Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Κοτόπουλο με ρόδι και αβοκάντο

Στην προηγούμενη ανάρτηση έλεγα ότι έχω αλλάξει τον τρόπο που τρώω. Τελευταία μου αρέσουν τα φαγητά που είναι λιγότερο επεξεργασμένα, με περισσότερα φρέσκα λαχανικά και φρούτα. Το κοτόπουλο αυτό, που συνοδεύεται με ρόδι και αβοκάντο, είναι η έκφραση των τελευταίων γευστικών προτιμήσεών μου!
Την συνταγή την είδα στο περιοδικό CookFresh Sprihg 2012. Βέβαια την έφτιαξα όπως την θυμόμουν και με ότι υλικά είχα! Ας δούμε τι έκανα!

Κοτόπουλο με ρόδι και αβοκάντο 
2 φιλέτα κοτόπουλου (χωρίς την πέτσα)
4 κουταλιές της σούπας ημίγλυκο κρασί.
2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμόνι
1 κουταλάκι του γλυκού ξύσμα λεμονιού
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
4 κουταλιές της σούπας πετιμέζι ροδιού
αλάτι πιπέρι
1 αβοκάντο, κομμένο σε κυβάκια
1/2 ρόδι, τα σποράκια
Θα μπορούσα να είχα βάλει και μαϊντανό, μισή καυτερή πιπερίτσα και 2 φρέσκα κρεμμυδάκια όλα ψιλοκομμένα, αν το είχα σκεφτεί εγκαίρως. 
Όσο για τις ποσότητες, είναι ενδεικτικές γιατί στην μαγειρική δεν μετράω κουταλιές, με το μάτι τα κάνω!



Πώς τα μαγείρεψα?
Άνοιξα τα φιλέτα και τα χτύπησα με το εργαλείο- σφυράκι για το κρέας, να γίνουν λεπτά. Τα μαρινάρισα για 1 ώρα με το λάδι, το λεμόνι, το πιπέρι και 3 κουταλιές  Πετιμέζι ροδιού (η συνταγή για το πετιμέζι υπάρχει στο βιβλίο της Κικής Ξανθάκη "Λικεράκια και Σερμπέτια" εκδόσεις Έντυπο 2010, αλλά αν ψάξετε μπορείτε να το αγοράσετε και έτοιμο από ντελικατέσεν).
Όσο το κοτόπουλο αρωματιζόταν και μαλάκωνε στο ψυγείο, ετοίμασα την σαλάτα. Καθάρισα το ρόδι. Το έκοψα στη μέση, πήρα ένα μπολ και με μια ξύλινη κουτάλα το χτύπησα μαλακά στην φλούδα! Οι σπόροι ξεκόλλησαν και έπεσαν στο μπολ, όπως και ο χυμός του ροδιού από τα σποράκια που είχαν κοπεί. Αφαίρεσα προσεκτικά τις μεμβράνες και συνέχισα με το αβοκάντο. Το χώρισα στη μέση, αφαίρεσα το κουκούτσι και χάραξα την σάρκα του προσεκτικά με μαχαίρι με παράλληλες και κάθετες μαχαιριές ως το φλούδι. Έβγαλα τα κυβάκια του άβο, ξεκολλώντας τα από το φλούδι, σπρώχνοντας ένα κουτάλι της σούπας ανάμεσα στο φλούδι και την χαραγμένη σάρκα του.


Στο μπολ με τους σπόρους του ροδιού, έβαλα το άβο, σταγόνες λεμονιού (να μη μαυρίσει), το ξύσμα του λεμονιού, 1 κουταλιά πετιμέζι ροδιού και λίγο αλάτι και τα ανακάτεψα, όσο πιο απαλά μπορούσα, για να μη διαλυθεί το αβοκάντο. Θα του ταίριαζε και ψιλοκομμένος μαϊντανός, κάποια καυτερή πιπερίτσα και ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι, αλλά το σκέφτηκα... πολύ αργά!
Στράγγιξα το φιλέτο του κοτόπουλου και το έβαλα σε ζεστό αντικολλητικό τηγάνι. Το γύρισα να σωταριστεί ελαφρά και από τις δυο μεριές και έσβησα με το ημίγλυκο κρασί. Πρόσθεσα τον χυμό που το μαρινάρισα και το μαγείρεψα σε μέτρια φωτιά, γυρίζοντας το κρέας για 25-30 λεπτά περίπου, ώσπου να ψηθεί καλά ως μέσα (με το κοτόπουλο δεν παίζουμε!), χωρίς να καεί η σάλτσα. Αν χρειαστεί, μπορούμε να προσθέσουμε κουταλιές νερό. Προς το τέλος το αλάτισα ελαφρά και συμπλήρωσα λίγο πιπέρι.
Το σέρβιρα αμέσως και έριξα επάνω την σαλάτα και τους χυμούς από το τηγάνι.
Ήταν πολύ νόστιμο, δροσερό και ελαφρύ! Για την εικόνα δεν σχολιάζω... την βλέπετε!
Δοκιμάστε το!



