Μετά την βροχή...

Ο κήπος της γειτόνισσας πάντα έχει τα ωραιότερα λουλούδια! Δείτε τα μετά την βροχή!

Φαίνεται ότι την ήσυχη, ανοιξιάτικη βροχή την απολαμβάνει η φύση!

Καλό Σαββατοκύριακο!

English Muffins στον αρτοπαρασκευστή και όχι μόνο.

Τα ehglish muffins τα έμαθα στην Ν Αφρική! Είναι αφράτα ψωμάκια-τηγανίτες, εξωτερικά πασπαλισμένα με καλαμποκάλευρο, που μας αρέσει να αγοράζουμε το Σαββατοκύριακο, για να συνοδεύσουμε ένα χαλαρό πρωινό με τον καφέ μας!

Αν κανείς πάει για πρωινό σε φούρνο ή μπιστρό στο Σάντον προσφέρουν συνήθως τα ehglish muffins με αυγά Benedict (αυγά ποσέ, με μπέικον και sauce Hollandaise)! Εμείς τα προτιμούμε με τυράκι ή μαρμελάδα!

Διαβάζοντας την συσκευασία τους τελευταία (τόσα χρόνια τα τρώμε, τώρα το θυμήθηκα...) κυριολεκτικά πάγωσα διαβάζοντας πόσα συντηρητικά περιέχουν...

Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις? Πρώτα πρώτα ορκιζόμαστε ότι άλλη φορά θα διαβάζουμε τις ετικέτες, πριν αγοράσουμε οτιδήποτε... Όχι μόνο πότε λήγουν... Μετά, ανοίγουμε τον υπολογιστή μας και ψάχνουμε συνταγή, για να τα φτιάχνουμε με τα χεράκια μας! Να ξέρουμε λιγάκι τι μας γίνεται...

Ο Αlton Βrown είχε μια συνταγή με καλές κριτικές στο food network. Την μελέτησα, της άλλαξα τα φώτα και την έκανα για αρτοπαρασκευστή. Βέβαια η συνταγή γίνεται και σε μίξερ ή στο χέρι! Δεν χρειάζεται πολλά εξαρτήματα ή δύσκολα ταλέντα! Όρεξη για ένα διαφορετικό πρωινό χρειάζεται!

Μας χρειάζονται:

1.  1/2 κούπα χλιαρό γάλα
2.  1/2 κούπα χλιαρό νερό
3.  55γρ λιωμένο βούτυρο
4.  3 κούπες αλεύρι για ψωμί (σκληρό) (και λίγο περισσότερο για την επιφάνεια εργασίας)
5.  1 &1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
6.  2 κουταλάκια ζάχαρη
7.  1&1/2 κουταλάκι ξηρή μαγιά
8.  πολέντα
9.  ίχνη λάδι για το τηγάνι 

Έβαλα τα 7 πρώτα υλικά στον αρτοπαρασκευαστή με την σειρά που τα έγραψα. Φρόντισα η μαγιά να μην ακουμπά στο αλάτι. Ρύθμισα την συσκευή στο πρόγραμμα για τις ζύμες και περίμενα 1 ώρα να ετοιμαστεί.

Αν το κάνετε με το μίξερ ή στο χέρι βάζετε τα 7 υλικά μαζί και τα ζυμώνετε, μέχρι η ζύμη να γίνει ελαστική. Θα κολλά στα χέρια! Μη προσθέσετε αλεύρι. Λαδώστε τα χέρια σας και συνεχίστε τυλίγοντας την ζύμη και πιέζοντας την, όπως κάνετε με το ψωμί ή το τσουρέκι. Όταν ετοιμαστεί και είναι μαλακιά και ελαστική αφήστε την σε λαδωμένο μπολ σκεπασμένη σε ζεστό σημείο του σπιτιού να φουσκώσει και να διπλασιαστεί. Θέλει περίπου 1 ώρα.

