Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

HOHOHOchef και τα …γλυκολούλουδα!



Η αγαπημένη μας  Μωβ ,  που γράφει στο γνωστό μπλογκ "είναι μιαμ ή μπλιάξ", είχε την ιδέα! Να παίξουμε ένα παιχνίδι για μπλοκο-κουζίνες με το όνομα HOHOHOChef! Ο στόχος του παιχνιδιού, όπως τον έθεσε, είναι να δοκιμάσουμε νέες συνταγές από την ελληνική μπλογκόσφαιρα και κυρίως την κουζίνα συμπλόγκερ μας, που ακόμη (ίσως) δεν δοκιμάσαμε! Για τους κανονισμούς του παιχνιδιού δείτε εδώ !

Προφανώς ενθουσιάστηκα με την ιδέα και δήλωσα άμεσα συμμετοχή!
Η τύχη μου στις κληρώσεις είναι παγκοσμίως γνωστή!:)) Συνήθως δεν κληρώνομαι (εδώ δεν γινόταν) και αν κληρωθώ ματαιώνεται το παιχνίδι (χμ, δεν έχω δει αν άλλος/άλλη μπλοκομάγειρας ανάρτησε ποστ... Δεν φαντάζομαι όμως τόση ατυχία)! Αυτή τη φορά απλά μου έτυχαν δύσκολα! Η κλήρωση έβγαλε σαν τυχερό μου μπλόγκερ την Νίκη Λαμπρινού  που γράφει στο "sugar flowers creations" και παρουσιάζει την διακοσμητική ζαχαροπλαστική της ! Η Νίκη δεν είναι μια απλή μαγείρισσα!  Είναι χαρισματική καλλιτέχνης στην κουζίνα! Οι φόρμες, τα χρώματα, η πρωτοτυπία των αριστουργημάτων/γλυκών  της αποτελούν έκφραση δημιουργικότητας και τέχνης! Άντε τώρα να προσπαθήσω να την μιμηθώ… Πού πας βρε Καραμήτρο? Θα μου πείτε! Και θα έχετε δίκιο! Παρακαλώ να είσαστε επιεικείς μαζί μου! Άλλο ο επαγγελματίας-καλλιτέχνης, άλλο ο άσχετος!

