθεί η γέμιση, στολίζουμε με τα σμέουρα και αν θέλουμε πασπαλίζουμε ελαφρά με άχνη, λιώνουμε λίγη σοκολάτα επιπλέον και ρίχνουμε πάνω από τα φρούτα! Όσοι την δοκίμασαν είπαν τα καλύτερα λόγια! Θεωρώ ότι είναι καταπληκτική! Δοκιμάστε την!
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Ευχαριστώ για τις ευχές!
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Ψωμί και ελιά... στον αρτοπαρασκευαστή
Πριν από μερικά χρόνια δεν έτρωγα καθόλου ψωμί, γιατί δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Από τότε που πήρα τον αρτοπαρασκευαστή ετοιμάζω συνεχώς ψωμί και το απολαμβάνω πραγματικά!
Έχω πειραματιστεί με χίλιους δυο τρόπους αξιοποιώντας την μηχανή σχεδόν όσο και το μίξερ και έχω φτιάξει διάφορα ωραιότατα ψωμάκια!
Τελευταία έφτιαξα ένα ωραιότατο ελιόψωμο που πρόλαβα να φωτογραφίσω και σας το παρουσιάζω!
Τελευταία έφτιαξα ένα ωραιότατο ελιόψωμο που πρόλαβα να φωτογραφίσω και σας το παρουσιάζω!
Για ένα μεγάλο καρβέλι χρειάστηκα:
325 ml γάλα σε θερμοκρασία δωματίου
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
2 αυγά ελαφρά χτυπημένα
1/2 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένο βασιλικό
1/2 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένη μαντζουράνα
1/2 κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
1/4 του κουταλιού του γλυκού τριμμένο φασκόμηλο
1/4 της κούπας τριμμένη παρμεζάνα
100 γρ πράσινες ελιές χωρίς κουκούτσι κομμένες στην μέση
1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κούπες αλεύρι σκληρό για ζυμωτό ψωμί
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 & 1/2 κουταλάκια αλάτι
1 & 1/2 κουταλάκια μαγιά ξηρή στιγμής.
Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά να ενώσουν και προσθέτουμε το γάλα, το ελαιόλαδο, τα αρωματικά φυτά (εδώ τα αρωματικά πωλούνται έτοιμα σε μείγμα που ονομάζεται Italian Herb Seasoning). Όταν ενώσει το μείγμα το ρίχνουμε στον κάδο του αρτοπαρασκευαστή.
Ρίχνουμε από πάνω την παρμεζάνα, τις ελιές και "σκεπάζουμε" με το αλεύρι.
Την ζάχαρη και το αλάτι τις ρίχνουμε σε δυο διαφορετικές γωνιές του κάδου (για να μην έρθουν σε επαφή με την μαγιά).
Κάνουμε μια λακούβα στο αλεύρι και ρίχνουμε την μαγιά.
Ρυθμίζουμε το μηχάνημα στο πρόγραμμα για σύντομο ψήσιμο (για 900 γρ ζύμη) και ετοιμαζόμαστε σε μια ώρα να απολαύσουμε αρωματικό ελιόψωμο!
Σε περίπτωση που δεν έχουμε αρτοπαρασκευαστή θα κουραστούμε λίγο περισσότερο.
Θα βάλουμε το γάλα χλιαρό με την μαγιά, την ζάχαρη και 2 κουταλιές από το αλεύρι σε ένα μπολ, θα ανακατέψουμε καλά και θα αφήσουμε το μείγμα για 5-10 λεπτά, να φουσκώσει.
Θα χτυπήσουμε τα αυγά με τα αρωματικά φυτά και το ελαιόλαδο.
Θα ρίξουμε το υπόλοιπο αλεύρι ανακατεμένο με το αλάτι σε μια επιφάνεια, σαν βουναλάκι, με μια τρύπα - "κρατήρα" στο κέντρο. Στην τρύπα αυτή θα ρίξουμε την φουσκωμένη μαγιά και το μείγμα των αυγών. Θα ανακατέψουμε κυκλικά, ώστε να ενσωματωθούν όλα σε ένα ζυμάρι αρκετά υγρό, που θα κολλάει πολύ στα χέρια. Με χέρια λαδωμένα θα ζυμώσουμε αρκετή ώρα να αναπτυχθούν δεσμοί γλουτένης να γίνει μια ελαστική ζύμη, αφράτη, που θα πάψει να κολλάει πολύ.
Θα λαδώσουμε ένα μεγάλο μπολ, θα βάλουμε εκεί την ζύμη μας και θα την γυρίσουμε μέσα στο μπολ, ώστε να λαδωθεί εξωτερικά και να πάρει ομαλό, σφαιρικό σχήμα. Θα κλείσουμε το μπολ με διαφανή μεμβράνη και θα το αφήσουμε να διπλασιαστεί σε όγκο. Θα χρειαστεί 1 & 1/2 ώρες.
