Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Βραχιολάκι της Λου!

Με την ίδια απλή μέθοδο, που φτιάχνουμε κολιέ, με λεπτό σύρμα, χάντρες, στοπάκια και κουμπώματα, μπορούμε να φτιάξουμε και άλλα κοσμήματα, όπως καρφίτσες, σκουλαρίκια και βραχιόλια. Λεπτομέρειες για το δέσιμο των κοσμημάτων είχα δώσει παλιότερα, στο HFL, στο ποστ "κατασκευή κοσμημάτων". Έχοντας εντελώς καλοκαιρινή διάθεση (μη ξεχνάτε ότι στην Ν Αφρική είναι καλοκαιράκι και ότι νοσταλγώ την θάλασσα), διάλεξα γυάλινες μπλε, πράσινες και διάφανες χάντρες, σχετικά μικρές, σε διάφορα σχέδια και τις ένωσα σε ένα βραχιόλι με 6 σειρές!
Το κούμπωμα που χρησιμοποίησα, είχε έτοιμες 3 θηλιές σε κάθε πλευρά, για να στερεώσω τις σειρές με τις χάντρες. Σε κάθε θηλιά στερέωσα 2 σειρές με χάντρες, περασμένες στο ειδικό συρματάκι και τις στερέωσα με στοπάκια. Τις χάντρες τις πέρασα στην τύχη στο συρματάκι, όπως μου ερχόντουσαν στο χέρι. Στις φωτογραφίες φαίνονται πιο σκούρες μπλε και λιγότερο γυαλιστερές, γιατί δεν είχα καλό φωτισμό, όταν τις φωτογράφισα.
Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, μπορείτε να το δείτε! Είναι το (καλοκαιρινό) βραχιολάκι της Λου!

