Ιστορίες με δράκους!

Όχι δεν έχει παραμύθι! Απλά φωτογραφίες!

Στην Αυστραλία διασταυρώθηκε ο δρόμος μου με δράκους! Τους βλέπετε! Δεν ξέρω πολλές πληροφορίες για αυτούς. Απλά με εντυπωσίασαν, τους φωτογράφισα και σας τους παρουσιάζω! Στην αρχή νόμισα ότι ήταν απλές σαύρες, αλλά ψάχνοντας νομίζω ότι έμαθα το όνομά τους! Είναι Γενειοφόροι Δράκοι (Bearded Dragons)!

Συνήθως ζουν στην άνυδρη περιοχή της Αυστραλίας. Είναι παμφάγα! Τρώνε με την ίδια ευκολία και όρεξη φυτά, έντομα, αλλά και μικρά ποντίκια! Περνούν πολύ χρόνο από την ζωή της κάνοντας ηλιοθεραπεία σε κλαριά και βράχους για να βελτιώσουν την θερμοκρασία τους. Είναι πολύ δημοφιλή και πολλοί τα έχουν σαν κατοικίδια ζώα στο σπίτι τους...

Δεν το σχολιάζω...

Σπιτική τάρτα μήλου!

Σαν παιδί δεν αγαπούσα τα μήλα! Με το ζόρι έτρωγα κανένα... Το περίεργο είναι ότι ούτε τα γλυκά μου άρεσαν! Με λίγωναν και άμεσα ήθελα να φάω κάτι αλμυρό ή ξινό! Δεν ξέρω τι μεσολάβησε και άλλαξα τόσο... Το μεγαλύτερο μαρτύριό μου τώρα είναι η έλλειψη γλυκού και λατρεύω πλέον τα μήλα! Ότι γλυκό με μήλο έχω δοκιμάσει, μου αρέσει! Ιδιαίτερα λατρεύω τις τάρτες, τις μηλόπιτες και τα κέικ με μήλο!
Στην Γαλλία ένα από τα πιο συνηθισμένα, καθημερινά γλυκά είναι οι τάρτες! Τις φτιάχνουν πολύ λεπτές με βάση από pâte brisée! Τις γεμίζουν με μήλα λεπτοκομμένα και στρωμένα το ένα δίπλα στο άλλο σε σχήμα σπείρας, τις πασπαλίζουν με ζάχαρη και τις ψήνουν! Τις σερβίρουν με λίγη κρέμα γάλακτος! Και είναι ένα από αυτά τα απλά μα υπέροχα γλυκά- άγλυκα, που στηρίζουν την ομορφιά τους στις καλές πρώτες ύλες και στην ικανότητα του ανθρώπου που τα ετοιμάζει, να πετύχει την υπέροχη υφή της τραγανής ζύμης με το αρωματικό αφράτο μήλο!

Μου αρέσουν οι γαλλικές τάρτες μήλου, αλλά μου αρέσουν ακόμα περισσότερο εκείνες που είναι λίγο πιο «ζουμερές». Αυτή του έφτιαξα σήμερα είναι από τις πετυχημένες μου!

Χρειάστηκα για μια τάρτα 23 εκατοστών: 
Για την pâte brisée 
250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
125 γρ βούτυρο, κρύο κομμένο σε μικρά κυβάκια
1 κουταλιά της σούπας άχνη
1 αυγό
3 περίπου κουταλιές της σούπας κρασί γλυκό Σαμιώτικο κρύο (αν δεν έχετε βάλτε νεράκι)
Για την γέμιση 
4 μήλα κόκκινα Βερμίου
1 κουταλιά της σούπας μαρμελάδα φράουλα
Λίγο μέλι
Κανέλα

Η συνταγή έχει περισσότερο μπελά να την γράψω, παρά να την ετοιμάσω! Η pâte brisée ετοιμάζεται εύκολα και γρήγορα. Είναι από τα πράγματα που δεν αξίζει να αγοραστούν έτοιμα. Μπορείτε να ετοιμάσετε την διπλή ποσότητα από αυτήν που γράφω και να κρατήσετε την μισή στην κατάψυξη για την επόμενη γλυκιά τάρτα, που θα φτιάξετε. Άμα σταθεί η ζύμη γίνεται ακόμα καλύτερη, πιο τριφτή! Έβαλα σε ένα μπολ το αλεύρι και το βούτυρο. Τα έτριψα με τις άκρες των δαχτύλων μου, ώστε να γίνει το μείγμα σαν τραχανάς.

Για να γίνει καλά η ζύμη δεν πρέπει να ζεσταθεί το βούτυρο και να γίνει λιπαρό- λιωμένο το μείγμα αλεύρι-βούτυρο. Δεν πειράζει (αντιθέτως επιβάλλεται) αν μείνουν αδιάλυτα κομματάκια βούτυρο.