Όπως θα έχετε δει, δεν διακοσμώ ιδιαίτερα αυτά που φτιάχνω. Άλλες φορές από άποψη, άλλες από ανικανότητα…  Μου αρέσει η απλότητα, η λειτουργικότητα, η χρηστικότητα, δίνω ιδιαίτερη έμφαση σε γεωμετρικές φόρμες και στο φυσικό χρώμα. Συχνά αποφεύγω την υπερβολή στα περιττά διακοσμητικά στοιχεία, θεωρώντας πως η ίδια η πρώτη ύλη περιέχει ένα είδος «φυσικής διακοσμητικής ικανότητας» (τόσα χρόνια η δουλειά μου με χαρακτηρίζει και στην κουζίνα).
Αποφεύγω όσο γίνεται τα  πρόσθετα συστατικά στα τρόφιμα που παρασκευάζω σπίτι, αν και ξέρω ότι πολλά υπάρχουν μέσα στα υλικά που χρησιμοποιώ. Αρκετά βασανίζομαι από τροφικές αλλεργίες, δεν χρειάζεται να πειραματίζομαι σε αυτό τον τομέα! Αυτός είναι ο λόγος που εν γνώσει μου δεν βάζω πρόσθετα χρώματα και αρώματα σε ότι ετοιμάζω! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα τρώω άμα μου τα προσφέρουν… Όλα αυτά τα υπέροχα γλυκολούλουδα και γλυπτά που φτιάχνει η Νίκη έχουν μέσα χρώμα κατάλληλο για βρώση, που εγώ αποφεύγω, ή καλύτερα φοβάμαι να φάω… Άσε που λυπάμαι να χαλάσω κάτι τόσο όμορφο!
Επίσης τα τελευταία χρόνια πασχίζω να μειώνω την ζάχαρη στα γλυκά που τρώμε σαν οικογένεια! Οπότε σπάνια θα χρησιμοποιήσω ζαχαρόπαστα ή βουτυρόκρεμα για το καλό όλων μας που θα το γευτούμε. Όσο και να γίνονται πιο γλυκά τα κέικ, ή πανέμορφα αν τα τυλίξω με μια ονειρική αρωματική ζαχαρόπαστα, που θα τα κρατήσει ζουμερά για λίγες περισσότερες μέρες, δεν το κάνω συστηματικά! Θα το κάνω μόνο για μια ιδιαίτερη στιγμή! Και τότε ίσως να αγοράσω έτοιμο το γλυκό από καλλιτέχνιδα, για να μην έχω αποτυχία και άγχος …
Όμως ας περάσουμε στα ουσιώδη! Ξεκίνησα φτιάχνοντας ζαχαρόπαστα σύμφωνα με τις οδηγίες της Νίκης! Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου! Στην αρχή κολλούσε λίγο η πάστα στα χέρια μου. Τα tips της Νίκης ήταν σαφή! Χρειάστηκα λίγη ακόμα άχνη και βουτύρωμα χεριών! Αν κάποιος έχει ασχοληθεί με ζύμη, δεν έχει κανένα πρόβλημα με την πάστα! Στην συνέχεια φύλαξα το αποτέλεσμα των κόπων μου σε πλαστική σακούλα και τάπερ και με μικρότερα κομματάκια πάστας άρχισα τα πειράματα με κόκκινο χρώμα, κουπ πατ και πλάστη με στόχο να φτιάξω τριαντάφυλλα  όπως δείχνει η Νίκη εδώ
Οι προθέσεις μου ήταν αγαθές, αλλά ποια ήταν τα αποτελέσματα…
Πρώτο αποτέλεσμα ήταν ότι έβαψα κόκκινα τα χέρια μου και τα νύχια μου! Το χρώμα αρνήθηκε να με αποχωριστεί, προφανώς για να με εκδικηθεί για την στάση μου απέναντι στις τροφικές μπογιές χρόνια τώρα! Τι έπλυνα τα χέρια, τα μαλλιά, τα κατσαρολικά, οι παλάμες μου παρέμειναν ροζ τριανταφυλλί! Και με αυτές έδωσα περίπου 120 χειραψίες στη δεξίωση που ήμουν καλεσμένη το ίδιο βράδυ! :)) Κατάφερα να απαλλαγώ από το χρώμα δυο μέρες μετά, αφού έπλυνα και τα τζάμια και ότι άλλο βρήκα εμπρός μου! Μπορεί να έφταιγε η Αφρικάνικη μπογιά (ούτε ανιλίνη να είχε μέσα), μπορεί να έπρεπε να βάλω γάντια…  Προσοχή λοιπόν! Όποιος σκοπεύει να δοκιμάσει να βάψει ζαχαρόπαστα, ας εξασφαλίσει πρώτα τι θα κάνει με τα χεράκια του!
Χρησιμοποίησα ξύλινο πλάστη και όχι σιλικόνης χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα! Όμως τα πλαστικά κουπ πατ μου ήταν "της πλάκας" και δεν έκοβαν τέλεια την πάστα! Σαν να την «μασούσαν» στις άκρες… Καλύτερα είναι τα μεταλλικά κουπ πατ, που είναι αιχμηρά και κόβουν με ακρίβεια. Με βασάνισε λίγο που τα πέταλα των λουλουδιών ακολουθούσαν στεγνώνοντας τον αμείλικτο νόμο της βαρύτητας!:(( Χρειάστηκα να πάρω έκτακτα μέτρα στήριξης (όχι οικονομικά! Αμέσως εκεί το μυαλό μας! Σε  στατικά μέτρα αναφέρομαι!)  Έφτιαξα ρολά με χαρτί κουζίνας για να τα υποστηρίξω! Τα χάιδευα για να σταθούν και να μη ριγματωθούν! Χρονοβόρες δραστηριότητες! Τελικά απέφυγα τα μεγάλα τριαντάφυλλα! Τα μικρά ήταν ευκολότερα στην υλοποίηση και πιο όμορφα! Πράσινο χρώμα δεν αγόρασα για να κάνω και φυλλαράκια. Το θεώρησα περιττό, αν και θα έκανε πιο όμορφο το λουλουδάκι! Ευτυχώς, σκέφτηκα μετά, για το χρώμα των χεριών μου! Γιατί καλά να χαιρετώ τα πλήθη με ροζ παλάμες, αλλά το πράσινο ίσως δημιουργούσε μεγαλύτερο πρόβλημα…
Τα λουλουδάκια τρόμαξαν να στεγνώσουν, γιατί η υγρασία αυτές τις μέρες στο Σάντον ήταν κάτι το ελεεινό! Γύρω στο 70%! Το καλοκαίρι είναι περίοδος βροχών στην Ν Αφρική! Ευτυχώς η ζέστη βοήθησε!
Όμως με τα ζαχαρολούλουδα δεν τελείωσα! Έπρεπε κάπου να τα ακουμπήσω! Τι καλύτερο από καπ κέικς από το μπλογκ της Νίκης!

