Τρίτη 14 Ιουλίου 2009
Το φεστιβάλ του Grahamstown
To Grahamstown είναι μια πόλη της Ν Αφρικής, χτισμένη μεταξύ του Port Elizabeth και του East London, σε μια περιοχή που ονομάζεται, για ιστορικούς λόγους, Frontier Country. Είναι παλιά πόλη χτισμένη σε μια περιοχή με λόφους, με ενδιαφέρουσα πολεοδομική οργάνωση, παραδοσιακά κτίρια, παλιές εκκλησίες και ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ονομαστά Πανεπιστήμια της Ν Αφρικής, το Rhodes University.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο Grahamstown γίνεται ένα φεστιβάλ τέχνης από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά γεγονότα της χώρας, που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του κοινού.
Στα πλαίσια αυτού του φεστιβάλ βρεθήκαμε και εμείς εκεί. Υπήρχαν μουσικές, χορευτικές και θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις, παρουσιάσεις, αλλά και ένα μεγάλο παζάρι στημένο τόσο στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου όσο και στους γύρω κοινόχρηστους χώρους.
Απολαύσαμε το ανακάτεμα των ανθρώπων ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, εθνικότητας κλπ, που γιόρταζαν ενωμένοι χωρίς φόβο, διαχωρισμούς και προκαταλήψεις.
Αυτή η ελευθερία είναι η επιτυχία της σχετικά νέας Δημοκρατίας της Ν Αφρικής, που προσπαθεί, άλλες φορές θετικά και άλλες φορές χωρίς καλά αποτελέσματα, να σταθεί στα πόδια της και να ακολουθήσει τις αρχές της.
Μας δόθηκε ευκαιρία να μπούμε στους χώρους του Πανεπιστημίου, να ακούσουμε μουσική μέσα σε Καθεδρικούς Ναούς, να δούμε χορευτικούς αυτοσχεδιασμούς σε ανοικτό χώρο, να απολαύσουμε τους βοτανικούς κήπους, να χαζέψουμε στους δρόμους το υπαίθριο παζάρι που είχε αναπτυχθεί,
Να απολαύσουμε τις πρωτότυπες αφίσες για τις παραστάσεις, να ανακατευτούμε με τον κόσμο...
Ο καιρός ήταν υπέροχος αν και βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα. Οι περιοχές προς τον Ινδικό ωκεανό είναι πιο θερμές, σε γενικές γραμμές, από την υπόλοιπη χώρα και αποτελούν τόπο παραθερισμού για πολλούς Ν Αφρικανούς.
Η Artanis είχε την ιδέα να παρουσιάσει φωτογραφίες από τον τρόπο που ντύνονται οι Νεο Ζηλανδοί. Είπα λοιπόν να ανεβάσω και εγώ ένα ποστ με εικόνες από την καθημερινή ζωή στην Ν Αφρική. Εδώ όμως, είναι κάπως δύσκολο να τραβάς φωτογραφίες από το αυτοκίνητο στον δρόμο... Μπορεί να θεωρηθεί προσβλητικό και να βρεθώ σε μπελάδες. Έτσι βρήκα την ευκαιρία στο Grahamstown! Επειδή για πρώτη φορά παρουσιάζω φωτογραφίες με ανθρώπους από την Ν Αφρική, θα ήθελα να κάνω και ορισμένα σχόλια για να γίνει πιο κατανοητή η εικόνα.
Στην Ν Αφρική του Απαρτχάιντ, οι κατώτερες κοινωνικά (και προφανώς οικονομικά) ομάδες ήταν οι Ινδοί και οι Μαύροι. Τους Ινδούς τους είχαν φέρει στην χώρα οι Άγγλοι, που συνήθιζαν να χρησιμοποιούν σαν υπηρέτες, κατοίκους από άλλη αποικία τους και όχι από την χώρα που βρισκόντουσαν. Οι Ινδοί είχαν τότε, γενικά, περισσότερα "προνόμια" από τους Μαύρους. Τους χαρακτήριζαν "εγχώμους" ζούσαν σε καλύτερα σπίτια, μπορούσαν να κυκλοφορήσουν "κάπως" πιο άνετα, γενικά ήταν κάπως πιο αποδεκτοί από την άρχουσα λευκή κοινωνία. Η διάκριση αυτή έφερε άλλον ένα ρατσισμό μεταξύ Ινδών -Μαύρων, που συνεχίζει και σήμερα. Τώρα οι Μαύροι κάνουν την ζωή δύσκολη στους Ινδούς.