Πρόσθεσα την άχνη, το αυγό και το κρασί (λίγο λίγο για να ελέγχω πόσο ακριβώς χρειάζεται). Ζύμωσα ελαφρά να ενώσουν τα συστατικά, αλλά να μη δημιουργηθούν δυνατοί δεσμοί γλουτένης (για να μη γίνει σκληρή η βάση). Έκανα μπάλα την ζύμη και την έβαλα για λίγο (20-30 λεπτά) στο ψυγείο, να ξεκουραστεί. Δηλαδή αν έχουν γίνει δεσμοί, να χαλαρώσουν.Καθάρισα το ένα μήλο, το έκοψα σε 4 φέτες και το έβαλα σε κατάλληλο δοχείο, στον φούρνο μικροκυμάτων, με λίγο νερό και 1 κουταλιά ζάχαρη, για 10 λεπτά. Καθάρισα και τα υπόλοιπα μήλα στα 4 και τα έβαλα σε νερό με σταγόνες λεμόνι, να μη μαυρίσουν. Όταν το μήλο, που έβαλα στα μικροκύματα, ετοιμάστηκε και μαλάκωσε το έβαλα στο μούλτι (χωρίς το νερό) με μια κουταλιά της σούπας μαρμελάδα φράουλα και το έλιωσα, σαν πουρέ. Έβγαλα την ζύμη από το ψυγείο και άνοιξα χοντρό φύλλο με τον πλάστη. Τοποθέτησα την ζύμη στην ταρτιέρα και έκοψα (περνώντας με τον πλάστη πάνω από την τατριέρα ) την ζύμη που περίσσευε.Με το πιρούνι έκανα τρύπες στην ζύμη. Έβαλα πάνω στην ζύμη λαδόκολλα και την γέμισα με φασόλια.Τόσο το τρύπημα της ζύμης, όσο και το βάρος των φασολιών έχουν στόχο να μη φουσκώσει η ζύμη, όταν ψηθεί. Τα φασόλια αυτά δεν τα πετάω όταν τελειώσω , τα φυλάω σε ένα δοχείο για μελλοντική χρήση. Αντί για φασόλια μπορούμε να βάλουμε ρύζι, ή άλλα όσπρια: την ίδια δουλειά κάνουν! Πρέπει όμως να γεμίζουν την τάρτα! Έτσι γίνεται καλύτερο το ψήσιμο της ζύμης. Δεν υπάρχουν άλλα σημεία άδεια και άλλα γεμάτα, ώστε να αναπτύσσεται διαφορετική θερμοκρασία στην βάση της τάρτας και να καίγονται οι άκρες της. Όπως είναι η ταρτιέρα με την ζύμη την βάζω στην κατάψυξη για τουλάχιστον 10-15 λεπτά. Όσο πιο κρύα μπει στον φούρνο, τόσο λιγότερο θα μαζέψει στο πλάι! Προθερμαίνω τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Ψήνω την βάση της τάρτας με τα φασόλια για 10 λεπτά.

Μετά την βγάζω από τον φούρνο, αφαιρώ την λαδόκολλα με τα όσπρια και συνεχίζω το ψήσιμο για άλλα 15 λεπτά. Βγάζω την ταρτιέρα από τον φούρνο και τον δυναμώνω στους 200 βαθμούς.Κόβω τα υπόλοιπα μήλα σε λεπτές φετούλες (όχι τσιπς). Την μισοψημένη τάρτα την στρώνω με τον πουρέ του μήλου-μαρμελάδας. Από πάνω βάζω κυκλικά τις φέτες του μήλου σε 2 ομόκεντρους κύκλους. Ρίχνω από πάνω τους λίγο μέλι και πασπαλίζω με κανέλα!

Έψησα για μισή ώρα την τάρτα και μοσχοβόλησε το σπίτι! Άρωμα μήλου και κανέλας! Δύσκολο να αντισταθεί κανείς σε ένα τέτοιο γλυκό! Εσείς θα το καταφέρνατε?

Μια βραδιά με τυρί κρασί και σπιτικά ψωμάκια!

Μια βραδιά στο σπίτι εξασφαλίζει ηρεμία, χαλάρωση, ωραίο περιβάλλον, δυνατότητα για καλή συζήτηση, ωραία μουσική. Μια βραδιά στο σπίτι με φίλους μου αρέσει περισσότερο από μια έξοδο σε ένα κέντρο με πολυκοσμία, φασαρία, καπνό, μέτριο σέρβις και πανάκριβες τιμές. Αρκεί λίγη περισσότερη "φροντίδα" και το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερο! Λίγη προσοχή στον φωτισμό, όμορφα λουλούδια στο βάζο, μια διακόσμηση που αλλάζει το ύφος του γνώριμου χώρου, το αναμμένο τζάκι δίνουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα για μια πετυχημένη συγκέντρωση! Προφανώς ένα καλοφτιαγμένο φαγητό, κάποιος μεζές ή μια πιατέλα με τυριά, φρέσκα λαχανικά, ψωμάκια και ένα εκλεκτό κρασί μπορούν να βοηθήσουν να κυλήσει η βραδιά ακόμα καλύτερα!Έχω παρατηρήσει ότι η λύση με το τυρί, που συνοδεύει κάποιο κρασί (ή το κρασί που συνοδεύει το τυρί) είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη από όλους! Είναι δύσκολο να αναφερθώ στο ταίριασμα των τυριών με το κρασί! Έχουν ειπωθεί πάρα πολλά από τους ειδικούς και σίγουρα ειδική δεν είμαι! Αντιμετωπίζω το θέμα με μια ελευθερία και με μια αντίληψη βασισμένη προσωπικό μου γούστο. Κάθε τυρί έχει την ιδιαίτερη σύσταση του, που δίνει τη γευστική και αρωματική αίσθηση. Το ίδιο ισχύει και για το κρασί! Σαν γενική αρχή ακολουθώ κάτι που είχα ακούσει από έναν sommelier : Ένα απαλό κρασί δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με ένα δυνατό τυρί και ένα λεπτό σε γεύση τυρί δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με ένα κρασί που έχει έντονους γευστικούς χαρακτήρες.

Η χώρα μας παράγει εξαιρετικά τυριά και κρασιά και εισάγουμε τόσα, που ο καθένας έχει μια απεριόριστη δυνατότητα επιλογών! Μου φαίνεται πιο εύκολο να συνδυάζω τα τυριά (μαλακά, γραβιέρα και έμενταλ ) με λευκό δροσερό κρασί με φρουτώδη και ισορροπημένη γεύση.

Στην πιατέλα των τυριών μου αρέσει να βάζω και ξηρούς καρπούς (χωρίς αλάτι), αποξηραμένα φρούτα, φρέσκα φρούτα (σταφύλι, αχλάδι ανάλογα με την εποχή) και κάτι ελαφρά γλυκό όπως μια μαρμελάδα εσπεριδοειδών Συνοδεύω το τυρί με κράκερς, κριτσίνια, παξιμαδάκια και φρεσκοφτιαγμένα σπιτικά ψωμάκια.