Στην συνέχεια θα το ξεφουσκώσουμε και θα προσθέσουμε τις ελιές και την παρμεζάνα. Θα ζυμώσουμε ελαφρά, ώστε να ανακατευτούν τα υλικά και θα σχηματίσουμε ένα καρβέλι. Θα το τοποθετήσουμε σε λαδωμένη φόρμα μακρόστενη του κέικ, θα το χαράξουμε βαθειά και θα το αφήσουμε να φουσκώσει ξανά, περίπου 1/2 με 3/4 της ώρας.
Θα βρέξουμε ελαφρά την επιφάνειά του με πινελάκι και θα το ψήσουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς C για 3/4 με 1 ώρα να αποκτήσει ωραίο χρώμα στην κρούστα και όταν το χτυπάμε να κάνει ξερό ήχο. Για καλύτερη κόρα θα ψεκάσουμε τον ζεστό φούρνο πριν το φουρνίσουμε με νερό την στιγμή που θα βάλουμε την ζύμη να ψηθεί.
Το αποτέλεσμα είναι υπέροχο! Δοκιμάστε το!
Κυριακή 20 Μαρτίου 2011
Διακοσμητικά φύλλα σοκολάτας
Ένας εύκολος τρόπος να διακομήσουμε τα κέικ, τις τούρτες ή τα καπ κέικ μας είναι να φτιάξουμε φύλλα από σοκολάτα! Είναι μια πανεύκολη τεχνική με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Χρησιμοποιούμε για καλούπι αληθινά φύλλα, στα οποία ρίχνουμε λιωμένη σοκολάτα.
Αλλά ας δούμε βήμα-βήμα την τεχνική!
Διαλέγουμε από τον κήπο ή τις γλάστρες μας φύλλα, που ξέρουμε ότι δεν είναι ραντισμένα με φάρμακα (ή διαποτισμένα στο καυσαέριο). Σε περίπτωση που τα δικά μας είναι ύποπτα επισκεπτόμαστε εξοχές, φίλους και συγγενείς που έχουν «καθαρό» κήπο… Διαλέγουμε φύλλα που δεν είναι πολύ μαλακά (όπως του μαϊντανού), γιατί θα μας δυσκολέψουν. Τα φύλλα που είναι σταθερά και σκληρά είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα!
Χρησιμοποίησα για την φωτογράφιση φύλλα λεμονιάς, τριανταφυλλιάς , χρυσάνθεμου και φύλλα ενός διακοσμητικού δέντρου, που δεν ξέρω πώς λέγεται και έχει σκληρούτσικα φυλλαράκια με ανάγλυφο σχήμα. Τα καλύτερα κατά την γνώμη μου ήταν τα φύλλα της λεμονίτσας μου!
Ξεπλένουμε τα φύλλα και τα στεγνώνουμε ελτελώς. Στην συνέχεια τα περνάμε με σπορέλαιο στην επιφάνεια (έβαλα σπρέι λαδιού). Προσέχουμε λίγο, να απλώσει σε όλο το φύλλο το λάδι, για να ξεκολλά εύκολα η σοκολάτα. Επίσης έχουμε το νου μας και να μην υπάρχουν φυσαλίδες αέρα (με το σπρέι γίνονται φουσκάλες μάλλον από το προωθητικό αέριο).
Λιώνουμε σοκολάτα κουβερτούρα, ή γάλακτος, ή λευκή σοκολάτα, ανάλογα το αποτέλεσμα που θέλουμε! Την λιώνουμε όπως συνηθίζουμε: ή σε μπεν μαρί ή στον φούρνο μικροκυμάτων. Προσέχουμε να μη το παρακάνουμε με ψηλές θερμοκρασίες και κάψουμε την σοκολάτα. Ανακατεύουμε την σοκολάτα να ομογενοποιηθεί και την αφήνουμε να κρυώσει λίγο. Αν ρίξουμε την σοκολάτα σε μάρμαρο και την κρυώσουμε ανακατεύοντάς την με σπάτουλα (όπως συμβουλεύουν οι pastry chefs) και συνεχίσουμε να ανακατεύουμε μέχρι να κρυώσει αρκετά, αλλά να συνεχίσει να είναι ρευστή, θα έχουμε ένα πιο γυαλιστερό αποτέλεσμα στα σοκολατένια φύλλα μας. Εγώ δεν το έκανα για την φωτογράφιση, γιατί δεν ήθελα να λερώσω τον πάγκο της κουζίνας μου… (αχ, αυτή η τεμπελιά μου…)
Απλώνουμε την ρευστή σοκολάτα πάνω στα φύλλα μας με κουταλάκι, ή πινέλο. Το στρώμα της σοκολάτας πρέπει να είναι 2 χιλιοστά περίπου, ή λίγο περισσότερο.