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Γαλατόπιτα

Με τα ήθη και τα έθιμα ποτέ δεν τα πήγα καλά... Μου αρέσει να τα ακούω, να πληροφορούμαι, αλλά σπάνια θυμάμαι να τα τηρώ! Η Έλενα και η Μαρία στις συνταγές της Καρδιάς μου θύμισαν την γαλατόπιτα και την σχέση με την Αποκριά! Με αυτή την αφορμή είπα να γράψω την δική μου εκδοχή, που είναι σαν τάρτα και κάπως πιο ελαφριά σε λιπαρά. Χρειάζονται: Για την κρέμα 1 λίτρο γάλα (ελαφρύ) 5 φουσκωτές κουταλιές της σούπας αλεύρι (για όλες τις χρήσεις) 3 κουταλιές κοφτές σιμιγδάλι ψιλό 4 κουταλιές ζάχαρη 3 αυγά 2 κουταλιές λάδι 2 κουταλάκια ξύσμα λεμονιού 1 πρέζα αλάτι κανέλα βανίλια (προαιρετικά) Για τα φύλλα 250γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1 κουταλιά της σούπας λάδι και λίγο ακόμα για το άλειμμα των φύλλων 1/2 κουταλάκι ξίδι 1/2 κουταλάκι αλάτι 1/2 φλιτζάνι χλιαρό νερό Όπως είπα, η γαλατόπιτα που φτιάχνω είναι τάρτα, που έχει σπιτικό φύλλο για βάση και για γέμιση κρέμα, με βασικό υλικό το γάλα. Για να φτιάξουμε την βάση της τάρτας, βάζουμε το αλεύρι σε ένα μέτριο μπολ και ανοίγουμε μια λακκούβα στο κέντρο. Βάζουμε μέσα το λάδι, το ξίδι, το αλάτι και λίγο από το νερό. Ανακατεύουμε το αλεύρι με τα υπόλοιπα υλικά και φτιάχνουμε μια σφικτή ζύμη. Μαζεύουμε τη ζύμη σε μπάλα και ζυμώνουμε σε επιφάνεια εργασίας λίγα λεπτά, προσθέτοντας όσο ακόμη νερό χρειαστεί (ή αλεύρι), για να γίνει λεία και απαλή η ζύμη. Δεν παραζυμώνουμε για να μη σφίξει η ζύμη. Τη χωρίζουμε τη ζύμη σε 5-6 μπαλάκια. Τα βάζουμε σε ταψάκι αλευρωμένο, το ένα πλάι στο άλλο και σκεπάζουμε με υγρή πετσέτα. Αφήνουμε να σταθούν 1/2 ώρα περίπου. Όσο η ζύμη ξεκουράζεται, ετοιμάζουμε την γέμιση της γαλατόπιτας. Βάζουμε σε κατσαρόλα το γάλα με το αλεύρι και το σιμιγδάλι και τα ζεσταίνουμε, ανακατεύοντας γρήγορα και διαρκώς με το σύρμα, σε μέτρια φωτιά. Προσέχουμε να μη σβολιάσει. Προσθέτουμε το ξύσμα του λεμονιού, το αλάτι και την ζάχαρη. Μόλις βράσει η κρέμα και δέσει αρκετά, την κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει λίγο. Προσθέτουμε τα αυγά που τα έχουμε χτυπήσει λίγο να ενώσουν. Αν θέλουμε προσθέτουμε βανίλια και κανέλα. Αφού η κρέμα είναι έτοιμη προετοιμάζουμε την βάση της τάρτας. Ανοίγουμε τα μπαλάκια της ζύμης ένα - ένα σε λεπτά φύλλα, επάνω σε αλευρωμένη με νισεστέ επιφάνεια, αλευρώνοντας τα συχνά, για να μην κολλάει ο πλάστης. Τα 3 φύλλα, όταν ετοιμαστούν, πρέπει να έχουν διάμετρο 30 περίπου εκατοστά. Τα υπόλοιπα μπορούν να είναι μικρότερα (γύρω στα 25 εκατοστά). Λαδώνουμε ένα ταψί διαμέτρου περίπου 25 εκατοστών και τοποθετούμε τα μεγαλύτερα φύλλα έτσι ώστε να περισσεύουν έξω από το ταψί μας. Λαδώνουμε ελάχιστα, ένα - ένα τα φύλλα με πινέλο ζαχαροπλαστικής. Τα μικρότερα φύλλα τα βάζουμε χωρίς να περισσεύουν έξω, στο πάτο του ταψιού, όχι εντελώς τεντωμένα και τα λαδώνουμε και αυτά ελαφρά. Ρίχνουμε την κρέμα μέσα στα φύλλα στο ταψάκι. Βάζουμε λίγο λάδι πάνω στην κρέμα. Με τα φύλλα που περισσεύουν έξω από το ταψάκι, φτιάχνουμε "κόρθο" στην άκρη της πίτας.
Ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά να πάρει χρυσό χρώμα στην επιφάνεια της τάρτας. Δοκιμάζουμε με οδοντογλυφίδα να βεβαιωθούμε ότι ψήθηκε η γέμιση. Όταν κρυώσει η γαλατόπιτα μπορούμε, αν θέλουμε, να πασπαλίσουμε με άχνη και κανέλα, αλλά δεν είναι απαραίτητο!
Τρώγεται πολύ ωραία χλιαρή ή και κρύα με τον απογευματινό καφέ (αλλά και με τον πρωινό)...

Για την Ελένη!

Κάθε φορά που σχεδιάζω ένα κόσμημα σκέφτομαι σε ποιόν θα άρεσε, σε ποιαν θα πήγαινε, σε ποιαν θα το χαρίσω κλπ. Αυτό με βοηθά να διαλέξω χρώματα, σχέδιο, μεγέθη, υλικό! Η φίλη μου η Ελένη ήταν η πηγή έμπνευσης αυτή τη φορά! Της αρέσουν τα ασπρόμαυρα και τα συνδυάζει με μοντέρνα και κλασσικά ρούχα, με ιδιαίτερο στυλ. Οι χάντρες που πήρα, είναι ημιπολύτιμες και σας παρουσιάζω σχεδόν όλα τα στάδια της σχεδίασης του κολιέ...
Η αρχική ιδέα μου φάνηκε μουντή και χωρίς ενδιαφέρον. Ήθελα χρώμα! Αποφάσισα να προσθέσω κόκκινο! Δοκίμασα με κοράλλι, σε ασύμμετρη φόρμα. Όμως, δεν ήταν το καλύτερο. Δοκίμασα γυάλινες χάντρες κόκκινες, μεγαλύτερες από τα κοράλλια και οδηγήθηκα σταδιακά, ξανά, σε συμμετρική διάταξη. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό! Για να στερεώσω το κολιέ, πέρασα με την σειρά όλες τις πέτρες και τις χάντρες στο ειδικό λεπτό συρματάκι. Στις άκρες στερέωσα το συρματάκι με στοπάκια στον κρίκο του κουμπώματος. Παραμόρφωσα τα στοπάκια με την πένσα για να σταθεί στην θέση του και τελείωσα το κολιέ! Έτοιμο! Από την στιγμή που το σχέδιο έχει οριστικοποιηθεί, χρειάζονται λίγα λεπτά για να μονταριστεί το κόσμημα! Και αν δεν αρέσει, απαιτούνται 2 λεπτά για να διαλυθεί και να σχεδιαστεί εξ αρχής! Αυτή τη φορά, δεν νομίζω να μην αρέσει...