Αν έχω προγραμματίσει την βραδιά, ετοιμάζω τα ψωμάκια με τον παραδοσιακό τρόπο. Αλεύρι, μαγιά, ζύμωμα, φούσκωμα κλπ.

Αν όμως δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος, υπέροχη λύση είναι το εύκολο ψωμί με την μπύρα! Η συνταγή του ψωμιού αυτού είναι πολύ γνωστή! Έχει γραφτεί πολλές φορές σε σάιτ και μπλογκ ( Την έγραψαν η Κική, η Μπέτυ, οι συνταγές της παρέας κλπ). Συνολικά αυτό το ψωμί χρειάζεται συνολικά 3/4 της ώρας, το πολύ 1 ώρα για να γίνει! Φτιάχνεται με αλεύρι και baking powder που ανακατεύονται με μπύρα και η ζύμη φουρνίζεται! Με την ένωση του baking powder με την μπύρα γίνεται μαι χημική αντίδραση εκλύονται αέρια την ώρα που η ζύμη ψήνεται και φουσκώνει το ψωμί! Αντί για μπύρα, μπορούμε να βάλουμε και σόδα (την υγρή) με εξίσου καλά αποτελέσματα! Το μόνο που κάνω "διαφορετικά" είναι η παρουσίαση! Με την ζύμη που ετοιμάζω φτιάχνω διαφορετικά ψωμάκια! Τα πλάθω ένα ένα και τα γεμίζω ή τα πασπαλίζω με διαφορετικά συστατικά. Για 12 ψωμάκια χρειάστηκα: 125 γρ αλεύρι κίτρινο 125 γρ αλεύρι ολικής άλεσης 250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder 1 κουτάκι μπύρα 1 και 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι 2 κουταλιές της σούπας λάδι

Για την γέμιση:

ντομάτες λιαστές ελιές (χωρίς το κουκούτσι) παρμεζάνα σουσάμι σουσάμι μαύρο ηλιόσπορους κουάκερ Σε ένα μπολ βάζουμε τα αλεύρια με 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder. Τα ανακατεύουμε καλά. Μπορούμε αντί για τα 3 είδη αλεύρων να χρησιμοποιήσουμε ένα πακέτο αλεύρι ολικής άλεσης (ή απλό) που φουσκώνει μόνο του των 500γρ. και να μη μας χρειαστεί επιπλέον baking powder.

Κάνουμε μια τρύπα στο κέντρο του αλευριού και ρίχνουμε το αλάτι, το λάδι και την μπύρα. Ανακατεύουμε στα γρήγορα, ώστε να γίνει μια ζύμη. Δεν χρειάζεται να ζυμώσουμε. Απλά ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο αλεύρι ακόμα ώστε να πετύχουμε μια μαλακή ζύμη που δεν κολλά στα χέρια.

Χωρίζουμε την ζύμη σε 12 κομμάτια. Με ελαφρά λαδωμένα χέρια με κάθε κομμάτι ζύμης φτιάχνουμε ένα πιτάκι. Τοποθετούμε στο κέντρο του λίγη γέμιση (διάλεξα ανάμεσα σε κομμένη ντομάτα λιαστή, παρμεζάνα, ελιές ψιλοκομμένες, ξηρούς καρπούς) και κλείνουμε προσεκτικά το πιτάκι έτσι ώστε να γίνει ένα μπαλάκι. Περνάμε όποια μπαλάκια θέλουμε σε σουσάμι ή ηλιόσπορους ή κουάκερ (μπορούμε να βάλουμε λίγο χοντρό αλάτι ή μπαχαρικά της αρεσκείας μας). Τοποθετούμε τα μπαλάκια της ζύμης σε φόρμα για μάφινς. Ψήνουμε τα ψωμάκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 για 30 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν καλά και να πάρουν χρυσαφί χρώμα! Είναι υπέροχα να σερβιριστούν αμέσως! Αν δεν καταναλωθούν αμέσως πρέπει να φυλαχτούν σε αεροστεγές δοχείο.

Gâteau chocolat aux amandes του Dim!

Η φιλία μου με τον Dim ξεκίνησε στο Πολυτεχνείο! Δεν είναι εύκολο να περιγραφούν τέτοιες σχέσεις, ούτε να αναλυθούν... Ξέρω καλά ότι, όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες αλλαγές και να συμβούν στην ζωή μας, οι παλιοί φίλοι είναι δίπλα μου, σαν να μη πέρασε ούτε μια ώρα από τότε που σχεδιάζαμε όνειρα στις αίθουσες του ΑΠΘ!

Ο Dim παρακολουθεί το μπλογκ μου και μου έστειλε πριν από αρκετό καιρό μια συνταγή ενός γλυκού, που είχαν φτιάξει στο σπίτι με την Λ. και την Φ. και, όπως μου είπε, το εξολόθρεψαν "εν ριπή οφθαλμού"! Τίτλος του γλυκού : Gâteau chocolat aux amandes, όπως λέμε: Γλυκό σοκολάτα με αμύγδαλα!

Προσπάθησα να το "ξεχάσω"... Το έχω πει ότι προσπαθώ να μη τρώω γλυκά... Προσπαθώ, όχι ότι δεν τρώω... Θέλω να πω, το είχα φυλάξει στις συνταγές "προς εκτέλεση" και περίμενα την κατάλληλη στιγμή! Έτσι λοιπόν όταν θέλησα να ετοιμάσω ένα γλυκό, για να το προσφέρω σε φίλους, βρήκα την ευκαιρία να το κάνω!

Με την συνταγή που μου έδωσε ο Dim έφτιαξα ένα ταψάκι 22Χ19 εκατοστά και με μια μικρή ποσότητα που κράτησα, γέμισα ένα ράμεκιν για... να δω αν είναι καλό!

Ένα έχω να πω: Είναι υπέροχο!

Μοιάζει με μπράουνις, αλλά με αμύγδαλο και όχι καρύδι.