Αφήνουμε τα φύλλα με την σοκολάτα να κρυώσουν και να σταθεροποιηθεί εντελώς η σοκολάτα. Στην συνέχεια προσεκτικά αφαιρούμε τα πράσινα φύλλα και τα σοκολατένια φύλλα είναι έτοιμα!
Από την μεριά που ήταν τα αληθινά φύλλα, διακρίνονται στην σοκολάτα ανάγλυφα οι λεπτομέρειες της μορφολογίας τους!
Ανάλογα με το διακοσμητικό σχέδιο που θέλουμε φτιάχνουμε όσα σοκολατένια φύλλα μας χρειάζονται και τα τοποθετούμε πάνω στην τούρτα ή το κέικ που διακοσμούμε! Αν χρειαστεί να τα ενώσουμε μεταξύ τους χρησιμοποιούμε λίγη λιωμένη σοκολάτα!
Απλό, όμορφο και γευστικό!
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011
Φλογέρες της στιγμής!
Στην Ν Αφρική η Ελληνική Κοινότητα, όπως ξέρετε, είναι πολυάριθμη! Πολλά από τα μέλη της δραστηριοποιούνται στον χώρο της εστίασης. Υπάρχουν πολλά και καλά Ελληνικά εστιατόρια (Κουζίνα, Παρέα, Μεζεδοπωλείο, Πάπας κλπ) στην περιοχή μας, όπως και στο Κέιπ Τάουν και το Ντέρμπαν. Επίσης πολλοί Έλληνες έχουν δικά τους Σούπερ Μάρκετ, που ανήκουν σε μεγάλες αλυσίδες. Το Ελληνικό φαγητό είναι πολύ γνωστό και ιδιαίτερα οι μεζέδες αναφέρονται με το Ελληνικό όνομα. Στα περιοδικά δημοσιεύονται συνταγές από την Ελληνική κουζίνα, που είναι το ίδιο δημοφιλής με τη Ιταλική.
Στα σούπερ μάρκετ βρίσκω σχετικά εύκολα τα βασικά Ελληνικά προϊόντα. Βέβαια συχνά υπάρχουν ελληνικά προϊόντα made in S Africa που έχουν ελάχιστη σχέση με αυτό που υποτίθεται ότι είναι... Αναφέρομαι κυρίως στην φέτα που και εδώ παράγεται από αγελαδινό γάλα, τα αμπελόφυλλα που είναι κατάλληλα για να λιμάρεις άγριες επιφάνειες και κάποιες φορές το φύλλο που είναι χοντρούλι, γεμάτο τρύπες, πλισέ, σχισμένο κλπ
Ένα τέτοιο φύλλο, μου έκανε την ζωή δύσκολη στην προσπάθειά μου να φτιάξω "στα γρήγορα" μια σπανακόπιτα! Μου είχαν περισσέψει αρκετά κομματάκια σχισμένου, τρυπημένου και πλισαρισμένου φύλλου. Τι όμως έχουμε πει? Τίποτα να μη πηγαίνει χαμένο! Έτσι δείτε πως τα αξιοποίησα!
Λάδωσα ελαφρά δυο δυο τα απομεινάρια του φύλλου. Ανακάτεψα μαρμελάδα βερίκοκο με αμύγδαλα ασπρισμένα και κομμένα σε κομμάτια, πασπάλισα με λίγη κανέλα και ετοίμασα μια γέμιση. Μη ρωτήσετε ποσότητες, δεν έχουν σημασία!
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Ριζότο με μανιτάρια
Όταν ήμουν παιδί στο σπίτι μας υποχρεωτικά κάναμε νηστεία. Στην "επιλογή" αυτή με ενοχλούσε πρώτα- πρώτα ότι ήταν υποχρεωτικό! Στα υποχρεωτικά ανάπτυξα μια σταθερή αντίδραση εφηβικού τύπου, που την διατηρώ ως τώρα!
Το άλλο, που δεν μου άρεσε, ήταν η ελάχιστη ποικιλία των νηστίσιμων φαγητών που έμπαινε στην κατσαρόλα του πατρικού μου σπιτιού! Φακές, φασόλια, πατάτες γιαχνί, μακαρόνια σκέτα και ξανά από την αρχή! Ίσως και αυτό να ήταν μια τιμωρία, ίσως άσκηση στην εγκράτεια, ποτέ δεν κατάλαβα! Αλλά δεν μου κάλυπτε την φαντασία και την ανάγκη για γευστικές περιπέτειες!
Θεωρώ υποχρέωσή μου να τρέφομαι σωστά και να έχω περιόδους αποτοξίνωσης! Επίσης προσπαθώ να είμαι εγκρατής και να δοκιμάζω τον εαυτό μου κατά πόσο μπορώ να στερηθώ πράγματα που μου αρέσουν, αλλά δεν νηστεύω με τον πατροπαράδοτο τρόπο.