Οι Λευκοί όταν ήθελαν να ξεχωρίσουν στα γρήγορα αν κάποιος ήταν Ινδός ή Μαύρος, έβαζαν στα μαλλιά του ένα μολύβι. Αν το μολύβι γλιστρούσε προς τα κάτω, τότε ο άνθρωπος ήταν Ινδός και είχε ελάχιστα καλύτερη μεταχείριση. Αν όμως το μολύβι μπλεκόταν στα σγουρά μαλλιά τότε ... μαύρη ήταν η μοίρα του κακομοίρη.... Το γεγονός αυτό, μαζί με την δυσκολία να χτενιστούν, την μόδα που προβάλλεται από παντού κλπ φαίνεται, ότι είναι ο λόγος που οι Μαύροι προσπαθούν να αλλάξουν τα μαλλιά τους.
Τα ξυρίζουν οι περισσότεροι (και πολλές γυναίκες), προσπαθούν μάταια να τα ισιώσουν μαδώντας τα, τα μαζεύουν και φορούν ποστίς, περούκες, σκούφιες, μαντίλια ή φτιάχνουν τα ωραιότατα κοτσιδάκια με τις χιλιάδες χωρίστρες, ή ράστα.
Οι παραδοσιακές στολές τους είναι πολύχρωμες και εντυπωσιακές! Ο έντονος ήλιος, τα ζώα (ιδιαίτερα τα πουλιά) και τα λουλούδια με τα εντυπωσιακά χρώματα τους βοηθούν να αποκτήσουν ένα αισθητικό κριτήριο διαφορετικό από το δικό μας. Και η διαφορετική ηθική έπαιξε ρόλο.
Στολίζουν με χάντρες τις στολές τους, τις ποδιές των κοριτσιών ακόμα και αντικείμενα όπως οι ομπρέλες τους, που τις χρησιμοποιούν περισσότερο για να προστατεύονται από το ήλιο, παρά για την βροχή.
Βέβαια, οι Λευκοί όταν ήρθαν στην Αφρική, προσπάθησαν να επιβληθούν σε όλα. Υπέβαλλαν με δυο λόγια στους ιθαγενείς την ιδέα, ότι η λευκή κουλτούρα είναι η ανώτερη και ότι σε αυτή πρέπει να προσαρμοστούν, αν θέλουν να λέγονται άνθρωποι.... Αυτή η ισοπέδωση διέλυσε τις τοπικές αξίες, την αισθητική, την κουλτούρα και έβαλε στην θέση τους το χάος. Ο Μαύροι έχουν διαφορετικό σωματότυπο, (καλά για το χρώμα δεν μιλάμε), διαφορετική οικονομική δύναμη, διαφορετικά πρότυπα, επομένως δεν μπορούν ούτε να μιμηθούν το λευκό "ιδεώδες", αλλά ούτε να διατηρήσουν το παραδοσιακό.
Βέβαια και οι Μαύροι επηρέασαν την αισθητική των Λευκών... Το βλέπει αυτό και στην τέχνη και στην μόδα. Οι πλούσιοι προσπαθούν να ακολουθήσουν με ευλάβεια τις προσταγές της δυτικής μόδας με κάποιες πιο "λουσάτες" πινελιές. Σε καθημερινή βάση ντύνονται κάπως πιο "απλά", αλλά στις γιορτές ντύνονται πολύ πιο επίσημα, ακριβά, επιδεικτικά. Οι μεσαίες τάξεις δεν νοιάζονται υπερβολικά. Ντύνονται πιο απλά (στο Εγγλέζικο στυλ), δεν το πολύ ψάχνουν σαν τους Έλληνες, φορούν όμως πιο πολλά χρώματα, εντυπωσιακά αξεσουάρ, χρυσά, άνιμαλ πριντ κλπ. Στις αγροτικές περιοχές οι κάτοικοι έχουν σαν στόχο τους μόνο την πρακτικότητα! Αρκεί να βολεύονται και να είναι φθηνά!