Δυο υλικά το απογειώνουν: καλής ποιότητας σοκολάτα και εκλεκτά αμύγδαλα!

Ας δούμε την συνταγή!

Χρειάστηκα:

250 γρ αμύγδαλα ωμά, αλεσμένα στο μούλτι σε σκόνη (με τις φλούδες τους)
250 γρ σοκολάτα κουβερτούρα (αν είναι και 70% η 80 % ακόμα καλύτερα)
80 γρ βούτυρο (και επιπλέον λίγο για το ταψί)
6 αυγά, χωρισμένα τα ασπράδια
200 γρ ζάχαρη
1 φλιτζανάκι καφέ Grand Marnier, Cordon Rouge (σηκώνει και παραπάνω )

Χτυπάμε το ασπράδι των αυγών σε μαρέγκα σφιχτή, να δημιουργούνται κορυφές. Στο μεταξύ λιώνουμε το βούτυρο με την σοκολάτα σε μπαιν μαρί ή στον φούρνο μικροκυμάτων.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς (εγώ φοβήθηκα και το έκανα στους 180). Ετοιμάζουμε την φόρμα. Την βουτυρώνουμε και την πασπαλίζουμε με λίγο τρίμμα αμυγδάλου.

Ανακατεύουμε να ενοποιηθεί η σοκολάτα με το βούτυρο και αφήνουμε να χαμηλώσει λίγο η θερμοκρασία.

Σε ένα μπολ χτυπάμε τους κρόκους των αυγών, να ενώσουν και προσθέτουμε το μείγμα της σοκολάτας. Προσθέτουμε ανακατεύοντας την ζάχαρη, το λικέρ και τα τριμμένα αμύγδαλα. Όλα τα παραπάνω τα αδειάζουμε στο μπολ με την μαρέγκα και ανακατεύουμε ελαφρά μέχρι να γίνει το μείγμα ομοιόμορφο, χωρίς να ξεφουσκώσει η μαρέγκα. Αδειάζουμε το μείγμα στο ταψάκι και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 40 λεπτά περίπου στους 200 βαθμούς (ή 1 ώρα στους 180, όπως έκανα).

Το γλυκό παραμένει υγρό εσωτερικά, όπως και τα μπράουνις! Δεν φουσκώνει ιδιαίτερα στο ψήσιμο. Επειδή δεν έχει καθόλου αλεύρι, χρειάζεται προσοχή στο ξεφορμάρισμα, γιατί είναι πολύ αφράτο!

Μπορούμε να το σερβίρουμε ζεστό ή σε θερμοκρασία δωματίου, πασπαλισμένο με άχνη, με μια μπάλα παγωτό κρέμα, με crème anglaise, crème fraîche, με καραμελωμένα φρούτα του δάσους ή με ότι άλλο μας αρέσει!

Δοκιμάστε το! Γίνεται γρήγορα, είναι εύκολο και είναι από τα καλύτερα κέικ σοκολάτας, που έχω ετοιμάσει! Dim σε ευχαριστώ και αν έχεις και άλλες συνταγές μη με ξεχνάς!
  Ενημέρωση 22.1.2011 Στο σχόλιο που έγραψε ο Dim λέει: Χαίρομαι που σας άρεσε! Στο μεταξύ το έχω βελτιώσει καθώς έβγαλα εντελώς το βούτυρο εκτός από την απαραίτητη ποσότητα για το βουτύρωμα του ταψιού, και μείωσα την ζάχαρη στα 180 gr. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο και η έλλειψη του βουτύρου δεν ήταν αισθητή! Σε επόμενη απόπειρα πρόσθεσα στα παραπάνω και δύο πορτοκάλια βρασμένα και λιωμένα σε μπλέντερ (έκλεψα την ιδέα από παλιότερη συνταγή της Αγγελικής). Έγινε βέβαια ένα άλλο γλυκό το οποίο είναι επίσης θεϊκό, αν και στην Φ. αρέσει η πρώτη εκδοχή. Το γλυκό που αναφέρει ο φίλος μου ο Dim είναι το κέικ με σοκολάτα, που δεν παχαίνει (???)

Μια focaccia για την ρεβιθόσουπά μας!