Όταν φουσκώσει η ζύμη, (αφού την βγάλουμε από τον αρτοπαρασκευαστή, χωρίς να την διαλύσουμε) την βγάζουμε πάνω σε επιφάνεια πασπαλισμένη με αλεύρι. Την ξεφουσκώνουμε πατώντας την. Την χωρίζουμε σε 8-10 ίσα κομμάτια με το μαχαίρι. Με κάθε μπαλάκι ζύμης διαμορφώνουμε ένα πιτάκι. Το ακουμπάμε σε πολέντα να πασπαλιστεί και στις δυο πλευρές του. Συνεχίζουμε μέχρι να τα ετοιμάσουμε όλα.

Τα αφήνουμε σκεπασμένα να φουσκώσουν για 2η φορά για 20 λεπτά-μισή ώρα.

Ζεσταίνουμε καλά το τηγάνι μας, που το έχουμε αλείψει με πινελάκι με ελάχιστο λάδι (για να μη κολλήσουν τα muffins, όχι να τηγανιστούν) και ακουμπάμε τα ζυμαρένια πιτάκια μας να ψηθούν και από τις δυο πλευρές. Μετά από 2 λεπτά χαμηλώνουμε λίγο την ένταση της φωτιάς για να ψηθούν ως μέσα, χωρίς να καούν. Τα γυρίζουμε κάθε τόσο. Είναι έτοιμα μετά από συνολικά 8 περίπου λεπτά ψήσιμο κάθε πλευράς. Το εξωτερικό χρώμα πρέπει να είναι καστανόχρωμο και αν τα χτυπήσουμε, να κάνουν ξερό κούφιο ήχο, όπως το ψημένο ψωμί.

Το ψήσιμο είναι το μόνο σημείο που θέλει λίγο προσοχή, να μη μείνουν εσωτερικά άψητα!

Η ζύμη μπορεί να ετοιμαστεί την προηγούμενη μέρα, να πλαστούν τα πιτάκια και να μπουν σε πλαστική σακούλα με λαδόκολλα ανάμεσα μη κολλήσουν. Το πρωί, απλά τα βγάζουμε από το ψυγείο, τα αφήνουμε να πάρουν θερμοκρασία δωματίου να ξαναφουσκώσουν και τα ψήνουμε.

Μπορούμε βέβαια να τα ετοιμάσουμε από την προηγουμένη μέρα εντελώς και το πρωί απλά να τα ζεστάνουμε στον φούρνο! Αν περισσέψουν διατηρούνται σε τάπερ, που κλείνει αεροστεγώς. Δεν ξέρω πόσες μέρες διατηρούνται. Πάντα φτιάχνω μικρές ποσότητες που καταναλώνονται σε δυο μέρες το πολύ.

Καλή επιτυχία!

Niagara Falls

Οι φωτογραφίες από τους καταρράκτες του Νιαγάρα δεν χρειάζονται κανένα σχόλιο! Απολαύστε τις!

 

Όπως βλέπεται η φυσική ομορφιά είναι εκπληκτική! Όμως η αξιοποίηση της περιοχής με ξενοδοχεία, καζίνο, κλπ είναι υπερβολική. Επειδή είχα δει πριν λίγα χρόνια τους καταρράκτες της Βικτώρια που έχουν παραμείνει σε πολύ πιο φυσική κατάσταση, απογοητεύτηκα λίγο με τον τρόπο που δομήθηκε η γύρω περιοχή...  Προφανώς απέφυγα να φωτογραφίσω ότι δεν μου άρεσε...

Α! Ναι εκεί, στον Καναδά, συνάντησα και τον γλάρο που ήδη σας έχω δείξει!

Πολλά φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!

To Γαλακτομπούρεκο

 Από τα σιροπιαστά γλυκά το πιο αγαπημένο μου είναι το γαλακτομπούρεκο! 

Λατρεύω την υφή του: το τραγανό του φύλλο με την ανάλαφρη  κρέμα και το σιρόπι. Λατρεύω την γλύκα του σιροπιού και ας μη μου αρέσουν τα "πολύ γλυκά". Λατρεύω το άρωμα βανίλιας και λεμονιού στην βελούδινη κρέμα. Λατρεύω το άρωμα του καλού βουτύρου τόσο στην κρέμα όσο και στα φύλλα και ας μη τρώω βούτυρο σε άλλα γλυκά. Λατρεύω ότι έχει σχέση με αυτό το γλυκό!

