Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Κρύα σπανακότουρτα με γιαούρτι

 Όταν κάνω κάποιο τραπέζι στο σπίτι, μου αρέσει να μαγειρεύω τουλάχιστον μια καινούργια συνταγή! Ενώ είναι λογικό να προσφέρω στους καλεσμένους μας δοκιμασμένα πιάτα, που ξέρω ότι έχουν καλό αποτέλεσμα και μπορώ να τα κάνω, με πιάνει η ανησυχία μου να δοκιμάζω νέες συνταγές! Πειραματίζομαι και ότι βγει!
Για την επιλογή των νέων συνταγών έχω δυο αλάθητα κριτήρια. Το πρώτο είναι ποιος γράφει ή προτείνει την συνταγή και το δεύτερο είναι αν μου αρέσουν τα συστατικά και ο τρόπος μαγειρέματος.
Αυτή τη φορά για το τραπέζι μας διάλεξα μια συνταγή της Ντίνας Νικολάου. Πάντα οι συνταγές της είναι πετυχημένες, εύκολες και εντυπωσιακές! Τίτλος της συνταγής Κρύα σπανακότουρτα με γιαούρτι και έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα Καθημερινή.
Μου άρεσαν πολύ τα υλικά που περιέχει. Σπανάκι, πράσο, κρεμμυδάκια και άνηθο στρωμένα προσεκτικά πάνω σε στρώσεις  γιαουρτιού με φρέσκο τυρί! Το μαγείρεμα ελαφρύ, μπορεί να γίνει από την προηγούμενη μέρα, σερβίρεται κρύο!Το αποτέλεσμα εξασφαλισμένα δροσερό και αρωματικό! Μεγάλο προσόν ότι ξεμπερδεύεις με αυτό την προηγούμενη μέρα και έχεις καιρό να είσαι ξεκούραστη την μέρα που έχεις το τραπέζι! Ότι καλύτερο για πρώτο πιάτο σε ένα μπουφέ ή και σε καθιστό τραπέζι!

 
Ακολούθησα την συνταγή στο μεγαλύτερο βαθμό! Έκανα μόνο απαραίτητες τροποποιήσεις, γιατί στην Ν Αφρική δεν έβρισκα όλα τα υλικά! Πιο συγκεκριμένα άλλαξα τα τυριά. 
Αντί για γραβιέρα Κρήτης  που πρότεινε η Ντίνα Νικολάου (που προφανώς δεν υπάρχει εδώ) έβαλα τριμμένη παρμεζάνα και μοτσαρέλα σε αναλογία 3:1. 
Επίσης το ανθότυρο αντικαταστάθηκε με ένα μείγμα από κατσικίσιο λευκό τυρί (50g) και ricotta (200g).
Τα σημεία που θέλει προσοχή είναι δυο! 
Πρώτα χρειάζεται προσοχή η ποσότητα του σπανακιού! Καλύτερα θα ήταν αν είχα αγοράσει λίγο περισσότερο. Λόγω ζέστης ίσως είχα μεγαλύτερη φύρα όταν το καθάρισα και δεν έφτανε για τρεις στρώσεις στην φόρμα! Ευτυχώς που είχα στο ψυγείο ένα πακέτο baby spinach για σαλάτα και συμπλήρωσα...
Στην συνέχεια χρειάζεται προσεκτική αφυδάτωση στο άχνισμα των λαχανικών, για να μην έχουμε πράσινο ζωμό λαχανικών γύρω από την σπανακότουρτα!
Επίσης για να ξεφορμάρω εύκολα την τούρτα έντυσα την λαδωμένη φόρμα με διαφανή μεμβράνη στην οποία έστρωσα τα υλικά σε στρώσεις και τα έβγαλα με μεγάλη ευκολία μετά το μπεν μαρί.