Καιρό τώρα ήθελα να πειραματιστώ με την δυνατότητα κατάψυξης ζύμης για ψωμί. Συχνά θέλουμε ζεστό φρεσκο ψημένο ψωμί και για να το φτιάξουμε χρειαζόμαστε τουλάχιστον 2-4 ώρες προετοιμασία. Η χρονική αυτή διάρκεια κάνει αδύνατη την ικανοποίηση μια στιγμιαίας επιθυμίας... Αν όμως είχαμε στην κατάψυξη έτοιμη ζύμη, που το μόνο που χρειάζεται είναι απόψυξη και ένα ψήσιμο, θα ήταν πολύ ωραίο, γιατί θα είχαμε φρεσκοψημένο ψωμί σε σύντομο χρόνο!Μια μέρα που είχα διάθεση έφτιαξα ζύμη για ένα "πολυτελείας" ψωμί (στον αρτοπαρασκευαστή την έφτιαξα, αλλά γίνεται και στο χέρι ή το μίξερ).
Χρειάστηκα για το ψωμί "πολυτελείας":
330 ml χλιαρό γάλα
2 κουταλιές της σούπας (κοφτές) βούτυρο λιωμένο
1 1/2 κουταλιά του γλυκού αλάτι
1 και 1/2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 και 1/2 κούπες αλεύρι μαλακό
1/2 κούπα Corn flour
ελάχιστο κουρκουμά (προαιρετικό)
1 κουταλάκι μαγιά ξηρή Έβαλα όλα τα υλικά με την σειρά που γράφονται στην συνταγή στον αρτοπαρασκευαστή και τον ρύθμισα στο πρόγραμμα για ζύμες. Αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τον αρτοπαρασκευαστή, μπορούμε να κάνουμε την ζύμη ή στο μίξερ με γάντζο, ή στο χέρι.
Ρίχνουμε σε ένα μπολ το αλεύρι, το Corn flour, το αλάτι και την ζάχαρη. Κάνουμε μια λακκούβα στο κέντρο και ρίχνουμε το γάλα, το βούτυρο και την μαγιά και ζυμώνουμε. Όταν η ζύμη γίνει ελαστική και δεν κολλά στα χέρια, την βάζουμε σε ένα ζεστό σημείο του σπιτιού σκεπασμένη με πετσέτα και την αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο. Ο αρτοπαρασκευαστής ετοιμάζει αυτόματα την ζύμη ως αυτό το σημείο. Στην συνέχεια χώρισα την ζύμη σε δυο κομμάτια. Το μισό το χρησιμοποίησα άμεσα για να φτιάξω ψωμάκια και το άλλο το μάζεψα σε σακουλίτσα τροφίμων και το έβαλα στην κατάψυξη. Πάτησα ελαφρά την ζύμη να έχει σχήμα πλατύ σαν πίτα, για να μη αργήσει να ξεπαγώσει, όταν την χρειαστώ. Για να φτιάξω τα ψωμάκια, που έψησα άμεσα, ζύμωσα ελαφρά για να ξεφουσκώσει το ζυμάρι. Έφτιαξα ένα κορδόνι ζύμης και το χώρισα σε 6 όμοια μπαλάκια. Τα φορμάρισα, τοποθέτησα σε ταψί, που το είχα στρώσει με χαρτί ψησίματος και τα άφησα να φουσκώσουν και να διπλασιάσουν το μέγεθός τους. Τα χάραξα και τα έψησα στον προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς λιγότερο από 30 λεπτά. Έγιναν εξαιρετικά αφράτα με τραγανή κόρα και πολύ νόστιμα! Όταν στο ψωμί χρησιμοποιούμε γάλα και ζάχαρη η κόρα γίνεται ακόμα πιο τραγανή! Το βούτυρο επίσης κάνει πιο αφράτο το ψωμί! Επειδή το αλεύρι δεν έχει πολύ γλουτένη δεν αναπτύσσονται δεσμοί με το ζύμωμα και το ψωμί είναι πιο μαλακό, "πολυτελείας". Προτιμώ το ψωμί που γίνεται με αλεύρι σκληρό ή ολικής άλεσης και λάδι, αλλά για μια αλλαγή φτιάχνω και τα ψωμάκια αυτά. Αρέσουν ιδιαίτερα στα παιδιά. Σήμερα είχα ετοιμάσει μια κλασσικότατη σούπα με ρεβίθια. Για να συνοδεύσω την σούπα ήθελα λίγο φρεσκοψημένο ψωμί! Και είχα διάθεση για πειράματα! Έβγαλα από την κατάψυξη την έτοιμη ζύμη, που είχα φυλάξει. Την άφησα σε ένα ζεστό μέρος της κουζίνας και ξεπάγωσε σύντομα. Μόλις πήρε την θερμοκρασία του δωματίου, την ζύμωσα ελαφριά. Χρειάστηκε λίγο ακόμα αλεύρι, για να μη κολλά στα χέρια. Έστρωσα σε μια στρογγυλή φόρμα λαδόκολλα και την λάδωσα. Άπλωσα κυκλικά την ζύμη και με τα δάχτυλα έκανα λακκούβες.. Πασπάλισα με λίγο χοντρό αλάτι, φρέσκο δεντρολίβανο, σουσάμι μαύρο και θυμάρι. Από πάνω έβαλα λίγο λάδι. Άφησα το ζυμάρι σε ζεστό μέρος να φουσκώσει για λίγο.

Δεν φούσκωσε πολύ! Η μαγιά ήταν ενεργή, αλλά δεν είχε την ισχύ να διπλασιάσει την ζύμη. Αν θέλουμε το ψωμί μας να είναι πολύ φουσκωτό, όταν ξαναζυμώνουμε την ζύμη πρέπει να προσθέσουμε 1/2 κουτάλι του γλυκού ξηρή μαγιά.

Άναψα τον φούρνο να προθερμανθεί στους 200 βαθμούς και έψησα την focaccia για 20-30 λεπτά. Μοσχοβόλησε το σπίτι φρέσκο ψωμί! Μπορεί να μη φούσκωσε πολύ η ζύμη όμως το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο!

Το διαφορετικό ήταν ότι το ψωμί ετοιμάστηκε πολύ γρήγορα! Πρέπει να χρειάστηκα συνολικά 1 και 1/2 ώρα από την στιγμή που το έβγαλα από την κατάψυξη ως την ώρα που ετοιμάστηκε!

Μια και σας είπα και φωτογράφισα την ρεβιθάδα γράφω και την συνταγή της. Για να τη ετοιμάσω χρειάστηκα:
250γρ ρεβίθια
3 κούπες περίπου νερό
1 κρεμμύδι μέτριο, ψιλοκομμένο
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας αλεύρι (ή Corn flour)
Αλάτι, πιπέρι
1 φύλλο δάφνης
1 λεμόνι τον χυμό