Ούτε επιβάλλω σε κανέναν από τους δικούς μου να νηστέψουν! Φέτος αυτή την περίοδο έχουμε μειώσει την κατανάλωση κρέατος και έχουμε αυξήσει τις σαλάτες! Λέω να αναφέρω στα σύντομα κάποιες ιδέες φαγητών κατάλληλων για την περίοδο της νηστείας, για να εμπλουτίζουμε τις ιδέες!
Ένα γρήγορο, νόστιμο και υγιεινό φαγάκι που χρειάζεται ένα 25 λεπτά το πολύ για να ετοιμαστεί είναι το ριζότο με μανιτάρια!
Για να το φτιάξουμε για δυο άτομα χρειάζονται:
2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κούπα ρύζι για ριζότο (έβαλα αρμπόριο)
1 κρεμμύδι μέτριο, κομμένο σε μικρά κυβάκια
1/4 κούπας λευκό κρασί
900 ml περίπου βραστό νερό
1και1/2 κούπα μανιτάρια κομμένα σε κύβους
Μαϊντανό
Παρμεζάνα τριμμένη (για όποιον δεν νηστεύει ή δεν κάνει δίαιτα)
Αλάτι, πιπέρι
Βάζουμε στον βραστήρα νερό, να βράσει.
Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε το κρεμμύδι στο λάδι. Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε μέχρι να γυαλίσει το ρύζι. Σβήνουμε με το κρασί. Ρυθμίζουμε το χρονόμετρο να χτυπήσει σε 20 λεπτά. Αρχίζουμε να προσθέτουμε λίγο λίγο το βραστό νερό με το κουτάλι της σούπας! Ανακατεύουμε και αλατοπιπερώνουμε. Τα λίγα λεπτά που χρειάζεται το ριζότο να ετοιμαστεί πρέπει να είμαστε πάνω από την κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε λίγο λίγο το βραστό νερό, όχι όλο μαζί. Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί το βράσιμο, προσθέτουμε τα μανιτάρια.
Όταν το χρονόμετρο χτυπήσει σβήνουμε την φωτιά ρίχνουμε το μαϊντανό ανακατεύουμε και σερβίρουμε. Αν θέλουμε, προσθέτουμε και την παρμεζάνα Το ριζότο πρέπει να παραμείνει κάπως ζουμερό, το ρύζι να είναι χυλωμένο, αλλά να κρατάει στο δόντι (όχι λαπάς). Έτοιμο! Καλή όρεξη
Το άλλο, που δεν μου άρεσε, ήταν η ελάχιστη ποικιλία των νηστίσιμων φαγητών που έμπαινε στην κατσαρόλα του πατρικού μου σπιτιού! Φακές, φασόλια, πατάτες γιαχνί, μακαρόνια σκέτα και ξανά από την αρχή! Ίσως και αυτό να ήταν μια τιμωρία, ίσως άσκηση στην εγκράτεια, ποτέ δεν κατάλαβα! Αλλά δεν μου κάλυπτε την φαντασία και την ανάγκη για γευστικές περιπέτειες!
Θεωρώ υποχρέωσή μου να τρέφομαι σωστά και να έχω περιόδους αποτοξίνωσης! Επίσης προσπαθώ να είμαι εγκρατής και να δοκιμάζω τον εαυτό μου κατά πόσο μπορώ να στερηθώ πράγματα που μου αρέσουν, αλλά δεν νηστεύω με τον πατροπαράδοτο τρόπο.
Ούτε επιβάλλω σε κανέναν από τους δικούς μου να νηστέψουν! Φέτος αυτή την περίοδο έχουμε μειώσει την κατανάλωση κρέατος και έχουμε αυξήσει τις σαλάτες! Λέω να αναφέρω στα σύντομα κάποιες ιδέες φαγητών κατάλληλων για την περίοδο της νηστείας, για να εμπλουτίζουμε τις ιδέες!
Ένα γρήγορο, νόστιμο και υγιεινό φαγάκι που χρειάζεται ένα 25 λεπτά το πολύ για να ετοιμαστεί είναι το ριζότο με μανιτάρια!
Για να το φτιάξουμε για δυο άτομα χρειάζονται:
2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κούπα ρύζι για ριζότο (έβαλα αρμπόριο)
1 κρεμμύδι μέτριο, κομμένο σε μικρά κυβάκια
1/4 κούπας λευκό κρασί
900 ml περίπου βραστό νερό
1και1/2 κούπα μανιτάρια κομμένα σε κύβους
Μαϊντανό
Παρμεζάνα τριμμένη (για όποιον δεν νηστεύει ή δεν κάνει δίαιτα)
Αλάτι, πιπέρι
Βάζουμε στον βραστήρα νερό, να βράσει.
Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε το κρεμμύδι στο λάδι. Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε μέχρι να γυαλίσει το ρύζι. Σβήνουμε με το κρασί. Ρυθμίζουμε το χρονόμετρο να χτυπήσει σε 20 λεπτά. Αρχίζουμε να προσθέτουμε λίγο λίγο το βραστό νερό με το κουτάλι της σούπας! Ανακατεύουμε και αλατοπιπερώνουμε. Τα λίγα λεπτά που χρειάζεται το ριζότο να ετοιμαστεί πρέπει να είμαστε πάνω από την κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε λίγο λίγο το βραστό νερό, όχι όλο μαζί. Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί το βράσιμο, προσθέτουμε τα μανιτάρια.
Όταν το χρονόμετρο χτυπήσει σβήνουμε την φωτιά ρίχνουμε το μαϊντανό ανακατεύουμε και σερβίρουμε. Αν θέλουμε, προσθέτουμε και την παρμεζάνα Το ριζότο πρέπει να παραμείνει κάπως ζουμερό, το ρύζι να είναι χυλωμένο, αλλά να κρατάει στο δόντι (όχι λαπάς). Έτοιμο! Καλή όρεξη
Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
Διαβάζετε τις ετικέτες? Το MSG το γνωρίζετε?
Πολλοί από μας θεωρούμε ότι όταν κάτι ετοιμάζεται στο σπίτι, με σωστή διαδικασία, είναι υγιεινό. Πόσο συζητήσιμη είναι αυτή η θεώρηση! Κανείς μας δεν ξέρει τι κρύβουν οι πρώτες ύλες που αγοράζουμε για να μαγειρέψουμε και να βάλουμε στο τραπέζι μας. Για να μη συζητήσουμε για το τι αγοράζουμε έτοιμο για να φάμε…
Σε γενικές γραμμές στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν παρθεί πολλά μέτρα για την προστασία των καταναλωτών. Τώρα το καταλαβαίνω που ζω έξω από αυτήν και αντιμετωπίζω το χάος. Έχουν δημοσιευτεί πολλές οδηγίες της Ε.Ε για την ασφάλεια των καταναλωτών, που έχουν ενσωματωθεί στις νομοθεσίες των κρατών και αυτές δημιουργούν ένα δίχτυ ασφαλείας για τους πολίτες. Υπάρχουν όμως και μεγάλα συμφέροντα και πιέσεις (όπως και άγνοια ή αδιαφορία), που δεν εξασφαλίζουν απόλυτα τους καταναλωτές. Χρειάζεται πάντοτε να προσέχουμε, να απαιτούμε την ασφάλεια και να είμαστε ενημερωμένοι
Όλα τα προϊόντα που πωλούνται έχουν ειδική σήμανση, που καταγράφει τα συστατικά τους. Αυτές τις ετικέτες πρέπει προσεκτικά να τις διαβάζουμε πριν αγοράσουμε, ή πριν καταναλώσουμε! Και κάποιες φορές να μάθουμε να διαβάζουμε και πίσω από τις λέξεις που αναγράφονται, γιατί κάποια συστατικά δεν γράφονται με το όνομά τους… Επίσης πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι, όσο είναι δυνατόν, για τα θέματα που σχετίζονται με τα θέματα της ασφάλειας των τροφίμων.
Για να γίνονται πιο ελκυστικά τα τρόφιμα τους προσθέτουν βελτιωτικά γεύσης, συντηρητικά, σταθεροποιητικά, χρώματα, αρώματα κλπ Κάποια από αυτά έχουν κατηγορηθεί ότι προκαλούν διάφορα προβλήματα στους ανθρώπους που τα καταναλώνουν, όπως δυσπεψίες, αλλεργίες, δυσανεξίες, μέχρι και καρκίνο, χωρίς βέβαια αυτό να έχουν αποδειχτεί με βεβαιότητα. Προφανώς έχουν συνταχθεί πίνακες από ενώσεις καταναλωτών, που αναφέρουν συστατικά που έχουν χαρακτηριστεί σαν ύποπτα και καλό θα ήταν να τα αποφεύγουμε! Σαν υπεύθυνοι καταναλωτές οφείλουμε να διαβάζουμε και να κρίνουμε αν θα αγοράσουμε ή όχι χωρίς πανικούς και υστερίες.