Η σπανακότουρτα ήταν πολύ δροσερή, εύγευστη και εμφανίσιμη! Όλοι ρωτούσαν τι ακριβώς είναι (φοβόντουσαν μήπως ήταν ψάρι...) και νομίζω ότι τους άρεσε πολύ!
Σας την συνιστώ! Δοκιμάστε την!

update
Η Καθημερινή δεν έχει πια την σχετική συνταγή, όπως με ενημέρωσε ανώνυμη φίλη με σχόλιό της. Άμα προσπαθήσει κανείς να μπει στο σχετικό λιγκ αναφέρει: "Η σελίδα που ψάχνετε δεν μπορεί να βρεθεί. Ίσως το όνομα έχει αλλάξει ή έχει διαγραφεί από το server".
Σας γράφω την συνταγή της Ντίνας Νικολάου που είχα κρατήσει στο αρχείο μου.

Κρύα σπανακότουρτα με γιαούρτι

Από τη Ντίνα Νικολάου

Προετοιμασία: 45΄, Ψήσιμο: 20΄, Αναμονή: 4 - 5 ώρες

Υλικά (για 6 - 8 μερίδες):

1 κιλό σπανάκι καθαρισμένο (θα αγοράσουμε γύρω στα 1.300 γρ. ακαθάριστο), πλυμένο και καλά σκουπισμένο
2 πράσα (μόνο το λευκό μέρος), κομμένα σε λεπτές ροδέλες
3 φρέσκα κρεμμυδάκια (το λευκό και το τρυφερό πράσινο τμήμα), σε λεπτές ροδέλες
4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
1 φλιτζ. τσαγιού γραβιέρα Κρήτης, τριμμένη
3 ασπράδια αυγών, κατά προτίμηση βιολογικών, ελαφρώς χτυπημένα
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1/3 κουτ. γλυκού μοσχοκάρυδο τριμμένο
Για το μείγμα γιαουρτιού:
500 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
250 γρ. ανθότυρο, θρυμματισμένο
3 κρόκοι αυγών
1 φλιτζ. τσαγιού άνηθος, ψιλοκομμένος
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Διαδικασία:
Ψιλοκόβουμε το σπανάκι. Σε φαρδιά και ρηχή κατσαρόλα, χωρίς καθόλου νερό, αχνίζουμε το σπανάκι με τα πράσα και τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε τα λαχανικά πάνω στη φωτιά μέχρι να στεγνώσουν. Κατόπιν, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το μοσχοκάρυδο. Σοτάρουμε τα λαχανικά για 3 λεπτά και αποσύρουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε τη γραβιέρα και τα χτυπημένα ασπράδια και ανακατεύουμε πολύ καλά.
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά για το μείγμα γιαουρτιού (γιαούρτι, ανθότυρο, κρόκοι αυγών, άνηθος, αλατοπίπερο) και ανακατεύουμε πολύ καλά.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180° C.
Λαδώνουμε μια μακρόστενη φόρμα του κέικ (ή μια μικρή στρογγυλή, από αυτές με την τρύπα). Απλώνουμε μια στρώση από το μείγμα με το σπανάκι, συνεχίζουμε με μια στρώση από το μείγμα με το γιαούρτι και ούτω καθεξής, μέχρι να γεμίσει η φόρμα. Bάζουμε τη φόρμα σε ένα ταψάκι. Προσθέτουμε στο ταψί νερό - η στάθμη του πρέπει να φτάσει το μέσον της φόρμας (μπεν μαρί). Σκεπάζουμε τη φόρμα με αλουμινόχαρτο, βάζουμε το ταψί στο φούρνο και ψήνουμε για 20 λεπτά, μέχρι να πήξει η τούρτα. Ξεφουρνίζουμε, την αφήνουμε να κρυώσει και την ξεφορμάρουμε σε μια πιατέλα. Τη σκεπάζουμε με πλαστική μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 4 - 5 ώρες να παγώσει. Κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε. Μπορούμε να φτιάξουμε την σπανακότουρτα αποβραδίς


Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Η κόκκινη Κυρά Σαρακοστή

Καλή Σαρακοστή να έχουμε!
Ζηλεύω που γιορτάζετε Καθαρή Δευτέρα!
Εδώ είναι εργάσιμη μέρα, χωρίς αετούς κλπ Βέβαια λαγάνα και παραδοσιακά νηστίσιμα έχουμε! Οι περισσότεροι φούρνοι ανήκουν σε Έλληνες και έχουν τα πάντα για την γιορτή!