Η συνταγή αυτή αποτελεί την συμμετοχή μου στα παιχνίδια της κουζίνας, για τον Ιούνιο 2012 με τίτλο: Άνω κάτω ο Ιούνης αβοκάντο μας ζητά

Όσο για την ερώτηση που κάνετε κορίτσια, για το πώς μας φαίνεται ο Ιούνης, ένα έχω να πω: Τα είδα όλα! Καύσωνα, υγρασία, λιακάδες, βρωμόκαιρο, ανέμους, βροχές, παγωνιά και ξαστεριές! Λες και σε ένα μήνα πέρασα όλες τις εποχές ενός χρόνου!
Και του χρόνου με υγεία!:))

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Τάρτα με πράσο και καπνιστό μπέικον

Εδώ και λίγες μέρες γύρισα στη Νότια Αφρική, αφού ακολούθησα την αντίστροφη πορεία από αυτή που σας περιέγραψα στο προηγούμενο ποστ μου!


Πέρασα περισσότερο από ένα μήνα χωρίς να φωτογραφίσω σχεδόν τίποτα, μαγειρεύοντας ελάχιστα, μακρυά από food blog, χωρίς χειροτεχνίες, χωρίς κατασκευές κλπ. Απόλαυσα τις κόρες μου, το έριξα έξω, ηρέμησα, διάβασα κάμποσα βιβλία, στην Αθήνα έπεσε μπόλικη φασίνα (για να έρθω στα ίσα μου), τελικά κύλησαν οι μέρες!
Μου λείψατε! Έριχνα πότε πότε μια κλεφτή ματιά στα μπλογκ σας, αλλά μόνο για να βλέπω ότι είσαστε καλά!
Η απόσταση που κράτησα από την κουζίνα, από τους πειρασμούς που καθημερινά διαβάζω στα μπλογκ σας (και προφανώς δοκιμάζω σαν λαίμαργη που είμαι) και κυρίως, η συνέχιση της προσεκτικής διατροφής που κάνω μήνες τώρα, είχαν ευεργετική επίδραση στην σιλουέτα μου! Το γεγονός αυτό μου έχει φτιάξει πολύ το κέφι και με έχει κάνει να αλλάζω το τρόπο που σκέφτομαι και ετοιμάζω το φαΐ! Όλο και περισσότερο προτιμώ πιο φρέσκα και λιγότερο επεξεργασμένα υλικά!


Η σημερινή ανάρτηση είναι από παλιό... υλικό. Όμως είναι μια τάρτα από τις μεγαλύτερες επιτυχίες μου, που σταθερά άρεσε σε όσους την δοκίμασαν!!
Τάρτα με πράσο και καπνιστό μπέικον
Για την βάση (28 εκατοστά περίπου διάμετρος τάρτας)
250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 πρέζα αλάτι
125γρ βούτυρο παγωμένο, σε κυβάκια
1 αυγό
2-3 κουταλιές της σούπας παγωμένο νερό
1 ασπράδι, ελαφρά χτυπημένο
Για την γέμιση
2 αυγά ολόκληρα
1 κρόκος
100ml κρέμα γάλακτος 
200γρ καπνιστό μπέικον κομμένο σε κυβάκια (0,5Χ0,5 εκατ.)
3-4 μέτρια πράσα σε ροδέλες
1/2 κούπα παρμεζάνα τριμμένη
125γρ τυρί γκούντα τριμμένη
125γρ τυρί πεκορίνο τριμμένο
Άνηθο ψιλοκομμένο
Αλάτι φρεσκοτριμμένο πιπέρι. 


