HOHOHOchef και τα …γλυκολούλουδα!

Η αγαπημένη μας  Μωβ ,  που γράφει στο γνωστό μπλογκ "είναι μιαμ ή μπλιάξ", είχε την ιδέα! Να παίξουμε ένα παιχνίδι για μπλοκο-κουζίνες με το όνομα HOHOHOChef! Ο στόχος του παιχνιδιού, όπως τον έθεσε, είναι να δοκιμάσουμε νέες συνταγές από την ελληνική μπλογκόσφαιρα και κυρίως την κουζίνα συμπλόγκερ μας, που ακόμη (ίσως) δεν δοκιμάσαμε! Για τους κανονισμούς του παιχνιδιού δείτε εδώ !

Προφανώς ενθουσιάστηκα με την ιδέα και δήλωσα άμεσα συμμετοχή!

Η τύχη μου στις κληρώσεις είναι παγκοσμίως γνωστή!:)) Συνήθως δεν κληρώνομαι (εδώ δεν γινόταν) και αν κληρωθώ ματαιώνεται το παιχνίδι (χμ, δεν έχω δει αν άλλος/άλλη μπλοκομάγειρας ανάρτησε ποστ... Δεν φαντάζομαι όμως τόση ατυχία)! Αυτή τη φορά απλά μου έτυχαν δύσκολα! Η κλήρωση έβγαλε σαν τυχερό μου μπλόγκερ την Νίκη Λαμπρινού  που γράφει στο "sugar flowers creations" και παρουσιάζει την διακοσμητική ζαχαροπλαστική της ! Η Νίκη δεν είναι μια απλή μαγείρισσα!  Είναι χαρισματική καλλιτέχνης στην κουζίνα! Οι φόρμες, τα χρώματα, η πρωτοτυπία των αριστουργημάτων/γλυκών  της αποτελούν έκφραση δημιουργικότητας και τέχνης! Άντε τώρα να προσπαθήσω να την μιμηθώ… Πού πας βρε Καραμήτρο? Θα μου πείτε! Και θα έχετε δίκιο! Παρακαλώ να είσαστε επιεικείς μαζί μου! Άλλο ο επαγγελματίας-καλλιτέχνης, άλλο ο άσχετος!

Όπως θα έχετε δει, δεν διακοσμώ ιδιαίτερα αυτά που φτιάχνω. Άλλες φορές από άποψη, άλλες από ανικανότητα…  Μου αρέσει η απλότητα, η λειτουργικότητα, η χρηστικότητα, δίνω ιδιαίτερη έμφαση σε γεωμετρικές φόρμες και στο φυσικό χρώμα. Συχνά αποφεύγω την υπερβολή στα περιττά διακοσμητικά στοιχεία, θεωρώντας πως η ίδια η πρώτη ύλη περιέχει ένα είδος «φυσικής διακοσμητικής ικανότητας» (τόσα χρόνια η δουλειά μου με χαρακτηρίζει και στην κουζίνα).

Αποφεύγω όσο γίνεται τα  πρόσθετα συστατικά στα τρόφιμα που παρασκευάζω σπίτι, αν και ξέρω ότι πολλά υπάρχουν μέσα στα υλικά που χρησιμοποιώ. Αρκετά βασανίζομαι από τροφικές αλλεργίες, δεν χρειάζεται να πειραματίζομαι σε αυτό τον τομέα! Αυτός είναι ο λόγος που εν γνώσει μου δεν βάζω πρόσθετα χρώματα και αρώματα σε ότι ετοιμάζω! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα τρώω άμα μου τα προσφέρουν… Όλα αυτά τα υπέροχα γλυκολούλουδα και γλυπτά που φτιάχνει η Νίκη έχουν μέσα χρώμα κατάλληλο για βρώση, που εγώ αποφεύγω, ή καλύτερα φοβάμαι να φάω… Άσε που λυπάμαι να χαλάσω κάτι τόσο όμορφο!

Επίσης τα τελευταία χρόνια πασχίζω να μειώνω την ζάχαρη στα γλυκά που τρώμε σαν οικογένεια! Οπότε σπάνια θα χρησιμοποιήσω ζαχαρόπαστα ή βουτυρόκρεμα για το καλό όλων μας που θα το γευτούμε. Όσο και να γίνονται πιο γλυκά τα κέικ, ή πανέμορφα αν τα τυλίξω με μια ονειρική αρωματική ζαχαρόπαστα, που θα τα κρατήσει ζουμερά για λίγες περισσότερες μέρες, δεν το κάνω συστηματικά! Θα το κάνω μόνο για μια ιδιαίτερη στιγμή! Και τότε ίσως να αγοράσω έτοιμο το γλυκό από καλλιτέχνιδα, για να μην έχω αποτυχία και άγχος …

Όμως ας περάσουμε στα ουσιώδη! Ξεκίνησα φτιάχνοντας ζαχαρόπαστα σύμφωνα με τις οδηγίες της Νίκης! Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου! Στην αρχή κολλούσε λίγο η πάστα στα χέρια μου. Τα tips της Νίκης ήταν σαφή! Χρειάστηκα λίγη ακόμα άχνη και βουτύρωμα χεριών! Αν κάποιος έχει ασχοληθεί με ζύμη, δεν έχει κανένα πρόβλημα με την πάστα! Στην συνέχεια φύλαξα το αποτέλεσμα των κόπων μου σε πλαστική σακούλα και τάπερ και με μικρότερα κομματάκια πάστας άρχισα τα πειράματα με κόκκινο χρώμα, κουπ πατ και πλάστη με στόχο να φτιάξω τριαντάφυλλα  όπως δείχνει η Νίκη εδώ! 