Γιατί είναι κόκκινη η Σαρακοστή? Δεν διευκρινίστηκε... Μάλλον από σιωπηλό θυμό...


Βλέπετε τις τραγανές λαγανούσες της Σαρακοστής που έφτιαξα σύμφωνα με την συνταγή του σεφ Γιώργου Λέκκα ! Είναι υπέροχη συνταγή δοκιμάστε την!

Χρόνια πολλά!

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Το μουσικό παιχνίδι έφτασε στην Αφρική!

Η e-φίλη μου η Ελένη Gr με ταξιδεύει μέσα από όσα γράφει στο υπέροχο μπλογκ της, που έχει τίτλο τα ταξίδια μου! Πρόσφατα με κάλεσε να συμμετέχω σε ένα μουσικό παιχνίδι, που συνοδεύεται από ένα βραβείο! Ελένη σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για κάτι που με διασκεδάζει και το απολαμβάνω!
Η μουσική παίξει σημαντικό ρόλο στην ζωή μου και με συντροφεύει σε πολλές στιγμές της καθημερινής ζωής μου. Με αφορμή το παιχνίδι θα σας παρουσιάσω κάτι διαφορετικό που θα σας ταξιδέψει στα "μέρη μου".
Δεν θα σας αναφέρω τα τραγούδια που αγαπώ περισσότερο. Έχω προσπαθήσει να το κάνω σε προηγούμενες αναρτήσεις μου. Θα σας παρουσιάσω Αφρικάνικη μουσική σαν μέρος της κουλτούρας της ηπείρου που κατοικώ τα τελευταία χρόνια.
Στην Ν Αφρική υπάρχουν υπέροχοι μουσικοί.
Για τους Hugh MasekelaMiriam Makeba και τον Abdullah Ibrahim σας έχω μιλήσει σε παλιά μου ποστ. 
Πολύ αγαπητός στην χώρα είναι ο Johnny Clegg, που τον ονομάζουν ο λευκός Ζούλου, για τον τρόπο που τραγουδά και την θεματολογία του. Το τραγούδι του που αρέσει περισσότερο νομίζω ότι είναι Asimbonanga (Δεν τον έχουμε δει) που αναφέρεται στον Μαντέλα.

Δεν χρειάζεται να τονίσω ότι μουσική της Ν Αφρικής είναι επηρεασμένη από την αποικιοκρατία και το Απαρτχάιντ. Όλη η τέχνη της χώρας από αυτά είναι επηρεασμένη!
Έχω την αίσθηση ότι ο πιο πολυρυθμικός και πιο πολυδιάστατος χαρακτήρας της μουσικής της Αφρικής προέρχεται από την Δυτική Αφρική. Δεν έχω καταφέρει να μάθω το γιατί. Είναι αποτέλεσμα της γεωγραφίας της περιοχής? Των φυλών που την κατοίκησαν? Της κουλτούρας που αναπτύχθηκε μέσα στους αιώνες? Προφανώς είναι μια σύνθεση όλων αυτών, που έχει σαν αποτέλεσμα η μουσικότητα να είναι έμφυτη στο λαό και να ακολουθεί τις καθημερινές του δραστηριότητες. 
Δεν θα αναφερθώ σε δύσκολα ακούσματα για τα δυτικά αυτιά μας. Θα περιοριστώ σε μουσικές που είναι κοντινές στην κουλτούρα μας και δεν ξαφνιάζουν.
 Η μουσική της Δυτικής Αφρικής έχει εμπνεύσει δυτικούς καλλιτέχνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνεργασία  του Philip Glass με τον συνθέτη Foday Musa Suso που κατάγεται από την Gambia.
Απολαύστε τους στο Spring Waterfall :
Η δυτική μουσική σκηνή έχει δώσει θέση σε πολλούς καλλιτέχνες της Δυτικής Αφρικής όπως στον Αφρο Ποπ τραγουδιστή Salif Keita από το Μαλί και την Cesaria Evora από το Πράσινο Ακρωτήριο, που εδώ τραγουδούν μαζί την μεγάλη επιτυχία Yamore