Όλα αυτά τα αναφέρω με αφορμή ένα χημικό συστατικό κάποιων τροφίμων το MSG (monosodium glutamate). Πρόκειται για ένα ενισχυτικό γεύσης, που το είδα πρόσφατα σε σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου. Έχει μορφή λευκών κρυστάλλων, σαν χοντρό αλάτι.. Διαβάζοντας για αυτό έμαθα ότι αρχικά κατασκευάστηκε με χημική επεξεργασία του σταριού. Το MSG χρησιμοποιείται από την βιομηχανία τροφίμων σε πολλά τρόφιμα, ζωμούς λαχανικών και κρέατος, σε dressing για σαλάτες, σε έτοιμες σάλτσες, σε μίγματα μπαχαρικών, σε έτοιμα φαγητά κλπ
Το MSG έχει κατηγορηθεί (χωρίς να έχει πλήρως αποδειχτεί) ότι ευθύνεται για πρόκληση νόσων σε όσους το καταναλώνουν σε μεγάλη ποσότητα. Πιο συγκεκριμένα ότι προκαλεί ημικρανίες, πονοκεφάλους, προβλήματα στο πεπτικό σύστημα ( ναυτία ,εμετούς , κλπ) άσθμα, αρθρίτιδα μέχρι και κολπική μαρμαρυγή! Επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη μια μελέτη, που δεν έχει ολοκληρωθεί, για την επίδραση του στους νευρώνες του εγκεφάλου και την σχέση που μπορεί να έχει με την νόσο του Alzheimer. Λέγεται ότι το MSG επηρεάζει περισσότερο τα παιδιά που, όταν το καταναλώνουν τακτικά, παρουσιάζουν εντονότερα τα προαναφερθέντα, όπως επίσης παχυσαρκία, δυσκολία στην απομνημόνευση πληροφοριών και υπερκινητικότητα.
Επειδή το MSG το χρησιμοποιούν πολύ στην Ανατολική Ασία (και κυρίως στην Κίνα) χαρακτήρισαν όλα αυτά τα συμπτώματα σαν σύνδρομο των Κινέζικων εστιατορίων "Chinese Restaurant Syndrome" Έχουν βέβαια γίνει και μελέτες που το συμπέρασμά τους ήταν ότι το MSG είναι ασφαλές για τους περισσότερους ανθρώπους, όταν "τρώγεται στα συνήθη επίπεδα».
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα είναι φίλος ή εχθρός το MSG? Μη περιμένετε κανείς να απαντήσει… Αν μπορούμε να το αποφύγουμε, δεν είναι κακή ιδέα θα έλεγα…
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011
Katherine Jenkins
To απόγευμα της Κυριακής 13 Μαρτίου είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Παρακολούθησα στο Sandton Convention Centre ένα πολύ όμορφο show της Katherine Jenkins!
Είχε εμφανιστεί και πριν λίγα χρόνια στην Αθήνα και μπορεί να την είχατε δει!
Είναι μια πολύ όμορφη (όπως φαίνεται και στην φωτογραφία της*), νέα γυναίκα, με μια ξεχωριστά δυνατή και μελωδική φωνή. Κατάγεται από την Ουαλία, είναι mezzo-soprano και έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια, να γίνει διάσημη σαν ερμηνεύτρια κλασσικών τραγουδιών (άριες), επιτυχιών του μουσικού θεάτρου, θρησκευτικών ύμνων, αλλά και pop τραγουδιών. Την κατατάσσουν στην κατηγορία των crossover καλλιτεχνών, λόγω του ρεπερτορίου της που δεν είναι σταθερό, αλλά διασταυρώνεται με διαφορετικά είδη.
Η ίδια είπε ότι διάλεξε να μην αφιερωθεί την όπερα, αλλά να ακολουθήσει αυτό το ρεπερτόριο που την φέρνει πιο κοντά στο κοινό.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί τραγουδιστές επιλέγουν αυτή την κατηγορία. Η Sarah Brightman, η Emma Shapplin, ο Andrea Bocelli, ο Μάριος Φραγκούλης και πολλοί άλλοι τραγουδιστές κατατάσσονται στους crossover αν και συχνά δεν το παραδέχονται και δυσανασχετούν.
Νομίζω ότι η συναυλία των τριών τενόρων Pavarotti, Carreras και Domingo ήταν το ορόσημο στην κατηγορία αυτή (classical-popular crossover), γιατί πρόσφερε ένα συνδυασμό όπερας, ναπολιτάνικης καντσονέτας , μουσικού θεάτρου και ποπ μουσικής σε ένα τεράστιο τηλεοπτικό κοινό. Συνδυασμό που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και απέφερε μεγάλα κέρδη τόσο στις δισκογραφικές εταιρείες όσο και στους καλλιτέχνες.
Και τα μεγάλα κέρδη έσπρωξαν πολλούς στο ίδιο δρόμο... Αλλά με την κίνηση αυτή έφεραν μεγαλύτερο κοινό πιο κοντά στην κλασσική μουσική!
Η Katherine Jenkins τραγούδησε μαζί με τον Amaury Vassili και τους Romanz σε ένα πρόγραμμα 2 ευχάριστων ωρών!
Παρατήρησε κάτι που δεν είχα σκεφτεί: Για τους τραγουδιστές είναι δύσκολο να ερμηνεύουν απαιτητικό πρόγραμμα στην περιοχή του Γιοχάνεσμπουργκ, λόγω του υψομέτρου που έχει!