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Πάπια με εσπεριδοειδή!

Μου αρέσει όταν μαγειρεύω πάπια, να την αρωματίζω με φλούδες πορτοκαλιού! Είναι ένα εύκολο φαγητό, πολύ νόστιμο και έχει ένα όμορφο αποτέλεσμα, κατάλληλο για εορταστικό τραπέζι!
Όμως αυτή τη φορά τα πορτοκάλια μου ήταν κερωμένα εξωτερικά, γιαυτό κατέφυγα στα λεμόνια του κήπου μου... Έτσι λοιπόν, ενώ έλεγα ότι θα ετοιμάσω πάπια πορτοκάλι, έγινε πάπια εσπεριδοειδών!
Πάπια με εσπεριδοειδή 
Χρειάστηκα για 2 μερίδες.
2 φιλέτα στήθος πάπιας
2 μικρά λεμόνια
4 πορτοκάλια,
1 σφηνάκι γκραν μαρνιέ πορτοκάλι
1 κουταλιά της σούπας ξίδι, λευκό μπαλσάμικο.
Αλάτι πιπέρι.
Ξεκίνησα με τα λεμόνια. Έκοψα το εξωτερικό φλούδι τους, χωρίς το λευκό μέρος και το έκοψα σε κομμάτια σαν σπιρτάκια. Μετά έβγαλα ολόκληρο το φλούδι από 2 πορτοκάλια και τα έκοψα σε φέτες πάχους 7-8 χιλιοστών. Έστυψα ένα λεμόνι και 2 πορτοκάλια.
Έβαλα σε τεφάλ τηγάνι το στήθος της πάπιας με το δέρμα προς τα κάτω. Έψησα για 5 λεπτά, γύρισα τα φιλέτα και συνέχισα το ψήσιμο μέχρι πάρουν χρώμα, συνέχισα ψήνοντας για άλλα 20 λεπτά και γυρίζοντας διαρκώς το κρέας. Έβγαλα τα φιλέτα από το τεφάλ και τα κράτησα ζεστά, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο.
Στην συνέχεια έχυσα το περισσότερο λίπος από τεφάλ. Κράτησα λίγο και έβαλα ξανά την πάπια μέσα. Συνέχισα το μαγείρεμα και έσβησα το φαΐ με το ξίδι και το γκραν μαρνιέ. Άλλες φορές κάνω φλαμπέ την πάπια στο σημείο αυτό, ανάβοντας το αλκοόλ, άλλες φορές το παραλείπω (άσε μη χρειαστούμε την πυροσβεστική)...
Αφού πέρασαν λίγα λεπτά, και εξατμίστηκε το οινόπνευμα, έριξα τον χυμό του πορτοκαλιού και τον χυμό του λεμονιού.
Έβαλα αλάτι και φρέσκο πιπέρι.
Συνέχισα το μαγείρεμα να λιγοστέψει η σάλτσα και να δέσει. Έβγαλα το κρέας και το κράτησα ζεστό, σε αλουμινόχαρτο. Έβαλα στην σάλτσα τις φέτες του πορτοκαλιού και τα σπιρτάκια της φλούδας του λεμονιού, για 4-5 λεπτά, να καραμελώσουν.
Σερβίρισα την πάπια κομμένη σε κομμάτια με τα πορτοκάλια και συνόδεψα με ρύζι και πράσινη σαλάτα.
Αν θέλετε την πάπια πιο καλά ψημένη, κόψτε την σε λεπτές φέτες και βάλτε τις στην σάλτσα μαζί με τις φέτες πορτοκαλιού και συνεχίστε το μαγείρεμα λίγο ακόμα (χωρίς να σας διαλυθούν τα πορτοκάλια). Καλή επιτυχία!