Ο Mory Kanté από την Γουινέα είναι διάσημος τραγουδιστής και παίζει ένα παραδοσιακό Αφρικάνικο έγχορδο- άρπα την Κόρα. Ο Mory Kanté όπως και πολύ άλλοι μουσικοί της Δ Αφρικής ανήκει σε οικογένεια (κάστα) griot που είναι ένα είδος βάρδων που διατηρούν με τα τραγούδια τους και την μουσική παιδεία τους την προφορική παράδοση των χωρών και των φυλών της περιοχής. Το τραγούδι του yeke yeke έγινε πολύ δημοφιλές στην Ευρώπη στο τέλος της δεκαετίας του '80.

Πολύ γνωστό παγκοσμίως έγινε και το Baykat με τον Ismaël Lô από την Σενεγάλη! 
Το τραγούδι του  Ismaël Lô με τον τίτλο Tajabone ακούγεται στο φιλμ του Pedro Almodóvar με τίτλο All About My Mother.
Από την Σενεγάλη είναι και ο καταπληκτικός μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης Youssou N'Dour που τραγουδά με την Neneh Cherry το 7 Seconds.

Από τους πολύ αγαπημένους μουσικούς, είναι ο Ali Ibrahim “Farka” Touré από το Μαλί. Ήταν-είναι ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Κατάφερε να παντρέψει την παραδοσιακή μουσική του Μαλί με τα μπλουζ. Απολαύστε μαζί μου το Savane!
Αφού τα κατάφερα να σας παρουσιάσω τραγούδια και μουσικές που έχουν να κάνουν με την Αφρική, πρέπει να απονείμω το βραβείο με την σειρά μου σε άλλα μπλογκ! Δυσκολεύομαι γιατί άργησα να παίξω και ο κύκλος του έχει σχεδόν κλείσει! 
Ελπίζω να έχουν διάθεση να συνεχίσουν:
Η Μάγδα που θα έχει πολλά να μας πει λόγω ειδικότητας!
Η Vita γιατί η Κρήτη και αν έχει μουσική παράδοση! 
Η Κατερίνα γιατί λατρεύω τον τρόπο που παρουσιάζει όσα αγαπάει!
Ο Λάμπρο γιατί θα έχει θαλασσινά τραγούδια!
Και όποια άλλη φίλη ή φίλο θέλει να παίξει το πολύ ενδιαφέρον αυτό παιχνίδι!

Βραβείο μου "απένειμαν" πριν από λίγο καιρό τα γλυκά ταλαντούχα κορίτσια η Σοφία και η Πέλα από το thats eat  και τις ευχαριστώ πολύ!
Η καλή μου η  Helen Gr  από το ταξιδιάρικο μπλογκ της, η αγαπημένη μου Ερμιόνη από το υπέροχο the one with all the tastes, η καλή μου Μαρία από το ορεκτικότατο mari plateau  και η φιλενάδα μου η Πηνελόπη από το μοσχοβολιστό  aroma vanillias    μου πρόσφεραν ένα ιδιαίτερο δέντρο που συμβολίζει την οικογένεια, την παρέα και το δέντρο της ζωής! Για το συμβολισμό του δέντρου και το βραβείο η Helen Gr έχει κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον ποστ, αν τυχόν δεν το διαβάσατε δείτε εδώ

Σας ευχαριστώ όλες πολύ που με τιμήσατε! 
Αν κάποιος άλλος μου είχε απονείμει οτιδήποτε και τον ξέχασα του ζητώ συγνώμη, αλλά τον τελευταίο μήνα (και βάλε) είχα οικοδομικές εργασίες μέσα στο σπίτι και έχω αποσυντονιστεί!
Τα βραβεία όλα τα προσφέρω σε όλους σας που καθημερινά μιλάμε με πολύ αγάπη!