Σε γενικές γραμμές παρόλο που πέρασα πολύ ευχάριστα, θεωρώ ότι κάτι έλλειπε στο τραγούδι της. Για να καταλάβετε αυτό που θέλω να πω, αλλά δυσκολεύομαι να το εκφράσω, ακούστε το τραγούδι habanera, από την Κάρμεν του Μπιζέ, τραγουδημένο από την Jenkins...
και στην συνέχεια το ίδιο τραγούδι, από την Μαρία Κάλλας
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Η φωτογραφία της Katherine Jenkins είναι από το επίσημο website της www.katherinejenkins.co.uk/
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011
Ψωμένια καλαθάκια!
Σε ένα εστιατόριο που είχαμε πάει εδώ στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο σεφ είχε φτιάξει ένα διακοσμητικό στην σαλάτα φτιαγμένο από ψωμί ψημένο και φορμαρισμένο σε ένα παραβολικό σχήμα. Προφανώς είχε παγώσει το ψωμί, το είχε κόψει σε εξαιρετικά λεπτή φέτα, το είχε πιέσει, του είχε δώσει την επιθυμητή φόρμα και το είχε ψήσει. Είχε εμφάνιση σαν φύλλο, μα ήταν διαφορετικά γευστικό! Η ιδέα μου φάνηκε πολύ καλή και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό!
Όπως καταλαβαίνετε την ιδέα την καλλιέργησα στο μυαλό μου... Σκέφτηκα να κάνω "καλαθάκια" από ψωμί, τα οποία θα μπορούσα να γεμίσω με ορεκτικά και να κάνω canapé, ή να τα χρησιμοποιήσω σαν βάση για μικρές πρόχειρες γλυκιές τάρτες. Τι έκανα?
Οι φωτογραφίες εξηγούν τα πάντα! Αγόρασα ψωμί για τοστ. Προσπάθησα να πάρω ένα όσο το δυνατόν πιο γευστικό. Με κουπ πατ έκοψα δίσκους με την ψίχα του ψωμιού. Με τον πλάστη πάτησα τους δίσκους του ψωμιού να γίνουν επίπεδοι!
Όπως καταλαβαίνετε την ιδέα την καλλιέργησα στο μυαλό μου... Σκέφτηκα να κάνω "καλαθάκια" από ψωμί, τα οποία θα μπορούσα να γεμίσω με ορεκτικά και να κάνω canapé, ή να τα χρησιμοποιήσω σαν βάση για μικρές πρόχειρες γλυκιές τάρτες. Τι έκανα?
Οι φωτογραφίες εξηγούν τα πάντα! Αγόρασα ψωμί για τοστ. Προσπάθησα να πάρω ένα όσο το δυνατόν πιο γευστικό. Με κουπ πατ έκοψα δίσκους με την ψίχα του ψωμιού. Με τον πλάστη πάτησα τους δίσκους του ψωμιού να γίνουν επίπεδοι!
Τοποθέτησα προσεκτικά τους δίσκους του ψωμιού σε ατομικά φορμάκια, προσέχοντας να μη κοπούν.
Έψησα τα καλαθάκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 5-10 λεπτά μέχρι να γίνουν χρυσαφιά.
Τα ξεφορμάρισα και τα άφησα να κρυώσουν σε σχάρα. Έτοιμα!
Για αλμυρά με σαλάτα, τόνο, σολομό, μανιτάρια, τυριά, κουσκούς και πολλά άλλα!
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011
Μεγάλα μπισκότα μελάσας με μπαχαρικά
Δεν φτιάχνω συχνά μπισκότα στο σπίτι. Πρέπει να το ομολογήσω ότι προτιμώ το κέικ, το οποίο σπάνια λείπει από το σπίτι μας. Όμως κάποια μπισκότα που ξεχωρίζουν στην γεύση είναι πάντα ευπρόσδεκτα να συνοδεύσουν τον απογευματινό καφέ ή το αρωματικό τσάι. Από τα ωραιότερα που έχω δοκιμάσει είναι τα μεγάλα μπισκότα μελάσας με μπαχαρικά! Την συνταγή την έχω βρει πριν από πολλά χρόνια στο ίντερνετ, αλλά δεν είχα κρατήσει την διεύθυνση. Προσπάθησα να την βρω και διαπίστωσα ότι υπάρχουν πολλά παρεμφερή μπισκοτάκια, αλλά δεν βρήκα την πηγή μου! Ζητώ συγνώμη!
Για τα μπισκότα χρειάστηκα:
•2 & 1/4 κούπες αλεύρι για κάθε χρήση
• 1 &1/2 κουταλάκια του γλυκού σόδα
• 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
• 1 κουταλάκι του γλυκού allspice (Μπαχάρι τριμμένο)
• 1 κουταλάκι του γλυκού ginger σκόνη
• 1 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
• 1 πρέζα αλάτι
• 1 &1/2 φλιτζάνια ζάχαρη (αν υπάρχει καστανή ζάχαρη καλύτερα)
• 1/2 φλιτζάνι μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 μεγάλο αυγό
• 1/4 του φλιτζανιού μελάσα
• 1 φλιτζάνι σταφίδες (προαιρετικό)
Στρώνουμε μια μεγάλη λαμαρίνα με λαδόκολλα.