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Το κολιέ της Φοίβης!

Της το είχα υποσχεθεί! Και δεν χαλάω εύκολα χατίρια! Ήθελα κάτι χαρούμενο για την Φοίβη! Οι χάντρες που είχα, δεν μου έκαναν, έτσι βρέθηκα για μια ακόμα φορά στο χαντράδικο... Αγόρασα καινούργιες, αφού βέβαια έψαξα όλο το μαγαζί! Οι συγκεκριμένες μου φάνηκαν ιδιαίτερες, με γλυκό χρώμα και όμορφα σχέδια! Πήρα και κορδελίτσα ροζ, που θα μπορούσα να την συνδυάσω με τις χάντρες, αλυσίδα και (ως συνήθως) μερικές ακόμα χάντρες, για άλλες κατασκευές (ή και για την ίδια....).

Στο σπίτι, στο τραπέζι που δουλεύω, προκάλεσα έναν δημιουργικό χαμό, αραδιάζοντας εργαλεία, ψαλίδια, χάντρες, σύρματα, στοπάκια, φωτογραφική μηχανή και ότι άλλο μπορούσα να χρειαστώ και άρχισα!

Στην αρχή κάθε νέου "project" βάζω, στην ειδική βάση για τα κολιέ, τις χάντρες και σχεδιάζω - υπολογίζω, πως ακριβώς θα γίνει το κόσμημα! Αυτή η φάση διαρκεί αρκετή ώρα, γιατί αλλάζω διαρκώς τις αποστάσεις, τις χάντρες, το μήκος του κολιέ και ότι άλλο μπορεί να αλλάξει. Σε αυτό το στάδιο, όπως καταλαβαίνετε, πολλές ιδέες έχουν εγκαταλειφθεί...

Αποφάσισα λοιπόν το μήκος του κολιέ, πως να βάλω τις χάντρες σε συγκεκριμένη θέση, να τις ενώσω με αλυσίδα και στην συνέχεια σκέφτηκα να βάλω την κορδέλα, χαλαρά, παράλληλα με την αλυσίδα. Έκοψα την αλυσίδα σε κομμάτια μήκους 9 εκατοστών. Σε κάθε άκρη της αλυσίδας συνέδεσα μια χάντρα, σύμφωνα με το σχέδιο που είχα κάνει.

Για να την στερεώσω, στον άξονά της έβαλα ένα σύρμα, που έχει έτοιμη θηλιά από την μια μεριά και έφτιαξα, με τα χεράκια μου, άλλη μια.

Σταδιακά ένωσα όλο το κολιέ, που δεν χρειάζεται κούμπωμα, γιατί είναι μακρύ.

Μετά, ένα σύρμα διαμορφώθηκε με την πένσα, σαν "βελόνα", στην άκρη της κορδέλας.

Πέρασα την κορδέλα μέσα στις χάντρες και την έδεσα φιόγκο στο πίσω μέρος του κολιέ. Το αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε.

Έκανα μερικές δοκιμές να προσθέσω μια μεγάλη χάντρα, να δέσω δυο φιογκάκια κλπ. Το αποτέλεσμα απορρίφθηκε από την κριτική επιτροπή…. Τελικά, έβαλα πολλές ακόμα χάντρες, που τις στερέωσα στην αλυσίδα με συρματάκι και θηλιές και νομίζω ότι τα κατάφερα! Πως σας φαίνεται? Φοίβη, σου αρέσει? (Αν δεν σου αρέσει, μη μου το πεις απότομα...)