Όσο ζούσα στην Ελλάδα, το αγόραζα έτοιμο! Είχα εντοπίσει που κάνουν καλό γαλακτομπούρεκο και όταν ο δρόμος μου με έφερνε προς τα εκεί, όλο και έκανα τις προμήθειές μου! Όταν ήρθαμε στην Αφρική, πού καλό γαλακτομπούρεκο... Αρχίσαμε να έχουμε στερητικό σύνδρομο όλη η Ελληνική παρέα! Αναγκάστηκα να στρωθώ στην μελέτη να το κάνω μόνη μου! Διάβασα σε κάμποσα μπλογκ και σάιτ συνταγές! Πάνω κάτω τα ίδια λέγαν! Προτίμησα λοιπόν την συνταγή που είχε επάνω η συσκευασία του σιμιγδαλιού "Μέλισσα" και το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο!

Το γαλακτομπούρεκο για να πετύχει έχει κυρίως ένα μυστικό! Αγοράστε τα καλύτερα υλικά που μπορείτε! Αν κάνετε δίαιτα μη το φτιάξετε ή δοκιμάστε μόνο μια μπουκιά! Όμως δεν σηκώνει λάιτ λύσεις! Γάλα με όλα τα λιπαρά, αν σας βγάλει ο δρόμος πάρτε το από τον Βάρσο όπως συμβούλευε πριν από καιρό ο Ορλάντο. Βούτυρο γάλακτος, όσο πιο εκλεκτό βρείτε! Φρέσκα αυγά βιολογικά, να μη μυρίζουν ιχθυάλευρα... Βανίλια αληθινή και όχι βανιλίνη. Το υπέροχο αυτό γλυκό μπορεί να έχει κρέμα δεμένη με σιμιγδάλι ή με κορν φλάουρ ή με αλεύρι. Ποια λύση να προτιμηθεί? Είναι θέμα γούστου! Προτιμώ το λεπτό σιμιγδάλι, γιατί έτσι το έχω συνηθίσει και γιατί δένει η κρέμα χωρίς να χρειάζεται υπερβολικά πολλά αυγά (ήδη έχει πάρα πολλά, ας μην υπερβάλουμε). Κάποιοι φτιάχνουν την κρέμα μόνο με κρόκους, εγώ εκνευρίζομαι να μου περισσεύουν υλικά (δεν μπορώ να φτιάχνω και γαλακτομπούρεκο και μαρέγκες:))... Οπότε, δεν έχω επιχειρήσει να το κάνω μόνο με κρόκους και δεν ξέρω αν είναι καλύτερο. Μου αρέσει η κρέμα να είναι αρωματισμένη με λεμόνι και βανίλια. Έτσι δεν νιώθεις ούτε τα αυγά ούτε το σιμιγδάλι. Μπορούμε να αρωματίσουμε την κρέμα με βανίλια και φλούδα λεμονιού ή και ένα κουταλάκι ξύσμα ή με πορτοκάλι. Βέβαια το λεμόνι δεν είναι απαραίτητο όπως η βανίλια! Στο στρώσιμο των φύλλων πρέπει να γίνουν προσεκτικά οι γωνίες, να πατηθούν ελαφρά για να γεμίσουν σωστά με την κρέμα, γιατί οι περισσότεροι τις λατρεύουν. Επίσης μεγάλη συζήτηση γίνεται για το χάραγμα των φύλλων. Αν τα χαράξουμε πριν το ψήσιμο μπορεί η κρέμα να βγει πάνω από τα φύλλα και στο ψήσιμο να σκουρύνει με αποτέλεσμα το γαλακτομπούρεκό μας να είναι καρό ή ριγέ ή πουά.. Επίσης, αν χαραχτεί το φύλλο, θα σιροπιαστεί περισσότερο το γλυκό και θα έχουμε πιο γλυκό αποτέλεσμα. Είναι θέμα προσωπικής επιλογής! Προτιμώ το καλά σιροπιασμένο γαλακτομπούρεκο, γιαυτό το χαράζω ελαφρά με πολύ κοφτερό μαχαίρι, χωρίς να πιέζω. Αν με πιάσει προκοπή, το χαράζω μόνο στην μια κατεύθυνση. Έτσι και σιροπιάζεται χωρίς υπερβολή και μειώνεται ο κίνδυνος να ξεχειλίσει η κρέμα.  Πολύ σημαντικό είναι το καλό ψήσιμο του γλυκού, ώστε με το σιρόπι τα φύλλα να μην υγρανθούν και φαίνονται σαν ωμά. Και το σιρόπι θέλει τον τρόπο του...Κάποιοι του βάζουν και γλυκόζη, που εμένα δεν μου αρέσει, γιατί στέκει σαν πλαστικό πάνω στα φύλλα, προτιμώ λίγο μέλι. Επίσης άλλοι βάζουν κρύο το σιρόπι και ζεστό το γλυκό, όπως βγαίνει από τον φούρνο. Εγώ τα βάζω και τα δυο ζεστά καυτά και γίνεται υπέροχο το φύλλο!   