Οι μαθητές στα σχολεία φορούν στολές σύμφωνα με τις Εγγλέζικες συνήθειες. Τελευταία έχει τεθεί θέμα από τις μουσουλμανικες κοινότητες να αλλάξουν οι στολές και να επιτραπεί στα κορίτσια τους να φορούν μαντίλα...
Πριν από μια δεκαετία οι περισσότεροι Ν Αφρικανοί, λευκοί ή μαύροι, περπατούσαν ξυπόλητοι ακόμα και στα εμπορικά κέντρα. Ιδιαίτερα τα παιδιά! Πήγαιναν παντού ξυπόλυτοι ακόμα και στις κοινόχρηστες τουαλέτες (που σχεδόν πάντα είναι πεντακάθαρες οπτικά)! Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει πάψει. Βέβαια, αν βρεθεί η ευκαιρία θυμούνται τα παλιά.
Οι λευκοί άντρες (αλλά και μαύροι) φορούν κυρίως κοντά παντελόνια, ως το γόνατο, ακόμα και τον χειμώνα! Το συμπλήρωμα αυτής της εμφάνισης είναι οι πλαστικές παντόφλες, που τους συνοδεύουν παντού. Βέβαια πουθενά δεν βλέπεις τον μοναδικό "παππού με το φανελάκι κατά το θέρος" (ή και χωρίς φανελάκι) της συνηθισμένης ανδρικής ελληνικής ένδυσης.
Οι Μαύροι έχουν μπει σε έναν αγώνα να κατακτήσουν την μεσαία αστική τάξη! Όσοι νομίζουν ότι έχουν τις προδιαγραφές, ντύνονται πιο προσεκτικά, αλλά ιδιαίτερα προσέχουν τα παιδάκια τους! Τους φτιάχνουν ωραία τα μαλλάκια και τα ντύνουν με περίσσια φροντίδα! Σε ένα άλλο βαθμό, αυτό το έχω ξαναδεί, στην Ελλάδα, που οι οικογένειες επιβαρύνουν άνισα τον προϋπολογισμό τους, για την ένδυση (και μόρφωση) των παιδιών τους, με στόχο την κοινωνική άνοδο....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήElie σε ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλαρένια, άμα περάσει κανείς από Αφρική ένα κομμάτι του μένει πάντα πίσω! Τώρα, γιατί η Ελληνική κοινωνία είναι τόσο υπερπροστατευτική θέλει πολλές ώρες συζήτηση...
Και από μένα φιλάκια
Ωχ εξαφανίστηκε το σχόλιο της Γλαρένιας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈεεεελααα... καλημέρα και πολύ με συγκίνησες σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκίνησα την περιήγησή μου στη μπλογκογειτονιά και ΜΕ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΣ.
Εκπληκτική περιγραφή.
Με γύρισες πολλά χρόνια πίσω...
Ξυπόλυτοι, ναι, άνετοι και ωραίοι λευκοί-μαύροι ανεξαρτήτως κοινωνικο-οικονομικής θέσεως και δυνατοτήτων.
Χειμώνας ήταν όταν βρεθήκαμε ένα βροχερό βράδυ sto Port Shepstone, καλεσμένοι μιας οικογένειας φίλων με τρία πιτσιρίκια, τα οποια μας υποδέχθηκαν τρέχοντας ξυπόλυτα στο βρεγμένο κήπο.
Μιλάω για βίλα και το τελευταίο το αναφέρω για να καταλάβεις την άνεση των γονέων με παιδιά τους και όχι την άσκοπη και μέχρις υστερίας δική μας υπερπροτατευτικότητα.
Να είσαι και να περνάς ΠΑΝΤΑ καλά!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αγγελικούλα μου τι ενδιαφέρον ποστ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες πληροφορίες μας έδωσες, που τις περισσότερες αγνοούσαμε.