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Κοτόπουλο στη λαδόκολλα

Έλειπα λίγες μέρες από το Σάντον και κάποια λαχανικά, που είχα στο ψυγείο, έχασαν την φρεσκάδα τους. Αποφάσισα λοιπόν να τα χρησιμοποιήσω, με τρόπο που να μην έχει και τόση σημασία, ότι δεν ήταν τραγανιστά. Έφτιαξα λοιπόν κοτόπουλο σε λαδόκολλα και τα αξιοποίησα με τον καλύτερο τρόπο! Προφανώς αυτό το φαί δεν χρειάζεται συγκεκριμένες ποσότητες ή υλικά. Η βασική ιδέα παίζει ρόλο!
Κοτόπουλο στην λαδόκολλα
 Χρειάστηκα:
10 ξεκοκαλισμένα μπουτάκια κοτόπουλου
1 κρεμμύδι σε φέτες
1 σκελίδα σκόρδου σε λεπτές φέτες
1 πιπεριά κόκκινη
1 πιπεριά κίτρινη
1 πιπεριά πράσινη
2 μικρά κολοκυθάκια πράσινα
2 καρώτα
10 ντοματάκια τσέρυ, χωρισμένα στα δυο
4 ντομάτες λιαστές
150 γρ τυρί γραβιέρα, σε κυβάκια
3 κουταλιές μουστάρδα
½ ποτήρι κρασί κόκκινο
1 κουταλιά της σούπας μπαλσάμικο
2 φύλλα δάφνης
Πιπέρι αλάτι μπαχάρι

 Έκοψα τα λαχανικά σε μπαστουνάκια. Έβαλα το κοτόπουλο, τα λαχανικά, τα αρωματικά, τέλος πάντων όλα τα υλικά, εκτός του τυριού, να μαριναριστούν και να ενώσουν τα αρώματα και οι γεύσεις. Χρησιμοποίησα για το μαρινάρισμα την τελευταία τρελή αγορά που έκανα! Όπως βλέπετε στη φωτογραφία είναι μια συσκευή που μαρινάρει σε 9 λεπτά οτιδήποτε της βάλετε μέσα. Όμως το ίδιο αποτέλεσμα θα είχα αν έβαζα όλα τα υλικά για 2 ώρες στο ψυγείο…
Αφού ολοκληρώθηκε το μαρινάρισμα, τύλιξα όλα τα υλικά και το τυρί σε λαδόκολλες και τα έδεσα με σπάγκο.
Έψησα σε 160 βαθμούς για 2 ώρες. Άνοιξα τις λαδόκολλες και ήταν έτοιμο για κατανάλωση!
Το φαγητό αυτό μπορεί να γίνει σε ατομικά πακετάκια και να σερβιριστεί κατευθείαν στα πιάτα!
Το φάγαμε με την συνοδεία ενός εκπληκτικού Ν. Αφρικάνικου, κόκκινου κρασιού, από το Πάρλ, μια από τις πιο φημισμένες για τα κρασιά της περιοχές της χώρας. Το κρασί ήταν το Joostenberg, Bakermat, 2005! Aν το βρείτε πουθενά δοκιμάστε το θα με θυμηθείτε!

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος?