Βέβαια το γλυκό αυτό δεν είναι για χόρταση! Θέλει παρέα να το μοιραστεί, γιατί είναι θερμιδική βόμβα! Αυτή τη φορά το έφτιαξα για να το προσφέρω! Ούτε γωνίτσα δεν δοκίμασα! Γιαυτό δεν έχω και φωτογραφίες του κομμένο! Έμαθα ότι ήταν πετυχημένο και άρεσε πολύ!

Ας μοιραστώ μαζί σας την συνταγή να παρηγορηθώ....

Για την κρέμα

1 κούπα σιμιγδάλι ψιλό
1 κούπα ζάχαρη
1 λίτρο γάλα πλήρες
5 αυγά
3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας, λιωμένο
1 φασόλι βανίλια
Το φλούδι από ένα λεμόνι (ή ξύσμα λεμονιού)
400-500 γρ φύλλο κρούστας
½ φλιτζάνι του τσαγιού βούτυρο λιωμένο για τα φύλλα

Για το σιρόπι

3 και 1/2 φλιτζάνια ζάχαρη
2 και 1/2 φλιτζάνια νερό
Χυμό ενός λεμονιού
Το φλούδι από ένα λεμόνι
1 κουταλιά της σούπας μέλι
Βανίλια.



Ξεκινάμε με την κρέμα!

Βάζουμε το γάλα στη φωτιά να κάψει μαζί με φλούδα λεμονιού και ένα χαραγμένο φασόλι βανίλιας, από το οποίο έχουμε βγάλει τα μαύρα σποράκια και τα έχουμε βάλει και αυτά στο γάλα. Ρίχνουμε το σιμιγδάλι από ψιλά σαν βροχή και ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα να μη μας κολλήσει, μέχρι να πάρει βράση και να αρχίσει να πήζει. Αφαιρούμε το φασόλι της βανίλιας και το λεμόνι.

Μόλις αρχίσει η κρέμα να κοχλάζει κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά και ρίχνουμε τα αυγά χτυπημένα με την ζάχαρη, λίγα-λίγα, ανακατεύοντας συνέχεια, μέχρι να ενώσουν κάθε φορά. Τέλος ρίχνουμε το βούτυρο. Ανακατεύουμε πολύ καλά! Αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει. Από καιρό σε καιρό ανακατεύουμε να μη πιάσει πέτσα. Μπορούμε και να τοποθετήσουμε διαφανή μεμβράνη να εφάπτεται στην επιφάνειά της, πετυχαίνοντας το ίδιο αποτέλεσμα.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο.