Για τα κέικς ακολούθησα την συνταγή που έχει αναρτήσει για τα  ΒΑΝΙΛΙΑ CUP CAKES by Magnolia Bakery cook book.  Η συνταγή είναι εξαιρετική! Τα κέικς ήταν αφράτα, ζουμερά και μοσχοβόλαγαν βανίλια (έβαλα πραγματική βανίλια όχι εσάνς)! Το άλλο που έκανα ήταν να βάλω καστανή ζάχαρη που μου αρέσει περισσότερο στα κέικ (και είναι φθηνότερη εδώ). Το μόνο που θα είχα να παρατηρήσω είναι ότι θα μπορούσε να είχαν λίγο λιγότερη ζάχαρη (αυτό είναι θέμα γούστου,: μου αρέσουν τα κάπως "άγλυκα" γλυκά!). Επίσης, αν τα κάνετε, μη παραλείψετε την (μπόλικη) βανίλια,  γιατί τα καπ κεικς  περιέχουν λίγο αλεύρι και μπορεί το αυγό να γίνεται αισθητό.
Αφού ολοκλήρωσα την σύνθεση αποφάσισα με την πάστα να κάνω και κάτι δικά μου (τι είπαμε για τον Καραμήτρο?). Κάτι Αφρικάνικο! Όχι λουλούδι αυτή τη φορά και όχι χρωματιστό! Να λοιπόν το λευκό μου ελεφαντάκι!

 Η κόρη μου η Φ. λέει ότι είναι υβρίδιο! Ότι αποτελεί διασταύρωση δύο γενετικών ειδών: ελέφαντα με γουρούνι… Δεν το κρύβω ότι με πλήγωσε :))

Ήταν χαρά μου που έπαιξα στο παιχνίδι! Ήταν απόλαυση ματιών να ψάξω το μπλογκ της Νίκης και να ξαναθυμηθώ τα υπέροχα δημιουργήματά της! Ήταν διασκεδαστικό να προσπαθήσω να κάνω μερικά από όσα προτείνει! Η ζαχαρόπαστα, τα γλυκοτριαντάφυλλα και και καπ κέικς έχουν λιγότερα μυστικά από μένα, οπότε, αν θελήσω, δύναμαι να τα κάνω! Ευχαριστώ την Μωβ που με έβαλε στο παιχνίδι και την Νίκη για την απόλαυση! Φιλάκια και καλές γιορτές με ένα Αφρικάνικο Μπάομπαπ στην θέση του έλατου!





Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Για γλυκά και αλμυρά muffins!

Καλημέρα από Ν Αφρική!
Με τα πήγαινε-έλα, Αθήνα - Ν. Αφρική έχω χαθεί!
Με το διαβατήριο καλά φυλαγμένο στην τσάντα μου, την βαλίτσα μου και ένα εισιτήριο στο χέρι, χρειάστηκα 13 ώρες για να βρεθώ από τον χειμώνα, στο καλοκαίρι!
Και δεν ήταν μόνο η εποχή που άλλαξε...
Με περίμενε ένα Σάντον λαμπερό και στολισμένο για τα Χριστούγεννα και κόσμος που χαμογελάει και ονειρεύεται! Σταθερά βέβαια μπερδεύομαι που καλοκαιριάτικα, όλα είναι διακοσμημένα Χριστουγεννιάτικα! Όμως έτσι είναι εδώ! Ο Αη Βασίλης έρχεται και μοιράζει δώρα στα παιδιά, που βρίσκονται στις πισίνες για να δροσιστούν!
Το μεγάλο εμπορικό κέντρο του προαστίου μας άνοιξε νέες πτέρυγες, με εντυπωσιακά καταστήματα, καταπληκτικές αρχιτεκτονικές κατασκευές, γυάλινους τρούλους, αεροδυναμικές γραμμές κλπ.
Πάρα πολύς κόσμος πηγαίνει εκεί για να χαζεύει, να διασκεδάσει και να καταναλώσει!