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Stonehenge αστρονομικό παρατηρητήριο ή ταφικός χώρος

Καιρό έχω να σας πω ιστορίες και να δείξω φωτογραφίες από περιοχές που έχω επισκεφτεί. Σήμερα είναι κατάλληλη μέρα για να ξεφύγει το μυαλό... 
Πριν από μερικούς μήνες είχα πάει να δω την μικρή κόρη μου, που τότε σπούδαζε στο Μπαθ στην Αγγλία και με την ευκαιρία πήγαμε να δούμε αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής. Μια από τις πιο εντυπωσιακές εκδρομές μας ήταν η επίσκεψη στο Stonehenge.


Το Stonehenge είναι ένα προ-ιστορικό μνημείο, μια μεγαλιθική κατασκευή στην Νοτιοδυτική Αγγλία, που απέχει 90 περίπου χιλιόμετρα από το Λονδίνο. Για μας η λέξη  megalith (μεγαλίθος) που χρησιμοποιούν οι Άγγλοι για να περιγράψουν το μνημείο, είναι κατανοητή, γιατί προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά, και δηλώνει μια κατασκευή  που αποτελείται από ογκόλιθους, στοιχειωδώς λαξευμένους και τοποθετημένους σε κάποιο σχήμα για ειδικούς σκοπούς. Η κατασκευή των μεγαλιθικών αυτών κατασκευών έλαβε χώρα κυρίως στη Νεολιθική περίοδο και συνέχισε στη Χαλκολιθική και εποχή του Χαλκού. Λέγεται ότι η ιστορία του μνημείου χρονολογείται περίπου από  το 3.000 π.Χ. Σύμφωνα με τα διάφορα είδη των πορισμάτων των αναρίθμητων μελετών και ερευνών, υπάρχουν πολλές διαφορετικές φάσεις που υπέστη η κατασκευή (3100π.Χ. ως και1.600π.Χ.)

Αποτελείται από κυκλικές αναχωματικές κατασκευές και ογκόλιθους τοποθετημένους κυκλικά. Οι ογκόλιθοι αυτοί έχουν αξιοσημείωτες διαστάσεις. Ο μεγαλύτερος από αυτούς έχει ύψος 7μ πάνω από την γη και άλλα 2,5 υπογειωμένα! Λέγεται ότι το βάρος των μεγαλύτερων είναι της τάξης των 40 τόνων! Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την πληροφορία  ότι οι μεγαλύτερες πέτρες (πάνω από 40 τόνους) κινήθηκαν 29 χλμ, ενώ οι μικρότερες  (μέχρι 5 τόνους) κινήθηκαν πάνω από 210 χλμ, δημιουργεί ένα μυστήριο σχετικά την κατασκευή και την μεταφορά των  λίθων σε περίοδο που η τεχνολογία δεν ήταν και τόσο αναπτυγμένη. Πιθανολογούν ότι μεταφέρθηκαν πάνω σε κορμούς δέντρων, ότι χρησιμοποίησαν το πλωτό ποτάμι Avon, που διαρρέει την περιοχή, αλλά και σε αυτή την περίπτωση είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που τις σήκωσαν και τις θεμελίωσαν στην θέση που τις βλέπουμε ως σήμερα! Ας μη σχολιάσουμε τους τεράστιους ογκόλιθους που σηκώθηκαν σε ύψος 5-7 μέτρων και τοποθετήθηκαν πάνω σε άλλους…