Έχετε δει άλλη φορά νόμισμα με τόσα μηδενικά? Είναι ένα χαρτονόμισμα αξίας 100.000.000.000 δολαρίων Ζιμπάμπουε! Ξέρετε σε τι αντιστοιχεί αυτό το χαρτονόμισμα? Σε 2 ραντ δηλαδή 2:13=0,13 ευρώ! Όπως λέμε μηδενικής αξίας... Ένα νόμισμα μιας χώρας που έχει υπερπληθωρισμό! Η Ζιμπάμπουε, στην δύσκολη αυτή εποχή της διεθνούς οικονομικής κρίσης και του επισιτιστικού προβλήματος, καταρρέει οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά! Κάποτε η αγροτική παραγωγή της, όχι μόνο κάλυπτε τις ανάγκες της χώρας, αλλά τροφοδοτούσε όλη την Υποσαχαρική Αφρική. Κάτω από την ηγεσία του Ρόμπερτ Μουγκάμπε, άλλαξαν οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες. Μειώθηκε απότομα η παραγωγή με ανυπολόγιστες συνέπειες στην οικονομία, που στηρίζεται στην γεωργία. Ο πληθωρισμός διογκώνεται ανεξέλεγκτα, παρουσιάζονται ελλείψεις σε βασικά τρόφιμα και καύσιμα. Η κρίση, όπως είπαμε, δεν περιορίζεται στον οικονομικό τομέα! Πάνω από το 20% του πληθυσμού ηλικίας 15-49 ετών έχει προσβληθεί από τον ιό του HIV / AIDS. Σήμερα, εκτιμάται ότι 1,8 εκατομμύρια Ζιμπαμπουανοί ζουν με τον ιό! Ο προσδόκιμος χρόνος ζωής για τους άνδρες είναι 37 χρόνια, από τους χαμηλότερους στον κόσμο. Αλλά, ο προσδόκιμος χρόνος ζωής για τις γυναίκες είναι ακόμη χαμηλότερος: Περιορίζεται σε 34 χρόνια… Ταυτόχρονα, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας πλησιάζει το 10% των γεννήσεων! Η κρίση στην Ζιμπάμπουε έχει οδηγήσει μια πλημμύρα προσφύγων σε γειτονικές χώρες. Υπολογίζεται ότι περίπου 3,4 εκατομμύρια πολίτες της, το ένα τέταρτο του πληθυσμού ( που ανέρχεται σε 13,5 περίπου εκατομμύρια), είχε εγκαταλείψει τη χώρα και ζει στο εξωτερικό, από τα μέσα του 2007. Περίπου 3 εκατομμύρια πρόσφυγες από την Ζιμπάμπουε έχουν καταφύγει στη Νότια Αφρική. Τον Αύγουστο του 2008 παρουσιάστηκε χολέρα στην Ζιμπάμπουε. Η έλλειψη σε πόσιμο νερό, έχει αποτέλεσμα, πολλοί κάτοικοι να αναγκάζονται να πίνουν νερό από μολυσμένα πηγάδια και ρυάκια, με αυτό τον τρόπο μολύνονται. Δεν είναι μόνο η κατάρρευση του υδρευτικού συστήματος, ταυτόχρονα έχουν καταρρεύσει το αποχετευτικό σύστημα, ο τρόπος περισυλλογής των απορριμμάτων, αλλά και οι υγειονομικές υπηρεσίες. Χολέρα! Υπάρχουν χιλιάδες θύματα. Αναφέρονται 60.000 ασθενείς και 3.000 νεκροί. Η χολέρα εξαπλώνεται και στις γειτονικές χώρες. Υπάρχουν κρούσματα στην παραμεθόρια περιοχή της Ν Αφρικής και της Μοζαμβίκης. Αλλά, οι χώρες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τις υγειονομικές υπηρεσίες τους, μπορούν να αντιμετωπίσουν την αρρώστια. Λοιπόν, ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος?

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Το Κόσμημα της Αλεξάνδρας

Άρχισα να φτιάχνω κοσμήματα μαζί με τις κόρες μου. Είχαν χαρίσει στην μικρή μου ένα παιχνίδι με εργαλεία και χάντρες για κατασκευή κοσμημάτων. Το παιχνίδι αυτό μας απασχόλησε πολλές ώρες και φτιάξαμε πολύ χαριτωμένα μικροπράγματα. Στην Αφρική, βρίσκω εύκολα, πολύ όμορφες χάντρες σε πολύ λογικές τιμές. Άρχισα λοιπόν να διοχετεύω την ανάγκη μου για δημιουργία στην κατασκευή κοσμημάτων. Η τελευταία κατασκευή μου είναι ένα κολιέ με γυάλινες χάντρες, πέρλες και όνυχα. Το έφτιαξα για την φίλη μου την Αλεξάνδρα που έγινε μαμά! Το κολιέ είναι συμμετρικό, με εναλλαγές χρωμάτων και υλικών. Φωτογράφισα τον τρόπο που το έδεσα και σας το παρουσιάζω!

Σε κάθε χάντρα περνώ ένα σύρμα που έχει στην μια πλευρά έτοιμη μια "θηλιά". Τα σύρματα αυτά πωλούνται έτοιμα.

Με το μυτοτσίμπιδο φτιάχνω και από την άλλη μεριά της χάντρας μια θηλιά, τυλίγοντας το σύρμα γύρω από τον άξονά του.

Το σύρμα που περισσεύει το κόβω με τον κόφτη.