Οι προθέσεις μου ήταν αγαθές, αλλά ποια ήταν τα αποτελέσματα…

Πρώτο αποτέλεσμα ήταν ότι έβαψα κόκκινα τα χέρια μου και τα νύχια μου! Το χρώμα αρνήθηκε να με αποχωριστεί, προφανώς για να με εκδικηθεί για την στάση μου απέναντι στις τροφικές μπογιές χρόνια τώρα! Τι έπλυνα τα χέρια, τα μαλλιά, τα κατσαρολικά, οι παλάμες μου παρέμειναν ροζ τριανταφυλλί! Και με αυτές έδωσα περίπου 120 χειραψίες στη δεξίωση που ήμουν καλεσμένη το ίδιο βράδυ! :)) Κατάφερα να απαλλαγώ από το χρώμα δυο μέρες μετά, αφού έπλυνα και τα τζάμια και ότι άλλο βρήκα εμπρός μου! Μπορεί να έφταιγε η Αφρικάνικη μπογιά (ούτε ανιλίνη να είχε μέσα), μπορεί να έπρεπε να βάλω γάντια…  Προσοχή λοιπόν! Όποιος σκοπεύει να δοκιμάσει να βάψει ζαχαρόπαστα, ας εξασφαλίσει πρώτα τι θα κάνει με τα χεράκια του!

Χρησιμοποίησα ξύλινο πλάστη και όχι σιλικόνης χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα! Όμως τα πλαστικά κουπ πατ μου ήταν "της πλάκας" και δεν έκοβαν τέλεια την πάστα! Σαν να την «μασούσαν» στις άκρες… Καλύτερα είναι τα μεταλλικά κουπ πατ, που είναι αιχμηρά και κόβουν με ακρίβεια. Με βασάνισε λίγο που τα πέταλα των λουλουδιών ακολουθούσαν στεγνώνοντας τον αμείλικτο νόμο της βαρύτητας!:(( Χρειάστηκα να πάρω έκτακτα μέτρα στήριξης (όχι οικονομικά! Αμέσως εκεί το μυαλό μας! Σε  στατικά μέτρα αναφέρομαι!)  Έφτιαξα ρολά με χαρτί κουζίνας για να τα υποστηρίξω! Τα χάιδευα για να σταθούν και να μη ριγματωθούν! Χρονοβόρες δραστηριότητες! Τελικά απέφυγα τα μεγάλα τριαντάφυλλα! Τα μικρά ήταν ευκολότερα στην υλοποίηση και πιο όμορφα! Πράσινο χρώμα δεν αγόρασα για να κάνω και φυλλαράκια. Το θεώρησα περιττό, αν και θα έκανε πιο όμορφο το λουλουδάκι! Ευτυχώς, σκέφτηκα μετά, για το χρώμα των χεριών μου! Γιατί καλά να χαιρετώ τα πλήθη με ροζ παλάμες, αλλά το πράσινο ίσως δημιουργούσε μεγαλύτερο πρόβλημα…

Τα λουλουδάκια τρόμαξαν να στεγνώσουν, γιατί η υγρασία αυτές τις μέρες στο Σάντον ήταν κάτι το ελεεινό! Γύρω στο 70%! Το καλοκαίρι είναι περίοδος βροχών στην Ν Αφρική! Ευτυχώς η ζέστη βοήθησε!

Όμως με τα ζαχαρολούλουδα δεν τελείωσα! Έπρεπε κάπου να τα ακουμπήσω! Τι καλύτερο από καπ κέικς από το μπλογκ της Νίκης!

Για τα κέικς ακολούθησα την συνταγή που έχει αναρτήσει για τα  ΒΑΝΙΛΙΑ CUP CAKES by Magnolia Bakery cook book.  Η συνταγή είναι εξαιρετική! Τα κέικς ήταν αφράτα, ζουμερά και μοσχοβόλαγαν βανίλια (έβαλα πραγματική βανίλια όχι εσάνς)! Το άλλο που έκανα ήταν να βάλω καστανή ζάχαρη που μου αρέσει περισσότερο στα κέικ (και είναι φθηνότερη εδώ). Το μόνο που θα είχα να παρατηρήσω είναι ότι θα μπορούσε να είχαν λίγο λιγότερη ζάχαρη (αυτό είναι θέμα γούστου,: μου αρέσουν τα κάπως "άγλυκα" γλυκά!). Επίσης, αν τα κάνετε, μη παραλείψετε την (μπόλικη) βανίλια,  γιατί τα καπ κεικς  περιέχουν λίγο αλεύρι και μπορεί το αυγό να γίνεται αισθητό.

Αφού ολοκλήρωσα την σύνθεση αποφάσισα με την πάστα να κάνω και κάτι δικά μου (τι είπαμε για τον Καραμήτρο?). Κάτι Αφρικάνικο! Όχι λουλούδι αυτή τη φορά και όχι χρωματιστό! Να λοιπόν το λευκό μου ελεφαντάκι!

 Η κόρη μου η Φ. λέει ότι είναι υβρίδιο! Ότι αποτελεί διασταύρωση δύο γενετικών ειδών: ελέφαντα με γουρούνι… Δεν το κρύβω ότι με πλήγωσε :))

Ήταν χαρά μου που έπαιξα στο παιχνίδι! Ήταν απόλαυση ματιών να ψάξω το μπλογκ της Νίκης και να ξαναθυμηθώ τα υπέροχα δημιουργήματά της! Ήταν διασκεδαστικό να προσπαθήσω να κάνω μερικά από όσα προτείνει! Η ζαχαρόπαστα, τα γλυκοτριαντάφυλλα και και καπ κέικς έχουν λιγότερα μυστικά από μένα, οπότε, αν θελήσω, δύναμαι να τα κάνω! Ευχαριστώ την Μωβ που με έβαλε στο παιχνίδι και την Νίκη για την απόλαυση! Φιλάκια και καλές γιορτές με ένα Αφρικάνικο Μπάομπαπ στην θέση του έλατου!