Η διαφορά από την πραγματικότητα της Ελλάδας, που έζησα πριν λίγες μέρες, είναι τεράστια, αλλά δεν θα σχολιάσω, δεν αντέχω να το κάνω...
Θα συνεχίσω, σαν να μη κατάλαβα...

Χαζεύοντας στα μαγαζιά έπεσε στα χέρια μου μια συνταγή για Berry Cream Tea Muffins, που μοίραζε σαν διαφημιστικό η γνωστή εταιρία Le Creuset, που φτιάχνει κυρίως κατσαρόλες από χυτοσίδηρο.
Το επόμενο Σάββατο τα Berry Cream Tea Muffins έχασαν την κρέμα τους και έγιναν σκέτα Berry Muffins για να συνοδεύσουν τον καφέ μας! Πραγματικά είναι υπέροχη συνταγή! Τα μάφινς είναι αφράτα, ελαφρά, φρουτώδη! Συνοδεύουν υπέροχα τον πρωινό καφέ ή το απογευματινό τσάι!
Berry Cream Tea Muffins
Για 6 Muffins
140γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
1 πρέζα αλάτι
60γρ ζάχαρη
60 γρ blueberries (βατόμουρα) και επιπλέον 18 φρουτάκια για την διακόσμηση
60γρ φράουλες κομμένες σε κομματάκια και άλλες 6 μικρές για την διακόσμηση
125γρ γιαούρτι (η συνταγή λέει κρέμα γάλακτος αλλά το άλλαξα)
40γρ βούτυρο λιωμένο
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
1 μεγάλο αυγό

Για την Chantilly
200ml κρέμα γάλακτος για ζαχαροπλαστική (κρύα)
1 κουτάλι της σούπας ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού εσάνς βανίλιας
φύλλα μέντας


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς C (ή στους 180 αν έχουμε φούρνο με αέρα)
Βάζουμε 6 χαρτάκια (ή φορμάκια σιλικόνης) για μάφινς στην ειδική φόρμα.
Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι το baking powder και το αλάτι.
Ρίχνουμε μέσα τα φρούτα και την ζάχαρη και ανακατεύουμε.
Σε άλλο μπολ ανακατεύουμε το γιαούρτι, το λιωμένο βούτυρο, την βανίλια και το αυγό μέχρι να ενώσουν.
Στο μπολ που έχουμε βάλει τα ξηρά υλικά κάνουμε στο κέντρο μια τρύπα και ρίχνουμε μέσα τα υγρά υλικά. Ανακατεύουμε απαλά να ενώσουν τα υλικά χωρίς να υπερβάλουμε στο ανακάτεμα.
Μοιράζουμε την ζύμη στα 6 φορμάκια και ψήνουμε για 18-20 λεπτά να αποκτήσουν χρυσο-κάστανο χρώμα. Τα βγάζουμε από την φόρμα και τα αφήνουμε να κρυώσουν σε σχάρα.

Αν θέλουμε να τα διακοσμήσουμε όπως φαίνεται στο διαφημιστικό φυλλάδιο (δεν το έκανα, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες μου! Και χωρίς την σαντιγί, μια χαρά μου φάνηκαν!) χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να δέσουν. Βάζουμε μια κουταλιά Chantilly πάνω σε κάθε μάφιν και στολίζουμε με  blueberries, φράουλες και φύλλα μέντας!
Δοκιμάστε τα την εποχή που υπάρχουν τα υλικά και θα δείτε ότι είναι από τα καλύτερα γλυκά, ανάλαφρα, φρουτένια μάφινς, που έχετε δοκιμάσει!

Βέβαια τα μάφινς δεν είναι απαραίτητα γλυκά! Είναι πολύ ωραίο στο πρωινό να υπάρχουν και αλμυρά εδέσματα στο τραπέζι!
Έφτιαξα την συνταγή της φίλης μου Ερμιόνης, από το πολύ ενδιαφέρον μπλογκ the one with al lthe tastes για την Τυρόπιτα στιγμής χωρίς φύλλο. Ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή της, μόνο που δεν έβαλα το μείγμα σε πυρέξ, αλλά σε φορμάκια για μάφιν! Και έψησα για 20 λεπτά στους 200 βαθμούς!

Το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ! Υπέροχα αλμυρή, αφράτη και εξαιρετικά νόστιμη λύση για πρωινό και όχι μόνο!


Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!


Ερμιόνη σε ευχαριστώ!