Προφανώς υπάρχουν πολλές ιστορίες και μύθοι  που περιβάλλουν αυτό το μνημείο.. . Μερικοί λένε ότι κτίστηκε από τους Δανούς. Άλλοι λένε ότι χτίστηκε από τους Σάξονες κάποιοι ισχυρίζονται ότι το έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες, οι Άτλαντες, οι Αιγύπτιοι ή οι Φοίνικες κλπ. Η  πιο διάσημη θεωρία είναι ότι το μνημείο χτίστηκε από τους Δρυίδες, που ήταν οι αρχιερείς των Κελτών και ο σκοπός τους ήταν τελετουργικές θυσίες . Ένας άλλος θρύλος εμπλέκει και τον βασιλιά Αρθούρο! Ισχυρίζονται ότι οι Σάξονες είχαν εκτελέσει 3.000 ευγενείς. Ο βασιλιά ήθελε να φτιάξει ένα μνημείο προς τιμή τους. Ο μάγος Μέρλιν τον συμβούλεψε να πάρει τις πέτρες από την Ιρλανδία, από ένα σημείο που ονομαζόταν «Κύκλος των Γιγάντων» , γιατί νόμιζαν ότι τις πέτρες τις είχαν μεταφέρει γίγαντες από την Αφρική, για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Ο Αρθούρος με τους ιππότες του δεν κατάφερε να τις μετακινήσει! Τότε ο Μέρλιν χρησιμοποίησε την μαγεία. Τις έκανε να πετάξουν και να προσγειωθούν στην σημερινή θέση τους!!!

Στην περιοχή του μνημείου έχουν βρεθεί πολλοί τάφοι και λείψανα. Λέγεται ότι τα νεκρικά μεγαλιθικά μνημεία έχουν σαν σκοπό στους αρχαίους λαούς να ακινητοποιήσουν την ψυχή του νεκρού και να την θεμελιώσουν σε μια προσωρινή κατοικία που θα την κρατήσει κοντά στους ζωντανούς, ενώ της επιτρέπει να επηρεάζει την γονιμότητα των αγρών, της απαγορεύει να περιπλανιέται και να γίνεται επικίνδυνη!



Υπάρχουν και άλλες δοξασίες που επιχειρούν να ερμηνεύσουν τον λόγο ύπαρξης του μνημείου και του τρόπου κατασκευής του…  Το Stonehenge κατασκευάστηκε από  έναν πολιτισμό που δεν άφησε γραπτά αρχεία. Πολλές πτυχές του παραμένουν υπό συζήτηση, γιαυτό συχνά αποκαλείται «το μυστήριο του Stonehenge»
Το προϊστορικό μνημείο του Stonehenge έχει μελετηθεί για τις πιθανές διασυνδέσεις του με την αρχαία αστρονομία. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αντιπροσωπεύει ένα "αρχαίο παρατηρητήριο" του θερινού ηλιοστασίου. Λέγεται ότι, αν στο θερινό ηλιοστάσιο κάποιος στέκεται στο Stonehenge, κοιτάζει  βόρειο-ανατολικά από την είσοδο του μνημείου προς μια πέτρα που ονομάζουν Heel Stone , βλέπει τον ήλιο να ανατέλλει ακριβώς πάνω από την πέτρα. Άλλοι  επιστήμονες υποστήριξαν ότι το Stonehenge θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί για να προβλέψει τις σεληνιακές εκλείψεις και παρομοιάζουν το μνημείο με «Νεολιθικό υπολογιστή». Βέβαια πολλές από τις θεωρίες αυτές έχουν θεωρηθεί «ψευδοεπιστημονικές» από την επιστημονική κοινότητα δεν παύουν όμως να είναι πολύ γοητευτικές και να προκαλούν αμέτρητους τουρίστες στην περιοχή για να θαυμάσουν το χώρο! 


Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Πίτες για το ψητό της Τσικνοπέμπτης!