Το Φεστιβάλ πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον πραγματικά!!
Οι φωτός σου όπως πάντα εξαιρετικές!!
Γεια σου Έλενάκι μου, σε ευχαριστώ πολύ. Οι φωτογραφίες μου δεν είναι καλές, γιατί τις τραβούσα, χωρίς τις περισσότερες φορές να κοιτώ τι έκανα... Τις ανέβασα για... ενημερωτικούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια
Λοιπόν, η Artanis βρήκε σκληρό ανταγωνισμό. Ευτυχώς που δεν μένετε στην ίδια χώρα και πάντα θα έχουμε το ενδιαφέρον να μας ξεναγείτε στα ξωτικά σας μέρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο φωτογραφίζεις, Αγγελική, αλλά και γράφεις υπέροχα.
Είχα να δω τη Ν. Αφρική από το apartheint και διαπιστώνω ότι γίνεται κι αυτή μια ανθρώπινη χώρα!
Πες μου σε παρακαλώ, οι μαύροι τι θρησκεία έχουν;
Επίσης, τώρα το χειμώνα, πόσο κατεβαίνει η θερμοκρασία εκεί;
Χαιρετισμούς από τη ζεστή Αθήνα
Πολύ όμορφες είναι οι φωτογραφίες σου, μας ταξιδεύουν σε διαφορετικά μέρη, αλλά οι περιγραφές σου είναι εξαιρετικές! Θέλουμε και άλλα τέτοια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική η ανάρτησή σου, ρούφηξα τη διήγηση που με απορρόφησε τελείως. Το φεστιβάλ φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον, το ίδιο και τα πολιτισμικά στοιχεία που αναφέρεις...Μπράβο, πραγματικά το απόλαυσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆθεε είναι ωραίο με το ίντερνετ, να βλέπεις εικόνες-πληροφορίες μέσα από την ματιά κάποιου από μέρη μακρινά. Και η Artanis έχει φρέσκια ματιά! Οπότε ο πήχης έχει μπει ψηλά…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έζησα την Ν Αφρική του Απαρχάιντ. Οπότε προσπαθώ να καταλάβω τα πριν και τα μετά! Και είναι δύσκολο γιατί δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις με μαύρους. Είναι ντροπαλοί και φοβούνται τους λευκούς.
Όσο για την θρησκεία τους είναι Χριστιανοί οι περισσότεροι. Βλέπεις οι ιεραπόστολοι κάναν καλά την δουλειά τους. Υπάρχουν διάφορες εκκλησίες ιδιωτικές στις οποίες γράφονται οι «πιστοί» και δεν είναι συγκεκριμένα δόγματα. Όπως συμβαίνει και στην Αμερική. Περνάς έξω από τις εκκλησίες και έχουν διαφημίσεις ποιος κάνει κήρυγμα ποιος τραγουδά κλπ. Βέβαια υπάρχουν και τα γνωστά Καθολικοί, Αγγλικανική Εκκλησία, Ορθόδοξοι κλπ Και γράφονται όλοι άσπροι και μαύροι γιατί οι κηδείες γίνονται από τις διάφορες θρησκείες…
Η θερμοκρασία έχει μεγάλη διακύμανση μεταξύ μέρας και νύχτας. Την νύχτα μπορεί να φτάσει κοντά στους 0 βαθμούς (σπάνια) την μέρα συνήθως είναι 22-25 βαθμοί και ηλιοφάνεια. Κρυώνουμε γιατί τα σπίτια είναι καλοκαιρινά! Χωρίς μονώσεις, κεντρική θέρμανση, διπλά τζάμια, με μεγάλα ανοίγματα και ευτελείς κατασκευές. Η φιγούρα είναι ξεχωριστό θέμα! Τα σπίτια (των λευκών και πλούσιων μαύρων) είναι πολύ μεγάλα, με εντυπωσιακές προσόψεις, με πισίνες, κήπους, κλπ
Ωραία θα ήταν να είχα τρόπο να σας στείλω λίγη ψυχρούλα…
Big mama αν σας ενδιαφέρουν τέτοια θέματα να σας γράφω και άλλα! Ιδιαίτερα τώρα που ξανάρχισα δίαιτα! Φιλάκια
Betty μου, διστάζω να γράφω τέτοια ποστ. Φοβάμαι ότι είναι εξειδικευμένου ενδιαφέροντος… Η Artanis και ο Άθεος με παρακίνησαν…
Ε, μετά από τόσο μεγάλο σχόλιο για την πάρτη μου, σου αξίζει ένα link στο blog μου και ένα φιλικό φιλί στο μάγουλο από ευγνωμοσύνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά με την οικογένειά σου!