Η πρώτη χάντρα είναι έτοιμη!

Συνδέω το δεύτερο σύρμα. Ανοίγω λίγο την έτοιμη θηλιά και την περνώ στην προηγούμενη. Μετά κλείνω με την πενσούλα την θηλιά που χαλάρωσα.

Τοποθετώ την επόμενη χάντρα σύμφωνα με το σχέδιο που έχω αποφασίσει.

Κλείνω όπως πριν την θηλιά και συνεχίζω!

Ουσιαστικά αυτό είναι! Επαναλαμβάνω την ίδια δουλειά μέχρι να δέσω ολόκληρο το κολιέ. Προσθέτω το κούμπωμα και έτοιμο!

Ελπίζω να της αρέσει!

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Σιφόν κέικ με λεμόνι και κανέλα

Πάντα μου άρεσε να μαγειρεύω!
Το πιο αγαπημένο μου παιχνίδι, όταν ήμουν μικρή, ήταν μια κουζινούλα και κατσαρόλια μινιατούρες, με τα οποία, ώρες ατελείωτες, προσπαθούσα να «μαγειρέψω» φαγητό στην οικογένειά μου.
Από τα πρώτα γλυκά που έφτιαξα μόνη μου και έψησα με την βοήθεια της μαμάς μου, ήταν ένα κλασσικό κέικ, που μου φάνηκε ότι καλύτερο μπορούσε να έχει ετοιμάσει ανθρώπινο χέρι! Από τότε έφτιαξα χιλιάδες κέικ, σχεδόν πάντα ακολουθούσα την κλασσική συνταγή! Τελευταία, που έχω έρθει σε επαφή με την Αγγλοσαξονική κουλτούρα, άρχισα να μαθαίνω περισσότερες τεχνικές και τρόπους παρασκευής των κέικ.
 Το βασικότερο που έμαθα είναι ότι, τα κέικ γίνονται καλύτερα, όταν χρησιμοποιούμε αλεύρι από σιτάρι μαλακό, με αρκετό άμυλο και λιγότερη γλουτένη. Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνουμε τα κέικ να είναι πιο ανάλαφρα και «ψιχουλιαστά». Στην εδώ αγορά κυκλοφορεί το Cake flour, που είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τυποποιημένο, αλλά μπορούμε να το φτιάξουμε, βάζοντας σε μια κούπα 2 κουταλιές της σούπας cornflour και συμπληρώνοντας με αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
 Ξεκαθάρισα επίσης, ότι υπάρχουν πέντε μέθοδοι, για να φτιαχτεί ένα κέικ:
 1. Χτυπώντας το βούτυρο ή την μαργαρίνη με την ζάχαρη, μέχρι να γίνουν μια αφράτη κρέμα και βάζοντας στην συνέχεια τα αυγά και τέλος το αλεύρι.
 2. Χτυπώντας τα αυγά με την ζάχαρη μέχρι να γίνουν αφρός και αναμιγνύοντας το αλεύρι και λιωμένο το βούτυρο και τα λοιπά υλικά.
 3. Τρίβοντας το βούτυρο ή την μαργαρίνη με το αλεύρι, να γίνουν σαν ψίχουλα και στην συνέχεια προσθέτοντας τα αυγά και τα υπόλοιπα υγρά υλικά.
 4. Λιώνοντας σε κατσαρόλα το βούτυρο ή την μαργαρίνη με την ζάχαρη και, αφού κρυώσουν, προσθέτοντας το αλεύρι και τα ξηρά υλικά και τέλος τα υγρά υλικά και τα αυγά
 5. Ανακατεύοντας όλα τα υλικά μαζί χτυπώντας γρήγορα.
Προφανώς, ανάλογα με την κάθε μέθοδο έχουμε σαν αποτέλεσμα και διαφορετικό κέικ! Άλλα έχουν περισσότερο σώμα, άλλα είναι πιο ελαφριά, άλλα πιο λιπαρά κλπ! Τις περισσότερες φορές, όπως είπα, έφτιαχνα κέικ με την πρώτη μέθοδο ή την πέμπτη. Τελευταία δοκίμασα και τις άλλες, αλλά με μέτρο… Βλέπεις είναι και η δίαιτα… Είναι δύσκολο να φτιάχνω και να μην τρώω!