Για γλυκά και αλμυρά muffins!

Καλημέρα από Ν Αφρική!
Με τα πήγαινε-έλα, Αθήνα - Ν. Αφρική έχω χαθεί!
Με το διαβατήριο καλά φυλαγμένο στην τσάντα μου, την βαλίτσα μου και ένα εισιτήριο στο χέρι, χρειάστηκα 13 ώρες για να βρεθώ από τον χειμώνα, στο καλοκαίρι!
Και δεν ήταν μόνο η εποχή που άλλαξε...

Με περίμενε ένα Σάντον λαμπερό και στολισμένο για τα Χριστούγεννα και κόσμος που χαμογελάει και ονειρεύεται! Σταθερά βέβαια μπερδεύομαι που καλοκαιριάτικα, όλα είναι διακοσμημένα Χριστουγεννιάτικα! Όμως έτσι είναι εδώ! Ο Αη Βασίλης έρχεται και μοιράζει δώρα στα παιδιά, που βρίσκονται στις πισίνες για να δροσιστούν!

Το μεγάλο εμπορικό κέντρο του προαστίου μας άνοιξε νέες πτέρυγες, με εντυπωσιακά καταστήματα, καταπληκτικές αρχιτεκτονικές κατασκευές, γυάλινους τρούλους, αεροδυναμικές γραμμές κλπ.
Πάρα πολύς κόσμος πηγαίνει εκεί για να χαζεύει, να διασκεδάσει και να καταναλώσει!

Η διαφορά από την πραγματικότητα της Ελλάδας, που έζησα πριν λίγες μέρες, είναι τεράστια, αλλά δεν θα σχολιάσω, δεν αντέχω να το κάνω...
Θα συνεχίσω, σαν να μη κατάλαβα...

Χαζεύοντας στα μαγαζιά έπεσε στα χέρια μου μια συνταγή για Berry Cream Tea Muffins, που μοίραζε σαν διαφημιστικό η γνωστή εταιρία Le Creuset, που φτιάχνει κυρίως κατσαρόλες από χυτοσίδηρο.

Το επόμενο Σάββατο τα Berry Cream Tea Muffins έχασαν την κρέμα τους και έγιναν σκέτα Berry Muffins για να συνοδεύσουν τον καφέ μας! Πραγματικά είναι υπέροχη συνταγή! Τα μάφινς είναι αφράτα, ελαφρά, φρουτώδη! Συνοδεύουν υπέροχα τον πρωινό καφέ ή το απογευματινό τσάι!

Berry Cream Tea Muffins
Για 6 Muffins
140γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
1 πρέζα αλάτι
60γρ ζάχαρη
60 γρ blueberries (βατόμουρα) και επιπλέον 18 φρουτάκια για την διακόσμηση
60γρ φράουλες κομμένες σε κομματάκια και άλλες 6 μικρές για την διακόσμηση
125γρ γιαούρτι (η συνταγή λέει κρέμα γάλακτος αλλά το άλλαξα)
40γρ βούτυρο λιωμένο
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
1 μεγάλο αυγό

Για την Chantilly
200ml κρέμα γάλακτος για ζαχαροπλαστική (κρύα)
1 κουτάλι της σούπας ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
φύλλα μέντας

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς C (ή στους 180 αν έχουμε φούρνο με αέρα)
Βάζουμε 6 χαρτάκια (ή φορμάκια σιλικόνης) για μάφινς στην ειδική φόρμα.
Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι το baking powder και το αλάτι.
Ρίχνουμε μέσα τα φρούτα και την ζάχαρη και ανακατεύουμε.
Σε άλλο μπολ ανακατεύουμε το γιαούρτι, το λιωμένο βούτυρο, την βανίλια και το αυγό μέχρι να ενώσουν.
Στο μπολ που έχουμε βάλει τα ξηρά υλικά κάνουμε στο κέντρο μια τρύπα και ρίχνουμε μέσα τα υγρά υλικά. Ανακατεύουμε απαλά να ενώσουν τα υλικά χωρίς να υπερβάλουμε στο ανακάτεμα.
Μοιράζουμε την ζύμη στα 6 φορμάκια και ψήνουμε για 18-20 λεπτά να αποκτήσουν χρυσο-κάστανο χρώμα. Τα βγάζουμε από την φόρμα και τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα.

Αν θέλουμε να τα διακοσμήσουμε όπως φαίνεται στο διαφημιστικό φυλλάδιο (δεν το έκανα, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες μου! Και χωρίς την σαντιγί, μια χαρά μου φάνηκαν!) χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να δέσουν. Βάζουμε μια κουταλιά Chantilly πάνω σε κάθε μάφιν και στολίζουμε με  blueberries, φράουλες και φύλλα μέντας!

Δοκιμάστε τα την εποχή που υπάρχουν τα υλικά και θα δείτε ότι είναι από τα καλύτερα γλυκά, ανάλαφρα, φρουτένια μάφινς, που έχετε δοκιμάσει!