Σε μέσο μπολ ενώνουμε το αλεύρι, τη σόδα, την κανέλα, το allspice, το μοσχοκάρυδο, το αλάτι και το ginger. Με το μίξερ, χτυπάμε μαζί τη μαργαρίνη με τη ζάχαρη μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και να γίνει αφράτο μείγμα Προσθέτουμε χτυπώντας το αυγό και τη μελάσα να ενωθούν. Ανακατώνουμε στο μείγμα της μαργαρίνης το αλεύρι μέχρι να ενώσει (δεν χτυπάμε δυνατά). Προσθέτουμε τις σταφίδες και ανακατώνουμε.
Βάζουμε την ζύμη τυλιγμένη σε σακούλα φαγητού στο ψυγείο, τουλάχιστον για 1/2 ώρα. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς C.
Όταν σφίξει η ζύμη με βρεγμένο κουτάλι της σούπας (εγώ χρησιμοποίησα το δοσομετρικό κουτάλι) κόβουμε κουταλιές ζύμης και τις ακουμπάμε στο ταψί. Αφήνουμε αποστάσεις μεταξύ τους. Κάθε κουταλιά ζύμης όταν ψήνεται απλώνει πολύ και γίνεται ένα μπισκότο διαμέτρου 7 περίπου εκατοστών. Άρα αφήνουμε ζύμη κάθε 8-9 εκατοστά. Διαφορετικά βάζουμε την ζύμη σε πυρέξ βουτυρωμένο όλη μαζί και αφού ψηθεί κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια.
Ψήνουμε για 12-15 λεπτά. Τα μπισκότα είναι μαλακά και λαστιχωτά. Δεν είναι εντελώς σκληρά όταν βγουν από τον φούρνο. Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα. Στην συνέχεια τα διατηρούμε σε αεροστεγώς κλεισμένο δοχείο. Με την ζύμη αυτή ετοιμάζουμε περίπου 35 μπισκότα.
•2 & 1/4 κούπες αλεύρι για κάθε χρήση
• 1 &1/2 κουταλάκια του γλυκού σόδα
• 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
• 1 κουταλάκι του γλυκού allspice (Μπαχάρι τριμμένο)
• 1 κουταλάκι του γλυκού ginger σκόνη
• 1 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
• 1 πρέζα αλάτι
• 1 &1/2 φλιτζάνια ζάχαρη (αν υπάρχει καστανή ζάχαρη καλύτερα)
• 1/2 φλιτζάνι μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 μεγάλο αυγό
• 1/4 του φλιτζανιού μελάσα
• 1 φλιτζάνι σταφίδες (προαιρετικό)
Στρώνουμε μια μεγάλη λαμαρίνα με λαδόκολλα.
Σε μέσο μπολ ενώνουμε το αλεύρι, τη σόδα, την κανέλα, το allspice, το μοσχοκάρυδο, το αλάτι και το ginger. Με το μίξερ, χτυπάμε μαζί τη μαργαρίνη με τη ζάχαρη μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και να γίνει αφράτο μείγμα Προσθέτουμε χτυπώντας το αυγό και τη μελάσα να ενωθούν. Ανακατώνουμε στο μείγμα της μαργαρίνης το αλεύρι μέχρι να ενώσει (δεν χτυπάμε δυνατά). Προσθέτουμε τις σταφίδες και ανακατώνουμε.
Βάζουμε την ζύμη τυλιγμένη σε σακούλα φαγητού στο ψυγείο, τουλάχιστον για 1/2 ώρα. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς C.
Όταν σφίξει η ζύμη με βρεγμένο κουτάλι της σούπας (εγώ χρησιμοποίησα το δοσομετρικό κουτάλι) κόβουμε κουταλιές ζύμης και τις ακουμπάμε στο ταψί. Αφήνουμε αποστάσεις μεταξύ τους. Κάθε κουταλιά ζύμης όταν ψήνεται απλώνει πολύ και γίνεται ένα μπισκότο διαμέτρου 7 περίπου εκατοστών. Άρα αφήνουμε ζύμη κάθε 8-9 εκατοστά. Διαφορετικά βάζουμε την ζύμη σε πυρέξ βουτυρωμένο όλη μαζί και αφού ψηθεί κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια.
Ψήνουμε για 12-15 λεπτά. Τα μπισκότα είναι μαλακά και λαστιχωτά. Δεν είναι εντελώς σκληρά όταν βγουν από τον φούρνο. Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα. Στην συνέχεια τα διατηρούμε σε αεροστεγώς κλεισμένο δοχείο. Με την ζύμη αυτή ετοιμάζουμε περίπου 35 μπισκότα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)