Βάζουμε στον επεξεργαστή τροφίμων (ή μίξερ) το αλεύρι με το αλάτι και τα ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το βούτυρο και ανακατεύουμε σε μεσαία ταχύτητα, μέχρι το μείγμα να γίνει σαν ψίχουλα. Προσθέτουμε το αυγό και το νερό, ενώ λειτουργεί ο επεξεργαστής, μέχρι να δημιουργηθεί μια ζύμη. Δεν χτυπάμε πολύ την ζύμη, σταματάμε το μηχάνημα μόλις σχηματιστεί.
Βγάζουμε την ζύμη σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια και με απλές κινήσεις φτιάχνουμε μια μπάλα, την πατάμε να γίνει δίσκος, την σκεπάζουμε με διαφανή μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί για 1 ώρα περίπου.
 Σωτάρουμε το μπέικον σε τηγάνι αντικολλητικό για λίγα λεπτά, να πάρει χρώμα. Βγάζουμε το μπέικον από το τηγάνι. Αν είναι πολύ λιπαρό και έχει βγει πολύ λίπος στο τηγάνι, αφαιρούμε λίγο (το πετάμε). Βάζουμε στο τηγάνι το πράσο στο λίγο λίπος που απέμεινε από το μπέικον και το σωτάρουμε σε χαμηλή φωτιά, να μαραθεί, χωρίς να μαυρίσει.
Ανοίγουμε με την ζύμη φύλλο, ένα δίσκο διαμέτρου 30  περίπου εκατοστών, όχι πολύ λεπτό και την στρώνουμε σε φόρμα τάρτας. Βάζουμε την ταρτιέρα με την ζύμη στην κατάψυξη για 15 -30 λεπτά.
Οι μεταλλικές φόρμες τάρτας με την αποσπώμενη βάση, κατά την γνώμη μου, είναι οι καλύτερες για το ψήσιμο τάρτας. Χρησιμοποίησα την συγκεκριμένη φόρμα τάρτας πυρέξ, που είναι βολική επειδή είναι βαθιά, αλλά το ψήσιμο δεν ήταν αυτό που έπρεπε...
Τρυπάμε με πιρούνι την ζύμη για να μη φουσκώσει, στρώνουμε μέσα λαδόκολλα και την γεμίζουμε με μπίλιες για ψήσιμο τάρτας (ή φασόλια ή ρύζι). Ψήνουμε την βάση της τάρτας σε προθερμασμένο φούρνο, με αντιστάσεις πάνω κάτω, για 10 λεπτά, στους 180 βαθμούς.
Βγάζουμε την λαδόκολλα με τις μπίλιες και συνεχίζουμε το ψήσιμο της βάσης για άλλα 15 λεπτά. Την αφήνουμε λίγο να κρυώσει και την αλείβουμε με το ασπράδι του αυγού. Με το τρόπο αυτό δημιουργείται μια ελαφριά μόνωση στην βάση της τάρτας, που διατηρείται πιο τραγανή, γιατί δεν μουσκεύει από τα υλικά της γέμισης.
Γεμίζουμε την βάση με το μπέικον, το πράσο και τα τυριά. Χτυπάμε τα αυγά, το αλατοπίπερο (προσοχή στο αλάτι, μη γίνει πολύ αλμυρό το αποτέλεσμα γιατί υπάρχουν τα τυριά) με την κρέμα να ενώσουν και ρίχνουμε το μείγμα πάνω από τα τυριά. Πασπαλίζουμε με το άνηθο.
Ψήνουμε την τάρτα για 45-50 λεπτά στους 180 βαθμούς να ροδίσει και να σταθεροποιηθεί η γέμιση στο κέντρο.


Η τάρτα με το πράσο και το καπνιστό μπέικον μπορεί να είναι το πρώτο πιάτο σε ένα τραπέζι, αλλά μπορεί να σερβιριστεί και μόνη της με την συνοδεία μια πράσινης σαλάτας και μιας μπύρας!
Απολαύστε την!
Πολλά φιλιά από το χειμωνιάτικο Σάντον!

ΥΓ. Κάνει κρύοοοοο! Αυτό πολύ μου στοιχίζει γιατί είχα καλομάθει στη ζέστη της Ατλάντα και της Αθήνας και άρπαξα ένα κρυολόγημα... Άλλο να σας λέω!