Καλέ σταματήστε να μιλάτε για μένα, αγχώνομαι και κοκκινίζω;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρεσε πολύ η πολυχρωμία του ποστ...Τα μισά τουλάχιστον από αυτά τα ρούχα, τα μαντήλια κλπ, θα τα αγόραζα...Καλά, οι ομπρέλες, φανταστικές...Οι πληροφορίες σου σχετικά με τον τρόπο ζωής, τις συθήκες και την νοοτροπία, απλά πολύτιμες...
Μπράβο Αγγελική μου, το λάτρεψα το ποστ αυτό...
Πολύ ενδιαφέρον το ποστ Αγγελική, τόσο από πληροφορίες, όσο και από εικόνες. Ξέρεις πόσο μου αρέσει να μιλάς για την Αφρική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο και ενημερωτικό ποστ Αγγελική. Μας ταξιδεύεις πολύ παραστατικά σε μέρη μακρινά και εν πολλοίς άγνωστα σε εμάς. Πριν από λίγα χρόνια είχε βρεθεί η αδελφή μου εκεί σε ταξίδι αναψυχής και μας είχε μεταφέρει εικόνες και αρώματα της Ν. ΑΦρικής. Θα ήθελα πολύ να βρεθώ σε μέρη που ξεφεύγουν από την στενή τουριστική έννοια. Ζηλεύω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆθεε, σ ευχαριστώ πολύ! Όταν μου κάνουν ενδιαφέρουσες ερωτήσεις βρίσκω αφορμή για αντίστοιχη απάντηση... Όλα είναι θέμα πάσας!
ΑπάντησηΔιαγραφήArtanis πραγματικά τα χρώματα της Αφρικής είναι πολύ όμορφα! Και εγώ έχω επηρεαστεί και φοράω πολύ περισσότερα από παλιά! Θα συνεχίσω λοιπόν τέτοια ποστ τώρα που όλοι στην Ελλάδα είναι σε διάθεση διακοπών.
Κική μου σε ευχαριστώ. Είμαι διστακτική όπως σου έχω πει να γράφω τέτοια ποστ γιατί μπορεί να μην είναι και απολύτως σωστές οι απόψεις μου… Ο υποκειμενισμός είναι μια πραγματικότητα….
Ειρήνη η Ν Αφρική ονομάζεται και χώρα του ουράνιου τόξου! Δεν είναι τυχαίο αυτό. Είναι πολύ-πολιτισμική και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον τουριστικό, κοινωνικό, αισθητικό, πολιτικό κλπ Χρόνο και διάθεση να έχει κανείς….
Καλημέρα Αγγελική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ συμαντικό να μπορείς μέσα από τα blog μας να πέρνεις τέτοιες πληροφορίες και να ενημερώνεσαι για πράγματα που δεν γνωρίζεις και που είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Φαντάζεσαι να καθεσαι στη βεράντα του σπιτιού σου σε ένα ορεινό χωριό με υψόμετρο 1000 μέτρα και να διαβάζεις για το φεστιβάλ στην Αφρική.Σ΄έυχαριστώ και σε φιλώ
Γεια σου Δημητρούλα! Και βέβαια το φαντάζομαι! Γιατί ξέρω πως είναι, να κάθεσαι στο σπίτι "σου" στο Νότιο Ημισφαίριο και να ανασαίνεις το δροσερό αεράκι των Γρεβενών και να διαβάζεις για μανητάρια τους!
ΑπάντησηΔιαγραφή