Βέβαια τα μάφινς δεν είναι απαραίτητα γλυκά! Είναι πολύ ωραίο στο πρωινό να υπάρχουν και αλμυρά εδέσματα στο τραπέζι!

Έφτιαξα την συνταγή της φίλης μου Ερμιόνης, από το πολύ ενδιαφέρον μπλογκ the one with al lthe tastes για την Τυρόπιτα στιγμής χωρίς φύλλο. Ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή της, μόνο που δεν έβαλα το μείγμα σε πυρέξ, αλλά σε φορμάκια για μάφιν! Και έψησα για 20 λεπτά στους 200 βαθμούς!

Το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ! Υπέροχα αλμυρή, αφράτη και εξαιρετικά νόστιμη λύση για πρωινό και όχι μόνο!

Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Ερμιόνη σε ευχαριστώ!

Λουκουμάδες!

Τι ωραιότερο γλυκό πρωινό Κυριακής, από ένα πιάτο φρέσκους λουκουμάδες με μέλι και κανέλα, που συνοδεύουν ένα καλό καφέ!
Είχα φτιάξει προζύμι χθες το απόγευμα, με στόχο να ετοιμάσω μια πίτσα σήμερα. Είχα ανακατέψει
1 κούπα αλεύρι σκληρό για ψωμί,
1 κούπα  αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
2 κουταλάκια του γλυκού ξηρή μαγιά,
περίπου 1 ή 1& 1/2 κούπα χλιαρό νερό,
1 κουταλιά τις σούπας ελαιόλαδο,
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη και
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι.
Τα είχα ανακατέψει όλα μαζί να ενώσουν. Τα ζύμωσα στοιχειωδώς γύρω στα 3-4 λεπτά (η ζύμη ήταν υγρή και κολλούσε στα χέρια αλλά έτσι πρέπει να είναι).
Στην συνέχεια κουκούλωσα το μπολ με την ζύμη και το άφησα σε ζεστό σημείο της κουζίνας να διπλασιαστεί σε όγκο. Μετά το έβαλα στο ψυγείο όλη την νύχτα.
Με την ποσότητα αυτή του ζυμαριού θα γίνουν πίτσα, ψωμάκια κλπ παρασκευές!

 Το πρωί βλέποντας το προζύμι στο ψυγείο, μου ήρθε η ιδέα για λουκουμάδες!

Αντί για τηγάνι χρησιμοποίησα το γουόκ! Το κολπάκι αυτό το έχω ακούσει από την Βέφα και πραγματικά είναι πολύ καλό, γιατί απαιτείται λιγότερο λάδι για τους λουκουμάδες και δεν λερώνεται η κουζίνα γιατί δεν πετιέται έξω λάδι!

Έκοψα ένα κομμάτι ζύμης και σχημάτισα μπαλάκια, που τα έριξα στο καυτό λάδι, λίγα λίγα! Τα τηγάνισα μερικά λεπτά μέχρι να πάρουν χρυσαφί χρώμα και από τις δυο πλευρές.

Τα άφησα να στραγγίσει το λάδι, πάνω σε χαρτί κουζίνας και τα έβαλα στα πιατάκια με αρωματικό μέλι και κανέλα!

Δεν έφτιαξα πολλούς! Δυο πιατάκια για γλυκό breakfast, ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό!

Η πίτσα δεν ακυρώθηκε, η ζύμη αρκεί με το παραπάνω!!!!! Προφανώς, λουκουμάδες δεν περίσσεψαν!

Τάρτα κολοκύθας

-Μαμά έφτιαξα μια τέλεια τάρτα! Δες την συνταγή! Είναι της Paula Deen! Μου είπε η Φ.στο σκάιπ! 
Η Paula Deen είναι Αμερικανίδα και έχει γίνει γνωστή από τις εμφανίσεις της στη τηλεόραση στο Food Network  στο πρόγραμμα “Paula’s Home Cooking”, που παίζεται και στην Ν Αφρική. Οι συνταγές της είναι εύκολες και πετυχημένες. 

Βέβαια, θα παρατηρήσετε ότι στα υλικά της συνταγής περιλαμβάνει υλικά που δεν υπάρχουν στην Ελληνική αγορά (όπως το half-and-half), έτοιμο πουρέ κολοκύθας, έτοιμη βάση τάρτας κλπ  Σε τέτοιες περιπτώσεις απλά κάνουμε μικρές προσαρμογές!
Έφτιαξα την τάρτα με τον τρόπο μου και ενθουσιάστηκα! Είχε δίκιο η Φ.! Είναι υπέροχη! 
Θα έχετε δοκιμάσει γλυκές κολοκυθόπιτες και θα ξέρετε πόσο όμορφη γεύση έχει η γέμιση! Υπέροχη, αρωματική, τρυφερή κρέμα που ικανοποιεί απόλυτα την γεύση! Σκεφτείτε λοιπόν την υπέροχη γεύση αυτής της κρέμας μέσα σε τραγανή βάση τάρτας! 
Η Κωνσταντίνα είχε αναρτήσει μια πολύ ωραία πρότασή της για τάρτα γλυκοκολοκύθας που έλεγε ότι πρέπει να τολμήσουμε να την δοκιμάσουμε!
Τόλμησα την συνταγή της Paula Deen! Πρέπει να το ομολογήσω! Είναι από τις καλύτερες γλυκές τάρτες που έχω δοκιμάσει!
Ας δούμε την συνταγή:

Για την βάση της τάρτας ζύμη (pâte brisée)
250 gr αλεύρι
125 gr βούτυρο παγωμένο σε μικρά κυβάκια
1 πρέζα αλάτι
1 αυγό
ελάχιστο (1-2 κουταλιές της σούπας) παγωμένο νερό.
Η Κωνσταντίνα μου έμαθε να φτιάχνω την ζύμη στο μίξερ! Κάντε το! Η ζύμη γίνεται εξαιρετική και σε 30 δευτερόλεπτα! 
Χτυπάμε όλα τα υλικά στο μίξερ με φτερό, μέχρι να ενώσουν και να δημιουργηθεί μια ζύμη. Δεν το παρακάνουμε. Δεν μας νοιάζει αν το βούτυρο δεν ενώσει απόλυτα με το αλεύρι και υπάρχουν κομματάκια. Ίσα ίσα είναι καλύτερα γιατί η ζύμη θα είναι πιο τριφτή! Αφήνουμε την ζύμη στο ψυγείο για μισή ώρα να ξεκουραστεί και στην συνέχεια ανοίγουμε χοντρό φύλλο διαμέτρου 25 περίπου εκατοστών. Στρώνουμε το φύλλο σε ταρτιέρα διαμέτρου 23 εκατοστών και τρυπάμε με πιρούνι την ζύμη για να μη φουσκώσει στο ψήσιμο. Βάζουμε την ταρτιέρα στην κατάψυξη για 15 -30 λεπτά. 
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. 
Βάζουμε μέσα στην τάρτα λαδόκολλα και την γεμίζουμε με φασόλια ή κεραμικές μπίλιες. Ψήνουμε την τάρτα για 10 λεπτά. Την βγάζουμε από τον φούρνο και αφαιρούμε την λαδόκολλα με τα φασόλια ή τις μπίλιες. Βάζουμε την άδεια τάρτα στον φούρνο και συνεχίζουμε να ψήνουμε για άλλα 15 λεπτά μέχρι να ψηθεί η βάση και να πάρει λίγο χρώμα. Αφήνουμε να κρυώσει.
Ετοιμάζουμε την γέμιση.
Θα μας χρειαστούν :
1 κιλό κολοκύθα κίτρινη
200 γρ τυρί φιλαδέλφεια
1 κούπα ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
1 αυγό και 2 κρόκους χτυπημένα ελαφρά να ενώσουν
1 κούπα γάλα εβαπορέ αδιάλυτο (ή μισή κούπα γάλα και μισή κούπα κρέμα)
2 κουταλιές της σούπας βούτυρο, λιωμένο
1 βανίλια
1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1/4 κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ


Καθαρίζουμε την κολοκύθα από τις ίνες και την φλούδα. Βάζουμε την κολοκύθα κομμένη σε κύβους σε κατσαρόλα με νερό που να την σκεπάζει μέχρι να μαλακώσει. 

Κάνουμε πουρέ την κολοκύθα  στο μούλτι. Γίνεται περίπου 2 κούπες πουρές.
Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί να γίνει κρέμα. Προσθέτουμε τον πουρέ της κολοκύθας χτυπώντας. Συνεχίζουμε βάζοντας βούτυρο, ζάχαρη, γάλα, αλάτι, κανέλα, τζίντζερ και βανίλια.
Γεμίζουμε την βάση της τάρτας με την γέμιση και ψήνουμε στον φούρνο για 50-60 λεπτά μέχρι η γέμιση να είναι σταθερή στο κέντρο.
Αφήνουμε να κρυώσει και την απολαμβάνουμε!
Η Paula Deen προτείνει να σερβίρουμε την τάρτα με μια μπάλα σαντιγί! Θεώρησα ότι είχε πολλά λιπαρά και δεν χρειαζόταν περισσότερα...

Απλά την πασπάλισα με άχνη!

Εξωτική σούπα κολοκύθας της Ερμίνας

Αυτό το διάστημα είμαι στην Αθήνα και έχω μπλέξει με διάφορα θέματα, που και 48 ώρες να είχε η κάθε μέρα, δεν θα στεκόμουν ούτε στιγμή! Νομίζω ότι το κάνω και λίγο επίτηδες, για να μη προλαβαίνω ούτε να σκεφτώ τα όσα συμβαίνουν, πόσοι φίλοι μας έχουν χάσει την δουλειά τους, ή δεν πληρώνονται, πόσα μαγαζιά και εταιρείες έχουν κλείσει, και τι έρχεται, όταν κάποιοι μας δουλεύουν...
Αυτός είναι ο λόγος που έχω χαθεί, δεν σχολιάζω, δεν απαντώ σε σχόλια, πολλές φορές ούτε που προλαβαίνω να διαβάσω τα νέα σας. Εύχομαι να είσαστε όλοι καλά! Και κακό να μη μας βρει...
Βέβαια, δεν έχω πάψει να μαγειρεύω!

Όταν σε όλα τα μανάβικα υπέροχες κολοκύθες ακουμπούν με χάρη στα ράφια, είναι αληθινός πειρασμός! Και τι δεν έχω κάνει τελευταία με κολοκύθα! Σούπα, τάρτα, μάφινς και ...συνεχίζω!
Αλλά ας αρχίσω από την σούπα! Τα άλλα σιγά σιγά!

Η φίλη μου η Ερμίνα, μεγάλη μαστόρισσα στην κουζίνα, με έμαθε μια φοβερά εύκολη και νόστιμη συνταγή για σούπα με κολοκύθα που έχει μια εξωτική νότα, Thai θα τολμούσα να πω! Από την εποχή που μου την έμαθε, την έχω φτιάξει πολλές φορές κάνοντας και τα δικά μου....Ερμίνα μου σε ευχαριστώ!