Βάζουμε τα ρεβίθια σε νερό να μουλιάσουν για 8 τουλάχιστον ώρες. Τα ξεπλένουμε και τα στραγγίζουμε. Τα βάζουμε σε κατσαρόλα και τα σκεπάζουμε με το νερό, ώστε να φθάνει 2-3 δάχτυλα πάνω από τα όσπρια. Τα βράζουμε για μια ώρα. Στο διάστημα αυτό τα ξαφρίζουμε τακτικά. Αυτό δίνει μια ωραιότερη-διαυγή όψη στην σούπα μας. Αν χρειάζεται προσθέτουμε ζεστό νερό στη κατσαρόλα. Ρίχνουμε τα κρεμμύδια και την δάφνη και σιγοβράζουμε μια μισή ώρα τουλάχιστον ακόμα. Δοκιμάζουμε να βεβαιωθούμε ότι έχουν μαλακώσει. Αν όχι συνεχίζουμε τον βρασμό. Περίπου 10 λεπτά πριν τα βγάλουμε από τη φωτιά βγάζουμε από την κατσαρόλα μια-δυο κουταλιές της σούπας με ρεβίθια, τα βάζουμε στο μούλτι, προσθέτουμε το αλεύρι (διαλυμένο σε λίγο κρύο νερό), το λάδι, το πιπέρι και το αλάτι. Τα χτυπάμε όλα μαζί και τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα που σιγοβράζει. Τα αφήνουμε να χυλώσουν και τα σερβίρουμε με μπόλικο λεμόνι. Παλιότερα τρίβαμε τα ρεβίθια μετά το μούλιασμα, με σόδα. Διάβασα ότι χάνουν πολύτιμα συστατικά με αυτή τη επεξεργασία, γιαυτό σταμάτησα να το κάνω. Ο χρόνος βρασμού και το χύλωμα έχουν να κάνουν με την ποιότητα των ρεβιθιών. Το κόλπο με την διάλυση λίγων ρεβιθιών στο μούλτι για να φαίνεται η σούπα πιο χυλωμένη το είχα διαβάσει στο Hungry.gr πριν από πολλά χρόνια.

Φτιάξτε τα! Είναι υπέροχα!

Το τέλος της μαγειρικής, το σπανακόρυζο και ένα δωράκι

Τον μισό τίτλο τον πήρα από ένα άρθρο στο περιοδικό "Κ" της Καθημερινής, που κυκλοφόρησε στις 31.12.10 και με προβλημάτισε!
Στο άρθρο με τίτλο "το τέλος της μαγειρικής" ο Michael Pollan Καθηγητής Δημοσιογραφίας στο Berkeley University of California προσπαθούσε να ερμηνεύσει γιατί είμαστε τόσο πρόθυμοι να παρακολουθούμε άλλους ανθρώπους να μαγειρεύουν στην τηλεόραση, αλλά λιγότερο πρόθυμοι να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι! Παρατηρούσε το παράδοξο της ανόδου των σεφ ως προτύπων πολιτισμικής σπουδαιότητας, την στιγμή που παρατηρείται άνοδος του "γρήγορου φαγητού" και πτώση του καθημερινού μαγειρέματος στο σπίτι! Αναφερόταν βέβαια σε Αμερικανούς, αλλά φοβάμαι ότι έχουμε χρόνια τώρα που καταναλώνουμε και στην Ελλάδα μπόλικο "γρήγορο φαγητό" (λίγο η κρίση μας έκοψε την φόρα, αλλά αν κρίνω από τα μηχανάκια με τα "delivery " που βλέπω, οι συνήθειες δεν κόβονται εύκολα...)
Στο άρθρο του ο Pollan αναφέρει ότι ο μέσος Αμερικανός ξοδεύει μόλις 27 λεπτά την ημέρα στην προετοιμασία του φαγητού, ενώ αντίστοιχα την δεκαετία του '60 χρειαζόταν τον διπλάσιο χρόνο! Το πιο τρελό είναι, ότι ο χρόνος που διαθέτει για μαγείρεμα είναι ο μισός από τον χρόνο που αφιερώνει να παρακολουθήσει ένα επεισόδιο ενός μαγειρικού ριάλιτι!!! Και καλά στην Αμερική, μπορείτε να μου πείτε γιατί στην Ελλάδα είναι τόσο δημοφιλή τα παιχνίδια αυτά και έχουν τόση ακροαματικότητα? Βλέποντάς τα δεν καταλαβαίνεις την συνταγή, όση πείρα και να έχεις (και συχνά είναι και χάλια). Δεν απευθύνονται μόνο σε ανθρώπους που μαγειρεύουν. Τι είναι άραγε? Μήπως μια φυγή από τα καθημερινά πρακτικά προβλήματα, την κρίση και την πολιτική? Σίγουρα για τα κανάλια είναι φτηνά προγράμματα! Αλλά το κοινό? Έχει μετατραπεί και στην κουζίνα σε παθητικό θεατή? Προφανώς, η αληθινή μαγειρική δεν μας δίνει μόνο το φαΐ, αλλά και όλη την περίσταση: την συνήθεια να καθόμαστε όλοι γύρω από ένα τραπέζι και να μοιραζόμαστε όχι μόνο το γεύμα, αλλά και την προσωπική επαφή που τόσο έχουμε ανάγκη. Είναι αποδεδειγμένο ότι η κατανάλωση γρήγορου φαγητού εκτός σπιτιού, (σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες) θα μπορούσε να εξηγήσει την αύξηση της παχυσαρκίας, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στην χώρα μας. Επομένως η πραγματική μαγειρική μετράει σε μεγάλο βαθμό! Ο δρόμος για μια διατροφή αποτελούμενη από πιο φρέσκες, λιγότερο επεξεργασμένες τροφές, όπως και προς μια αναζωογονημένη τοπική οικονομία τροφίμων, περνάει κατευθείαν μέσα από την κουζίνα του σπιτιού μας! Με τις σκέψεις αυτές σας παρουσιάζω το κλασσικότατο σπανακόρυζο που έφτιαξα! Συνήθως παρουσιάζω εδώ τα "περίεργα" που ετοιμάζω και όχι τα καθημερινά! Όμως καιρός για επιστροφή σε βασικές αξίες! Συνταγές σπανακόρυζου έχουν αναρτηθεί πολλές! Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να βρούμε την πηγή για να την αναφέρουμε σε φαγητά σαν και αυτό! Ένα είναι σίγουρο: Δεν είναι δική μου!:))Για το σπανακόρυζο που μαγείρεψα χρειάστηκα:

1 μικρό κρεμμύδι

1 πράσο

1/2 κιλό σπανάκι (καθαρισμένο)

1/2 κούπα λάδι

1/4 κούπας λευκό κρασί

1 κούπα ρύζι (τύπου Καρολίνα)

Αλάτι και πιπέρι

άνηθο και μαϊντανό Λεμόνι

Είχα πλύνει το σπανάκι (αρχικά ήταν λίγο λιγότερο από 1 κιλό) αφού αφαίρεσα τα κοτσάνια και σκληρά τμήματα, χαλασμένα φύλλα. Είχε τόση λάσπη που αγανάκτησα!