Την Τσικνοπέμπτη την γιορτάζουμε όπου και να είμαστε! Δεν έχει σημασία αν ο καιρός είναι καλοκαιρινός, δεν έχει σημασία έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, εμείς επιμένουμε Ελληνικά! Το ψητό, όπου και να βρίσκεται κανείς, εύκολα το ετοιμάζει! Αυτό που θέλησα να ετοιμάσω φέτος είναι πίτες για το ψητό μας! Και τα κατάφερα!


Την συνταγή για τις πίτες την είχα διαβάσει στο περιοδικό real food. Βέβαια έκανα κάποιες μικρές αλλαγές για να έρθει στα μέτρα μου... Δηλαδή να γίνει ξεκούραστα! Δεν είχα διάθεση να κουράζω τα χέρια μου και να ιδρώνω, οπότε τη ζύμη τη ζύμωσα και την άφησα να φουσκώσει στον αρτοπαρασκευαστή.
Χρειάστηκα:

2 κούπες χλιαρό νερό
2 κουταλιές της σούπας λάδι
2 κουταλιές της σούπας καστανή ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κουταλιά της σούπας γάλα σε σκόνη
κούπες αλεύρι ολικής άλεσης
κούπες αλεύρι για ψωμί (σκληρό)
1 φακελάκι ξερή μαγιά
Επιπλέον αλεύρι και καλαμποκάλευρο για το άνοιγμα της πίτας.


Έριξα τα υλικά με την σειρά που γράφονται στον κάδο του αρτοπαρασκευαστή και τον ρύθμισα στο πρόγραμμα για τις ζύμες. Σε μιάμιση ώρα η ζύμη ήταν έτοιμη και φουσκωμένη. Την έβγαλα από τον κάδο και την ξεφούσκωσα πιέζοντας απαλά. Πασπάλισα τη ζύμη με καλαμποκάλευρο και λίγο αλεύρι γιατί ήταν πολύ μαλακή και κολλούσε στα χέρια και με απαλές κινήσεις έπλασα μια μπάλα. Τοποθέτησα τη ζύμη σε ένα μπολ ελαφρά λαδωμένο, την σκέπασα με διαφανή μεμβράνη και την άφησα να φουσκώσει για δεύτερη φορά. Επειδή είναι καλοκαίρι εδώ και η θερμοκρασία είναι 30 βαθμοί, σε μισή ώρα η ζύμη είχε διπλασιάσει τον όγκο της.  Την πάτησα να ξεφουσκώσει και έπλασα  ένα ρολό. Χώρισα το ρολό σε 12 ίσου μεγέθους μπαλάκια. Τα σκέπασα με πετσέτα και ένα ένα άρχισα να τα ανοίγω με τον πλάστη σε αλευρωμένη επιφάνεια σε δίσκο διαμέτρου περίπου 20 εκατοστών.
Άνοιξα τη ζύμη σε πολύ λεπτό φύλλο (2 χιλιοστά), για να γίνει πιο τραγανό το πιτάκι! Αν άνοιγα το φύλλο πιο χοντρό (4-5 χιλιοστά) θα έμοιαζε περισσότερο με τις έτοιμες πίτες!



Ζέστανα το αντικολλητικό τηγάνι και έψησα τα πιτάκια σε δυνατή φωτιά για 3-5 λεπτά από κάθε πλευρά!

Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό! Οι πιτούλες συνόδευσαν ωραιότατα το ψητό κοτόπουλο που είχα ετοιμάσει, την σαλάτα κλπ. Έδωσαν μια νότα γιορταστική στο τραπέζι της Τσικνοπέμπτης!
Και του χρόνου! Με υγεία!

update 17.2.12

Κράτησα δυο πιτούλες από τις χθεσινές, για να δοκιμάσω πως θα είναι αν μπουν στην κατάψυξη. Μετά από 20 ώρες κατάψυξης αποψύχθηκαν και ζεστάθηκαν σε προθερμασμένο φούρνο για λίγα λεπτά! Οι πίτες ήταν πολύ καλές και αυτή τη φορά!
Δοκιμάστε τις!!