Βουτυρώνουμε καλά ένα ταψί (42Χ35). Το στρώνουμε με τα φύλλα κρούστας βουτυρωμένα ανά ένα. Κάθε φύλλο φροντίζουμε να εξέχει το μισό από το ταψί μας, έτσι ώστε τελικά να δημιουργήσουμε φάκελο για την κρέμα. Προσεκτικά πατάμε το φύλλο στις γωνίες του ταψιού. Επαναλαμβάνουμε αυτή την διαδικασία μέχρι να καλύψουμε το ταψί και να φτάσουμε στα μισά φύλλα. Τα φύλλα δεν τα στρώνουμε όλα ίσια. Μερικά τα τσαλακώνουμε για να γίνουν πιο αφράτα.

Στρώνουμε πάνω στα φύλλα την κρέμα ομοιόμορφα. Να πάει και στις γωνίες.

Μετά κλείνουμε ένα, ένα τα φύλλα διαδοχικά, προς την μέσα πλευρά του ταψιού, βουτυρώνοντας με το πινελάκι, ξανά ένα ένα, τα φύλλα. Μόλις τελειώσει αυτή η διαδικασία αρχίζουμε να προσθέτουμε τα υπόλοιπα βουτυρωμένα φύλλα, κομμένα στο μέγεθος του ταψιού. Ρίχνουμε από πάνω και το υπόλοιπο βούτυρο και έπειτα χαράζουμε με το πιο κοφτερό μας μαχαίρι τα επάνω φύλλα προσεκτικά χωρίς να ζουλάμε, να μη βγει έξω η κρέμα.

Ψήνουμε το γλυκό περίπου 1 ώρα στον φούρνο στους 180ο. Τα πρώτα 30 λεπτά ρυθμίζουμε τις αντιστάσεις πάνω κάτω, μετά για 20 λεπτά μόνο κάτω, ενώ τα τελευταία 10 λεπτά στον αέρα! Τουλάχιστον εγώ έτσι το ψήνω για να βεβαιωθώ ότι έχει ψηθεί τέλεια και στο κάτω μέρος το γλυκό, χωρίς να καεί το πάνω φύλλο. Αν δούμε ότι το φύλλο σκουραίνει επικίνδυνα χαμηλώνουμε την θερμοκρασία του φούρνου στους 170.

Στο μεταξύ φτιάχνουμε το σιρόπι. Βράζουμε όλα τα υλικά, εκτός από τον χυμό του λεμονιού, περίπου 30 λεπτά να δέσει το σιρόπι. Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί το βράσιμο ρίχνουμε τον χυμό να δέσει. Φροντίζουμε να είναι έτοιμο το σιρόπι την ίδια ώρα που ετοιμάζεται το γλυκό. Τα θέλουμε και τα δυο καυτά!

Μόλις το γλυκό είναι έτοιμο και βγει από τον φούρνο το περιχύνουμε με το σιρόπι καυτό, λίγο-λίγο με μια κουτάλα. Προσέχουμε να σιροπιάσουμε και τις γωνίες, τόση δουλειά κάναμε γιαυτές! Το τελευταίο φλιτζανάκι του καφέ από το σιρόπι δεν το ρίχνουμε σε αυτή τη φάση στο γαλακτομπούρεκο. Το βάζουμε ξανά στην φωτιά και το βράζουμε περισσότερο να δέσει ακόμα περισσότερο και για να «σταθεί» πάνω στα φύλλα του γλυκού.

Έπειτα περιμένουμε για μία περίπου ώρα τουλάχιστον μέχρι να ωριμάσει το γλυκό, να ρουφήξει το σιρόπι, έτσι ώστε να είναι έτοιμο για σερβίρισμα. Το αφήνουμε να κρυώσει, χωρίς να το καλύψουμε, για να μη μαλακώσει το φύλλο.

Αν το αποφασίσετε να το φτιάξετε μη τρομάζετε με την πολυλογία μου! Απλά είναι αναλυτικές οι οδηγίες μου! Το γλυκό είναι εύκολο ακόμα και για πρωτάρη! Μεράκι θέλει!

Καλή επιτυχία!