Το έκοψα και το ζεμάτισα σε βραστό νερό για 3-4 λεπτά και το άφησα να στραγγίξει..

Καθάρισα και έκοψα το πράσο και το κρεμμύδι σε κομμάτια. Τα έβαλα σε κατσαρόλα με ελάχιστο νερό να μαλακώσουν. Πρόσθεσα το λάδι και το σπανάκι. Ανακάτεψα και άπλωσα το μείγμα στην κατσαρόλα. Πρόσθεσα το κρασί και σε λίγο το ρύζι. Άφησα να σιγοβράσουν 10 λεπτά και έριξα τα αρωματικά, αλάτι και πιπέρι. Συνέχισα να τα βράζω άλλα 10 λεπτά. Έσβησα την φωτιά και άφησα το σπανακόρυζο να κρυώσει βάζοντας μια καθαρή πετσέτα στην κατσαρόλα κάτω από το καπάκι. Τα λαδερά φαγητά πάντα τα προτιμώ κρύα! Ενώνονται περισσότερο οι γεύσεις και τα αρώματα!

Έβαλα πάνω σε κάθε πιάτο αρκετό χυμό φρέσκου λεμονιού για νοστιμιά και να απορροφηθεί καλύτερα το σίδερο που περιέχει το σπανάκι και σέρβιρα με φέτες λεμόνι για ομορφιά!

Πάμε στο δωράκι!

Οι φίλες Ξανθή και Λίνα από το μπλογκ "Οι συνταγές της Ασπρούλας" και η Λίλα από το μπλογκ "Λιλά της Λίλας" μου έκανα την τιμή να μου προσφέρουν ένα υπέροχο βραβείο!

Πηγή: http://thetrendytreehouse.blogspot.com/2009/12/grab-one-of-our-buttons.html
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Το θεωρώ σαν γούρι για την νέα Χρονιά! Θα προσπαθήσω μήπως και γίνω τρέντυ (αν και με τέτοιες συνταγές που ανεβάζω, ωχρό το βλέπω!:))
Τώρα ερχόμαστε στα δύσκολα! Πρέπει να επιλέξω 10 μπλοκ να το προσφέρω με την σειρά μου! Αυτή η επιλογή με φέρνει σε αδιέξοδο! Θέλω να δώσω χαρά σε όλους τους φίλους και φίλες που σχεδόν καθημερινά μιλάμε, όπως χάρηκα και εγώ που με διάλεξαν! Σας αξίζει! Όμως έχω περιορισμό στον αριθμό! Γιαυτό θα κάνουμε το εξής κόλπο! Θα ξέρετε ότι το έχω απονείμει σε όλους σας και εγώ θα ρίξω μια εντελώς πρόχειρη ματιά, ποιος δεν το έχει ήδη πάρει και θα γράψω το μπλογκ του!Ευχαριστώ όλη την e-παρέα και γράφω τα ονόματα των μπλογκ που το προσφέρω : Άρωμα Βανίλιας
Οι χορτοφαγικές συνταγές
Οι κουζινο-εξερευνήσεις
Στο μανταρίνι
στην ροζ ονειροπαρμένη
Στον Ψαρότοπο
Στον ΛαχανοΚίτσο
Στο Αν μας αντέξει η σκηνή
Στο ταξίδι στις γεύσεις
Στην Dark Chef
Η βράβευση έχει και συνέπειες... Για να αποδεχθείτε αυτό το βραβείο:
1. Κάντε μια ανάρτηση για το βραβείο.
2. Χαρίστε το με την σειρά σας σε δέκα bloggers που το αξίζουν!
Και όπως είπαμε: το χάρισα σε Όλους!!!!!

Brisbane

Τις τελευταίες μέρες όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν εικόνες και πληροφορίες από την καταστροφή, που έχει προκληθεί στην περιοχή γύρω από το Brisbane, στην Αυστραλία. Τα νερά του ομωνύμου ποταμού ξεχείλισαν μετά από έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρισαν την ευρύτερη περιοχή της πόλης προκαλώντας φοβερή καταστροφή. Δεκάδες συνάνθρωποί μας αγνοούνται και διαρκώς ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών που παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά του ποταμού... Έχουν ήδη πλημμυρίσει πάνω από 9.000 κτίρια,το 10% των συνολικών ακινήτων της πόλης και φοβούνται για χειρότερα.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που ήμουν εκεί! Τίποτα δεν προμήνυε την καταστροφή... Παρόλο που είχε πλημμυρίσει πριν από χρόνια, είχε ξεχαστεί εντελώς.

Το Brisbane είναι η τρίτη σε πληθυσμιακό μέγεθος πόλη της Αυστραλίας. Για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα είναι καινούργια πόλη, ιδρύθηκε το 1824. Η Μητροπολιτική Περιοχή της είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού και σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού.

Είναι μια πλούσια, σύγχρονη πολιτεία, που έχει καταταγεί από το περιοδικό Economist σαν η 16 πιο βιώσιμη πόλη στον κόσμο!

Με εντυπωσίασε η οργάνωση του χώρου, η τάξη, η καθαριότητα, η ασφάλεια, οι εξαιρετικές συγκοινωνίες του, η πλούσια αγορά, ο Κεντρικός Επιχειρηματικός Τομέας (CBD), οι παρεμβάσεις ανάπλασης στις όχθες του ποταμού, οι κήποι κλπ.

Στο CBD είναι χτισμένοι ουρανοξύστες που ξεπερνούν το ύψος των 200 μέτρων. Το εμπορικό κέντρο εντοπίζεται στο Queen Street Mall και έχει πολλά καταστήματα και εμπορικά κέντρα.