Τα υλικά που απαιτούνται για την εξωτική σούπα κολοκύθας είναι:

1,5 κιλά ακαθάριστη κίτρινη κολοκύθα
2-3 κουταλιές της σούπας λάδι (προαιρετικό)
1 κονσέρβα γάλα καρύδας (περίπου 400ml)
2 κουταλιές της σούπας κάρυ σε σκόνη
νερό
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
τζίντζερ τριμμένο (προαιρετικό)
κρουτόν, ηλιόσποροι (προαιρετικό)
φρέσκο κόλιανδρο (προαιρετικό)

Αφαιρούμε τις ίνες και τους σπόρους από την κολοκύθα. Την κόβουμε και κύβους και καθαρίζουμε την φλούδα.
Βράζουμε τα κομμάτια της κολοκύθας σε μέτρια κατσαρόλα με νερό που τα σκεπάζει για 15-20 λεπτά να μαλακώσει η κολοκύθα. Σε συνταγές για σούπα κολοκύθας που έχω διαβάσει προτείνουν να σοτάρουμε στο λάδι ή σε βούτυρο την κολοκύθα και όταν μαραθεί να βάζουμε καυτό νερό ή ζωμό λαχανικών. Προτιμώ να την βράζω αμέσως παραλείποντας το τσιγάρισμα για να είναι πιο ελαφρύ το αποτέλεσμα. Επίσης ζωμό λαχανικών χρησιμοποιώ μόνο αν έχω ετοιμάσει σπιτικό. Οι έτοιμοι δεν μου αρέσουν, γιατί νομίζω ότι έχουν μια γεύση που καλύπτει όλες τις άλλες..
Αφού μαλακώσει η κολοκύθα την πολτοποιώ με ένα blender "χειρός" μέσα στην κατσαρόλα και προσθέτω το λάδι (γίνεται και χωρίς λάδι), το γάλα καρύδας, το κάρυ, το αλάτι, το πιπέρι και το τζίντζερ.
Το κάρυ μπορεί να είναι και κόκκινη πάστα αν βρείτε. Επίσης εξαρτάται από τις προτιμήσεις σας αν θα χρησιμοποιήσετε καυτερό μείγμα, μέτριο ή απαλό. Προτιμώ το μέτριο, είναι καθαρό θέμα γούστου!
Βράζω για 5-10 λεπτά. Ελέγχω μήπως η σούπα είναι πολύ πυκνή και χρειάζεται να συμπληρώσω λίγο ζεστό νερό ή αν έχει πολλά υγρά φροντίζω να την βράσω περισσότερο και σερβίρω!
Γαρνίρω τα πιάτα με κρουτόν, καβουρντισμένους ηλιόσπορους, ή φρέσκο κόλιανδρο ψιλοκομμένο, για πιο Thai αποτέλεσμα.
Πρέπει να τονίσω ότι το φρέσκο κόλιανδρο έχει πολύ έντονη γεύση! H γεύση του δεν μοιάζει με εκείνη των καρπών του. Είναι παρόμοιο σε εμφάνιση με τον μαϊντανό, αλλά η γεύση του είναι ιδιαίτερη και η μυρωδιά του βαριά. Έχει οπαδούς φανατικούς αλλά και ανθρώπους που το απεχθάνονται. Για να καταλάβετε εμένα μου θυμίζει κίτρο και σκόρδο, ενώ στον Γ. θυμίζει σαπούνι και χημικά.  Προσοχή λοιπόν: χρησιμοποιείστε το φρέσκο κόλιανδρο μόνο αν είσαστε σίγουροι ότι αρέσει σε σας και τους δικούς σας!

Δοκιμάστε την σούπα είναι καταπληκτική!

Ζυμώνοντας ψωμάκια με γάλα!

Χθες έμαθα από την Κική ότι γιορταζόταν η παγκόσμια ημέρα του ψωμιού! Με αφορμή τον εορτασμό ανάρτησε μια υπέροχη συνταγή με ψωμάκια με φέτα! Στην συνέχεια η Βαγγελιώ πήρε την σκυτάλη και συμμετείχε στον εορτασμό με ψωμί γεμιστό με μέλι! Η συμμετοχή της με έκανε σήμερα να ψάχνω να βρω χαρουπόμελο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!

Είπα και εγώ με καθυστέρηση να γιορτάσω την ημέρα και ξεκίνησα να φτιάξω ψωμάκια με γάλα!

Μια κλασσική συνταγή, που την έχω πάρει από το βιβλίο Larousse, Μαγειρική Ζαχαροπλαστική, Εκδόσεις Φλώρος και την έχω αλλάξει κάπως, για να την κάνω με ξηρή μαγιά και στα δικά μου μέτρα.

Εκτός από την συμμετοχή στον εορτασμό, με την ευκαιρία αυτή ήθελα να σας δείξω πώς καταλαβαίνω με απλό τρόπο ότι το ζυμάρι του ψωμιού έχει ετοιμαστεί!

Ας περάσουμε στα γρήγορα στην συνταγή.

Για τα ψωμάκια με το γάλα χρειαζόμαστε

Για προζύμι

100γρ αλεύρι για ψωμί

1/4 του κουταλιού του γλυκού μαγιά ξηρή

80 γρ νερό χλιαρό

Για την ζύμη για 10 ψωμάκια

το προζύμι

250 γρ αλεύρι για ψωμί

1/2 κουταλάκι του γλυκού μαγιά ξηρή

1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη

125γρ γάλα χλιαρό

60 γρ βούτυρο λιωμένο

1 αυγό.

σπασμένους σπόρους κάρδαμου (προαιρετικό)

σουσάμι κανονικό και μαύρο

ελάχιστο γάλα 

Ετοίμασα το προζύμι ανακατεύοντας χθες όλα τα συστατικά του και φτιάχνοντας έναν χυλό. Το έβαλα σε ένα τάπερ, που είχε όγκο που να χωράει το προζύμι και όταν θα διπλασιαζόταν. Το τάπερ το είχα λαδώσει. Στην συνέχεια το τύλιξα σε "κουβερτούλα" και το άφησα στον χλιαρό θερμοθάλαμο της κουζίνας για μια νύχτα (12-14 ώρες). 

Λεπτομερή περιγραφή μου για την διαδικασία θα δείτε εδώ

Σήμερα το πρωί έβαλα το μίξερ με τον γάντζο και χτύπησα όλα τα υλικά για την ζύμη (εκτός από το σουσάμι και το ελάχιστο γάλα) για 15 λεπτά. 

Άφησα την ζύμη στον θερμοθάλαμο να διπλασιαστεί σε μέγεθος. Αφού διπλασιάστηκε την έβαλα σε αλευρωμένη επιφάνεια και την ζύμωσα με ενθουσιασμό μέχρι να ετοιμαστεί! 

Στην αρχή κολλά αρκετά στα χέρια, αλλά τους έβαλα βούτυρο και συνέχισα μέχρι που το αλεύρι απορρόφησε τα υγρά. Συνέχισα για 20 λεπτά περίπου ζυμώνοντας, τραβώντας το ζυμάρι και τυλίγοντας και η ζύμη ετοιμάστηκε.

Στην συνέχεια σχημάτισα ένα ρολό με την ζύμη και το χώρισα σε 10 ίσα κομμάτια. 

Με το κάθε κομμάτι έπλασα ένα μπαλάκι ζύμης, που το τοποθέτησα σε λαμαρίνα στρωμένη με χαρτί φούρνου. Άφησα κενά ανάμεσα στα μπαλάκια της ζύμης γιατί διπλασιάζονται. Σκέπασα με καθαρή πετσέτα και άφησα την ζύμη στο θερμοθάλαμο για 30-40 λεπτά, να διπλασιαστούν τα μπαλάκια.

Τα βούρτσισα με το γάλα που είχα κρατήσει και πασπάλισα με τα σουσάμια!

Έψησα τα ψωμάκια στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.

Μοσχοβόλησε το σπίτι και στοχεύω να τα απολαύσουμε με το πρωινό μας τις προσεχείς μέρες αφού τα φύλαξα (όσα περίσσεψαν) σε σακούλα για το ψωμί.

Τα ψωμάκια αυτά είναι νόστιμα, αλλά ο βασικός στόχος της ανάρτησής μου αυτής είναι να σας δείξω, πως καταλαβαίνω ότι το ζυμάρι του ψωμιού μου είναι καλά ζυμωμένο πριν περάσω στην φάση για το τελευταίο φούσκωμα και το φούρνισμα του ψωμιού! Την μέθοδο αυτή την έμαθα από το βιβλίο Handmade Breads του Ciril Hitz, εκδόσεις Apple Press.

Όταν αρχίζουμε να ζυμώνουμε το ψωμί ανακατεύεται το νερό με το αλεύρι και η πρωτεΐνη γλουτένη, που υπάρχει στο αλεύρι, αναπτύσσει δεσμούς. Όσο οι δεσμοί δεν έχουν αναπτυχθεί σωστά, αν κόψουμε ένα κομμάτι ζύμης και το τεντώσουμε ανάμεσα στα χέρια μας, κόντρα σε φως, βλέπουμε ότι το ζυμάρι είναι αδιαφανές, δεν έχει ελαστικότητα και τρυπά όπως το τεντώνουμε.

 

Όσο ζυμώνουμε και αρχίζουν να ευθυγραμμίζονται οι δεσμοί της γλουτένης, στο αντίστοιχο πείραμα με την ζύμη έχουμε περισσότερη ελαστικότητα και διαφάνεια.

Όταν το ζύμωμα έχει ολοκληρωθεί η ζύμη άμα τεντωθεί είναι απόλυτα διαφανής! Αυτό είναι το σωστό αποτέλεσμα! Αν φτάσουμε σε αυτό και έχουμε τα σωστά υλικά και θερμοκρασίες το ψωμί μας θα ψηθεί και θα φουσκώσει τέλεια!

 Το ζύμωμα δεν μπορεί να περιγραφεί με χρόνο. Παίζει ρόλο ο τρόπος, τα υλικά, η θερμοκρασία η υγρασία κλπ Με την δοκιμή αυτή στην ζύμη είμαι σίγουρη αν είναι έτοιμη ή πρέπει να συνεχίσω λίγο ακόμα!

Η διαδικασία για την ετοιμασία του ψωμιού μου φαίνεται πάντα μαγική! Αισθάνομαι πάντα σεβασμό που μπορώ να συμμετέχω σ αυτήν. Αν και οι Παγκόσμιες Μέρες με αφήνουν αδιάφορη, αυτήν την χάρηκα μια μέρα μετά!!!

Ζουζούνια!

 Έχω καιρό να σας δείξω κατασκευές μου!

Τελευταία έφτιαξα τα ζουζούνια που βλέπετε!
Χρησιμοποίησα σύρμα από χαλκό και χάντρες! Με τις πένσες καλυμμένες με πανάκι, για να μη χαλάω το σύρμα, του έδωσα το κατάλληλο σχήμα. Πέρασα μέσα χάντρες που μου άρεσαν και διαμόρφωσα το σύρμα, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες με κεραίες, φτερά κλπ.
Αν τα ξαναφτιάξω, θα αγοράσω πιο λεπτό σύρμα για να δουλεύεται πιο εύκολα!

Τα ζουζουνάκια αυτά τα είχα δει στην Αφρική που τα πωλούν για διακοσμητικά δωματίων (mobile art).

Σκέφτηκα να τα χρησιμοποιήσω για διακοσμητικά στο τραπέζι! Art de la table!

Δεν είναι πολύ όμορφα διακοσμητικά για την πετσέτα? Μου φτιάχνουν την διάθεση!

Τις τελευταίες μέρες έχω πάρει κάποια βραβεία από φιλικά μπλογκς! Καιρός να ανταποκριθώ!

Α. Η Μαρία και η Χαρά από το αγαπημένο μου μπλογκ cook and feed. καιρό τώρα μου έχουν δώσει ένα βραβείο, που με τα διάφορα που συμβαίνουν, δεν κατάφερα να το αναρτήσω!

Δείτε τι όμορφο που είναι!

Σας ευχαριστώ πολύ Μαράκι και Χαρά! Να είσαστε καλά και να μας ξεσηκώνετε με τις γευστικές προτάσεις σας! Είναι χαρά μου που επικοινωνούμε και που μου επιτρέπετε να ρίχνω μια ματιά στα θαυμαστά αριστουργήματα που βγαίνουν από τις κατσαρόλες σας!:))

Τώρα στα δύσκολα! Πρέπει να αποδώσω το βραβείο με την σειρά μου! Μιλάω με όλες/όλους σας και είναι δύσκολο να διαλέξω! Πώς να αφήσω κάποιο μπλογκ χωρίς βραβείο? Όλα το αξίζουν! Για να μπορέσω θα βάλω ένα κριτήριο!

Θα ήθελα να το προσφέρω σε νέα μπλογκ που πρόσφατα γνώρισα!

1. Στην Νοτούλα γιατί μου αρέσει το όνομα του μπλογκ της ΜΑΦΙΑ!

2. Στις Θεσσαλονικές Pela Sofi που γράφουν στο that' s Eat γιατί μου αρέσουν οι παραδοσιακές συνταγές τους και το κέφι τους!

3. Στην Conna με το sabor που έχει φτιάξει μια μικρή γωνίτσα πολύ γλυκιά με καταπληκτικές συνταγές!

Όμως δεν τελειώνουν εδώ τα παιχνίδια - βραβεία...

Β. Η Ελένη από το πολύ ξεχωριστό μπλογκ τα ταξίδια μου, η Δέσποινα από το τρυφερό My blueprint όπως και η Ερμιόνη μου, από το καταπληκτικό the one wit hall the tastes με κάλεσαν να παίξω σε ένα παιχνίδι και μου πρόσφεραν αυτό το βραβείο:

Εδώ που τα λέμε το έχω ξαναπάρει... Αλλά όταν μια φίλη σε τιμά, δεν μπορείς να μη δέχεσαι! Σε ευχαριστώ HelenGr, ευχαριστώ Δέσποινα, ευχαριστώ Ερμιόνη! Σας ευχαριστώ για όλη την ευχάριστη επικοινωνία - συντροφικότητα, που έχουμε τον τελευταίο χρόνο με το food blogging!

7 πράγματα για μένα έχω γράψει στο  7+10 Παρόλο που νοιώθω αμήχανα να μιλάω για μένα, θα πω άλλα 7, γιατί άμα παίζουμε σε παιχνίδι, ακολουθούμε τους κανόνες!

1. Μου αρέσει η... "διαβίου εκπαίδευση" ! Διαρκώς θέλω να μάθω και κάτι καινούργιο! 

2. Αντιπαθώ την γυμναστική! Κάνω τα πάντα να την αποφύγω! Ξυπνάει την χειρότερη τεμπέλα μέσα μου!

3. Ονειρεύομαι να βγάλω τόσο όμορφες φωτογραφίες, που να μπορέσω να κάνω μια έκθεση με αυτές.

4. Αγαπώ πολύ τα λουλούδια (και τα ζώα)! Ο παππούς μου καλλιεργούσε λουλούδια, κυρίως τριαντάφυλλα, και ίσως κάτι έχω πάρει από αυτόν!

5. Με βασανίζει το σύνδρομο της άδειας φωλιάς! Εδώ και 5 χρόνια και ακόμα το παλεύω.

6. Βαριέμαι να κάνω τις δουλειές του σπιτιού, αλλά τις κάνω ...ευλαβικά, γιατί δεν αντέχω να μη τις κάνω! Στο γραφείο μου πάντα επικρατεί αυτό που λέω "δημιουργικός χαμός"! Σπάνια το έχω τακτικό.

7. Μου αρέσουν τα ταξίδια! Όμως ώρες ώρες δεν θέλω να δω βαλίτσα στα μάτια μου...

Και τώρα το πιο δύσκολο! Κανονικά έπρεπε να προσφέρω το βραβείο σε 15 μπλογκ! Πού να βρεθούν 15 νέα μπλογκ, που όλοι έχουν παίξει? Άργησα και με έχουν προλάβει! Έχει απονεμηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις! Έψαξα και δεν βρήκα κανέναν που να μην το έπαιξε το παιχνίδι! Σας παρακαλώ βοηθήστε με! Αν τυχόν κάποια/κάποιος θέλει να παίξει ας μου θεωρήσει ότι του το πρόσφερα! Σας ευχαριστώ!

Το τριαντάφυλλο είναι αφιερωμένο στον Γ.:))