 Αρχίζοντας λοιπόν να γράφω συνταγές, ας ξεκινήσω, όπως έκανα και όταν ήμουν μικρή, με ένα κέικ! Αυτή τη φορά θα ετοιμάσω ένα σιφόν κέικ με άρωμα λεμονιού και κανέλας! Τα σιφόν κέικ ή σπονζ ή Angel food είναι πολύ αφράτα και γίνονται με την δεύτερη μέθοδο από αυτές που αναφέρθηκαν. Αλλά ας το δούμε αναλυτικά: Σιφόν κέικ με λεμόνι και κανέλα!
340γρ αλεύρι για κέικ (Cake flour)
300γρ ζάχαρη
½ κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
½ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κουταλιά της σούπας κανέλα
125 ml ηλιέλαιο (1/2 κούπα)
7 αυγά χωρισμένα
200 ml νερό
2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμόνι
1 κουταλιά της σούπας ξύσμα λεμόνι
1 κουταλάκι του γλυκού cream of tartar
άχνη
λεμόνι
κανέλα
Κοσκινίζουμε το αλεύρι με την σόδα, το αλάτι και την κανέλα. Ρίχνουμε το μείγμα σε ένα μπολ. Ανακατεύουμε στο μείγμα του αλευριού την ζάχαρη. Φτιάχνουμε ένα λοφάκι με το μείγμα των ξηρών υλικών και φτιάχνουμε μια λακκούβα στο κέντρο. Εκεί ρίχνουμε το λάδι, τους κρόκους των αυγών, το νερό, το λεμόνι και το ξύσμα. Ανακατεύουμε να γίνει μια ομαλή ζύμη. Χτυπάμε τα ασπράδια των αυγών να γίνουν μαρέγκα. Μόλις αρχίσουν να δένουν προσθέτουμε την cream of tartar και συνεχίζουμε μέχρι να γίνει η μαρέγκα γυαλιστερή και να δημιουργούνται κορυφές. Για την μαρέγκα, η Κική στη Μικρή Κουζίνα, έχει γράψει αναλυτικές οδηγίες για την ετοιμασία της! Στην συνέχεια με μεταλλικό κουτάλι και απαλές κινήσεις αναμιγνύουμε την ζύμη με την μαρέγκα. Ρίχνουμε το μείγμα σε φόρμα για κέικ σιφόν ή φόρμα με τρύπα στη μέση (bundt tin ) Δεν χρειάζεται να βουτυρώσουμε την φόρμα. Ούτε να χρησιμοποιήσουμε αντικολλητική φόρμα, γιατί θα γλιστρά το κέικ όταν κρυώνει. Η ζύμη να μη ξεπερνά σε ύψος τα 2/3 της φόρμας, γιατί φουσκώνει.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς, για 55 λεπτά.
Δοκιμάζουμε με οδοντογλυφίδα το κέικ να βεβαιωθούμε ότι είναι έτοιμο. Όταν βγάλουμε το κέικ από τον φούρνο, αναποδογυρίζουμε την φόρμα και την αφήνουμε να κρυώσει. Με τον τρόπο αυτό δεν "κάθεται" το κέικ, λόγω της βαρύτητας. Στην συνέχεια με ένα μαχαίρι προσεκτικά ξεκολλάμε το κέικ από τα πλαϊνά της φόρμας. Και ξεφορμάρουμε το κέικ. Όταν κρυώσει εντελώς το πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα. Ή ετοιμάζουμε ένα γλάσο άχνης- λεμονιού. Ανακατεύουμε άχνη (3/4 της κούπας) με ελάχιστο χυμό λεμονιού να υγροποιηθεί η άχνη. Ρίχνουμε το γλάσο πάνω στο κέικ και πασπαλίζουμε με κανέλα. Μπορούμε επίσης να ετοιμάσουμε μια γκανάς σοκολάτας και να καλύψουμε το κέικ ολόκληρο. Αλλά αυτό είναι ακόμα πιο παχυντικό. Το φτιάχνουμε όταν έχουμε παρέα για να το μοιραστούμε μαζί με ωραίο καφέ ή τσάι! Καλή επιτυχία!