Οι συγκοινωνίες είναι καταπληκτικές! Υπάρχουν λεωφορεία, τραμ, τραίνα, καραβάκια, ταξί, τα πάντα! Παντού νοικιάζονται ποδήλατα, από αυτόματα μηχανήματα, σαν και αυτά που νοικιάζουν καροτσάκια στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Με τα ποδήλατα μπορείς να κινηθείς φθηνά, με ασφάλεια στο κέντρο της πόλης και να τα παραδώσεις σε άλλη περιοχή που σε εξυπηρετεί σε αντίστοιχα μηχανήματα.

Υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία , συνεδριακά κέντρα, εστιατόρια, καφέ κλπ που υποστηρίζουν (και προσελκύουν) την μεγάλη τουριστική κίνηση που υπάρχει στην περιοχή.

Λειτουργούν θέατρα, όπερα, αίθουσες μπαλέτου, αίθουσες μουσικής, βιβλιοθήκες, το μεγαλύτερο μουσείο μοντέρνας τέχνης στην Αυστραλία (The Queensland Art Gallery and The Gallery of Modern Art) κλπ

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε σε μια πλατεία ένα Banyan fig, τροπικό δέντρο, που αναπτύσσει εξωτερικές ρίζες που φυτρώνουν από τα κλαριά και φθάνουν στο έδαφος στηρίζοντας και τρέφοντας το πελώριο φυτό.

Μεγάλες πολεοδομικές παρεμβάσεις έχουν γίνει στις όχθες του ποταμού. Έχει δημιουργηθεί περιοχή αναψυχής με πλαζ, πεζόδρομους, ποδηλατοδρόμους, κήπους, εστιατόρια, καφέ κλπ. Το ποτάμι είναι πλωτό και παρουσιάζει διαρκώς κίνηση από πλωτά μέσα.

Στις όχθες του ποταμού έχουν κτιστεί ουρανοξύστες τόσο για επαγγελματική χρήση αλλά και για κατοικία.

Το κτίριο στην παρακάτω φωτογραφία είναι ένα κλαμπ πολύ δημοφιλές, κοντά στην Chinatown.

Στο Brisbane όπως και σε άλλες πόλεις της Αυστραλίας ζουν πολλοί Κινέζοι. Η Chinatown είναι πολύ χαρακτηριστική! Παλιά υπήρχαν στην είσοδό της ξύλινες κατασκευές- παραδοσιακές είσοδοι βαμμένες με χρυσό και κεραμίδια. Όμως σε μια πρόσφατη πολεοδομική ανασυγκρότηση της Κινέζικης γειτονιάς τις κατεδάφισαν και ανάπλασαν τον χώρο.

Πολύ όμορφα γκράφιτι στολίζουν τα κουτιά της εταιρίας τηλεπικοινωνιών της πόλης.

Σε αρκετά σημεία της πόλης υπάρχουν παλιά καλά διατηρημένα κτίρια που καθρεφτίζονται στα τζάμια των νεώτερων κατασκευών.

Η ζωή στο Brisbane, όπως και σε όλα τα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, είναι πολύ ακριβή ακόμα και για τα τωρινά Ελληνικά δεδομένα. Το εισιτήριο στο αστικό λεωφορείο κοστίζει 3 δολάρια. Το 1/2 λίτρο νερό 4 δολάρια στο Σούπερ Μάρκετ. Για τα ρούχα δεν το συζητάμε, είναι πανάκριβα, όπως και το φαΐ.. (ένας καπουτσίνο στοιχίζει 4-6 δολάρια)

Το 1974 το Brisbane είχε πλημμυρίσει ξανά και 17 άτομα είχαν πνιγεί στα νερά του ποταμού. Έφτιαξαν φράγματα στο ποτάμι και προσπάθησαν να ξεχάσουν το γεγονός. Όμως τα φράγματα δεν άντεξαν στην θεομηνία...

Σύμφωνα με την ERTonline:

"Για χείμαρρους που θυμίζουν τσουνάμι μιλούν ανταποκριτές στην περιοχή, ενώ χαρακτηριστική είναι και η δήλωση τοπικού αξιωματούχου, ο οποίος ανέφερε ότι μέσα σε μία ώρα, η στάθμη του νερού του ποταμού Μπρισμπέιν, ανέβηκε κατά 1.5 μέτρο. Αποκαλυπτικές της μεγάλης ανησυχίας οι δηλώσεις του Δημάρχου της πόλης, ο οποίος εκτίμησε ότι την Τετάρτη η κατάσταση θα είναι εξαιρετικά άσχημη και την Πέμπτη τραγική για τους κατοίκους και τις επιχειρήσεις που θα πληγούν. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας αναμένεται ότι θα έχουν πληγεί περίπου 15.000 άνθρωποι.

Το βράδυ της Δευτέρας, εξαιτίας των καταρρακτωδών βροχών παρασύρθηκαν πεζοί και αυτοκίνητα και παρότι οι αρχές κατάφεραν να απομακρύνουν σαράντα ανθρώπους με τη βοήθεια ελικοπτέρων, εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι εβδομήντα φέρονται ως αγνοούμενοι."

Ελπίζω και εύχομαι να σταματήσει η καταστροφή και η κανονική ζωή να γυρίσει ξανά στο Brisbane και σε όλη την επαρχία το Queensland!

Επανέρχομαι (13.1.2011) με δυο ακόμα φωτογραφίες...

Η περιοχή που εικονίζεται είναι κοντά στο ποτάμι, σε σχετικά χαμηλό ύψος από την στάθμη του ποταμού. Είναι όμως αρκετά πιο ψηλά από τις παρόχθιες διαμορφώσεις που σας έδειξα στις φωτογραφίες μου (πρόχειρα θα εκτιμούσα ότι είναι πάνω από 6 μέτρα ψηλότερα).

Η πρώτη είναι η δική μου:

η άλλη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα: