Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Κέικ της Μπέμπας!


Στο τετράδιο με τις συνταγές της μητέρας μου υπάρχει η συνταγή με τον σαφή τίτλο "Κέικ της Μπέμπας", που πάντα μου κινούσε την προσοχή. Το πρώτο που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν το όνομα! Μπέμπα? Ποια μπορούσε να έχει τέτοιο όνομα? Το δεύτερο, που πρόσεξα, ήταν τα περίεργα υλικά! Κέικ με ξίδι? Κι όμως ναι! Ένα κέικ που δεν περιέχει μπέικιν και φουσκώνει με την αντίδραση της σόδας και του ξιδιού.
Ένα παλιομοδίτικο κέικ, που δεν χρειάζεται χτύπημα για να ετοιμαστεί η ζύμη, δεν έχει πολλά λιπαρά, ούτε πολλή ζάχαρη, γιατί γλυκαίνει με τις σταφίδες. Και ετοιμάζεται τρίβοντας το βούτυρο με το αλεύρι, να γίνουν σαν ψίχουλα και στην συνέχεια προσθέτοντας τα υπόλοιπα υγρά υλικά.
Η μητέρα μου δεν το είχε κάνει ποτέ, γιατί το θεωρούσε "ξεπερασμένο"! Πάντα μας έφτιαχνε το κλασσικό κέικ, χτυπώντας το βούτυρο με την ζάχαρη κλπ, χρησιμοποιώντας μπέικιν πάουντερ για διογκωτικό. Εμένα όμως πάντα μου κινούσε την προσοχή! Το έφτιαξα λοιπόν για να μου φύγει η περιέργεια!
Αλλά ας δούμε την συνταγή, όπως την έκανα αλλάζοντας "λίγο" την παλιά.
Κέικ της Μπέμπας
250γρ μαργαρίνη 
500γρ αλεύρι 
250γρ ζάχαρη 
250γρ σταφίδες 
250γρ cranberries (ή άλλα ξηρά φρούτα της αρεσκείας μας) 
1 αυγό, χτυπημένο να ενώσει 
175 γρ γάλα 
3 κουταλιές ξίδι άσπρο 
1 κουταλιά σόδα 
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
κανέλα 


Έτριψα, στα γρήγορα, την κρύα μαργαρίνη με το αλεύρι να γίνουν σαν ψίχουλα. Σε αυτή την φάση δεν πρέπει το αλεύρι να απορροφήσει πολύ το βούτυρο, γιατί το κέικ θα γίνει βαρύ.
Συμπλήρωσα τις σταφίδες και τα cranberries. Επίσης ανακάτεψα το μπέικιν, την ζάχαρη, την κανέλα και το αυγό. Χρησιμοποίησα μπέικιν για να βάλω λιγότερη σόδα, γιατί δεν μου αρέσει η γεύση της όταν χρησιμοποιείται σε μεγάλη ποσότητα.
Ετοίμασα το διογκωτικό, όπως έλεγε η συνταγή. Έβαλα σε ένα μπολ το ξίδι και το γάλα αφού κράτησα 3-4 κουταλιές. Το γάλα με το ξίδι έκοψε και έγινε σαν αραιό γιαούρτι. Το γάλα που είχα κρατήσει το ζέστανα ελαφρά (στο φούρνο μικροκυμάτων) και διέλυσα σε αυτό προσεκτικά τη σόδα. Έριξα το μείγμα της σόδας στο μπολ με το κομμένο γάλα. Η σόδα με το ξίδι αντέδρασε και άφρισε. Αμέσως ανακάτεψα, με το κουτάλι, στο υγρό μείγμα το μείγμα του αλευριού. Η ζύμη που προέκυψε ήταν σφιχτή, αλλά έπεφτε από το κουτάλι.
Την έστρωσα μέσα σε φόρμα για κέικ, που είχα βουτυρώσει και αλευρώσει. Για την επιτυχία του γλυκού παίζει ρόλο, να εκτελεστεί γρήγορα η τελευταία φάση, για να μην ολοκληρωθεί η αντίδραση σόδας και ξιδιού πριν μπει το κέικ στο φούρνο και δεν φουσκώσει.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς για μισή ώρα. Μετά χαμήλωσα την θερμοκρασία στους 150 και έψησα άλλη μισή ώρα. Το άφησα να κρυώσει λίγο και το ξεφορμάρισα και το άφησα να κρυώσει εντελώς πάνω σε σχάρα.
Το κέικ δεν έχει καμιά γεύση ξιδιού. Είναι πολύ ωραίο και θα μπορούσε να έχει λιγότερη ζάχαρη. Είναι προτιμότερο να σερβίρεται μόλις κρυώσει, γιατί χάνει την υγρασία του γρήγορα. Για να διατηρηθεί χρειάζεται τύλιγμα σε αλουμινόχαρτο ή διαφανή μεμβράνη.
Αν σας αρέσουν τα κέικ με σταφίδες και θέλετε κάτι διαφορετικό τολμήστε το!

22 σχόλια:

  1. Εύκολο φαίνεται...Το έφτιαχνε μια φίλη μου που το παιδί της είχε φαινυλκετονουρία και το προτιμούσε, στα πλαίσια της προσεγμένης του διατροφής...Το έχω δοκιμάσει και ξέρω οτι είναι νόστιμο αλλά δεν της ζήτησα ποτέ τη συνταγή...
    Θα το δοκιμάσω και θα σου πω...
    Φιλιά απο ΝΖ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια χαρά σου φούσκωσε το κέικ Αγγελικούλα!!
    Το ξύδι πράγματι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διογκωτικό ή και να αντικαταστήσει αυγά σε νηστίσιμα κέικ.
    Και από τα υλικά σου φαίνεται πολύ νοστιμο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Artanis είναι εύκολο και νόστιμο. Όπως όλες οι παλιές συνταγές που οι νοικοκυρές τις φτιάχνανε απλά με εύκολα υλικά και χωρίς ιδιαίτερα βοηθήματα (μίξερ κλπ)!
    Πώς πάει ο χειμώνας στην ΝΖ?

    @Έλενα το κέικ φούσκωσε σαν να είχε «μοντέρνα» διογκωτικά! Το στρογγυλό κέικ πήγε στην Πάτρα στην κόρη μου. Είχα φτιάξει όμως και ένα μικρό κεκάκι ταυτόχρονα που το τεμάχισα πρώτα για να το δοκιμάσω (και να δω αν αξίζει να πάει εκδρομή το μεγάλο) και δεύτερο για την απαραίτητη φωτογράφηση σε πιατάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ξυδάκι μια χαρά την κάνει τη δουλειά του. Το ξύδι ενδείκνυται και σε κέικ που θέλουμε ν αφτιάξουμε αλλά μας λείπουν αυγά. Πχ, αν ένα κέικ θέλει 5 αυγά και έχουμε 4, βάζουμε 4 και μια κουταλιά ξύδι. Αν όμως πρόκειται ολόκληρη η συνταγη να μην εχει αυγά, προφανώς θέλει τροποποίηση σαν τη δική σου. Τέλειο. Μου θυμίζει φανουρόπιτα ή νηστίσιμο κέικ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλά το κέικ είναι το αγαπημένο μου γλυκό θα πω στη μαμά μου να μου το φτιάξη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ήξερα λεμόνι με σόδα σαν διογκωτικό, τώρα έμαθα και για το ξύδι.
    Ενδιαφέρουσες όλες οι πληροφορίες κι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το τετράδιο της μαμάς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Κική δεν το ήξερα αυτό που λες! Ώστε αντικαθιστά αυγά? Εγώ ήξερα για το μπέικιν. Επειδή φουσκώνει? Ή έχει σχέση με όξινα στοιχεία που προκαλούν αντίστοιχες αντιδράσεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Potpouri και εγώ λατρεύω τα κέικ! Και ψάχνω για περίεργα! Αυτό μοιάζει με φανουρόπιτα όπως σωστά λέει και η Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξανθή μου το λεμόνι ή το ξίδι λειτουργούν σαν χημικά συστατικά. Είναι οξέα και τα δυο. Αντιδρούν με την σόδα και το γάλα και κατά την αντίδραση παράγεται κάποιο αέριο, οξείδιο του άνθρακα. Αυτό το αέριο στο φούρνο δημιουργεί φυσαλίδες στη ζύμη που ψήνονται αφυδατώνονται και σταθεροποιούνται. Το αέριο διαφεύγει στο φούρνο / περιβάλλον και αυτό που μένει είναι η ψημένη ζύμη.
    Όσο πήγαινα σχολείο διάβαζα με το ζόρι χημεία. Τώρα στεναχωριέμαι, που δεν ξέρω καλύτερα ώστε να κατανοώ καλύτερα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τέλεια τα γράμματα της γιαγιάς! :)
    Φ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ ενδιαφέρον για όσους προτιμούν τα κέικ τύπου φανουρόπιτας,όπως εγώ.. Μπράβο που έσωσες και βελτίωσες τη συνταγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πιό πολύ από το ίδιο το κέικ μου άρεσε η καλλιγραφία της συνταγής! Υπέροχα θεωρώ τα παλιά χειρόγραφα, με ταξιδεύει σε άλλες εποχές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταρχήν έχω μια απορία,ποια ήταν η Μπέμπα,της οποίας το όνομα πήρε και το κέικ;Μάθαμε τελικά;
    Κατά δεύτερον οφείλω να ομολογήσω ότι η μητέρα σου είναι εξαιρετικά καλλιγράφη.
    Και κατά τρίτον,να έρθω και στην συνταγή σου,το κέικ φαίνεται πολύ ωραίο,φαντάζομαι θα είναι και εύγευστο.Εμένα μου αρέσουν τα τύπου φανουρόπιτα-κέικ με σταφίδες και κανέλλα.Μοσχομυρίζει και το σπίτι όταν ψήνονται.
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ πρωτότυπο το κέικ! Το ξύδι με το γάλα το χρησιμοποιούν πολύ στα κέικ στην Αμερική και το λένε sour milk νομίζω. Πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι πολύ αφράτο το κέικ σου! Θα το φτιάξω χωρίς σταφίδες μόνο με cranberries!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. H Kiki μας είχε δώσει κάτι παρόμοιο με ξίδι στο HfL όταν τους κάλεσαν στο ΣΚΑΙ, μιά ωραία συνταγή.
    Καταγράφεται και η δική σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εμένα πάντως μου θύμισε την γιαγιά μου (τη μάνα, της μάνας μου) που όλες στην γειτονιάς της εκείνα τα χρόνια (οδός Τζαβέλλα στα Εξάρχεια με αυλές και πράσινα φυτά...) την φώναζαν Μπέμπα και όχι Ευτυχία που ήταν το ονομά της. Τέτοιο κεκάκι έφτιαχνε συχνά-πυκνά.

    Και βεβαίως το ξύδι πέρα απο "φουσκωτικό" να θυμάστε πως κάνει τραγανό και αφράτο και το χειροποίητο φύλλο.

    Καλημέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγγελική, υποθέτω ότι και έχει φουσκωτικές ιδιότητες από μόνο του, αλλά αντιδράει με το μπέκιν και τη σόδα. Η συνταγή σου πράγματι μου θύμισε τη συνταγή που είχα γράψει στο χφλ, που λέει η Κατερίνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Φ όταν θα έχεις καιρό δες το τετράδιο των συνταγών της! Έχει ενδιαφέρον! Μεταξύ των άλλων θα δεις πως είναι ανορθόγραφη, όπως και εγώ!

    @ Σμαρώ πραγματικά μοιάζει με φανουρόπιτα! Μου αρέσουν τα κέικ χωρίς πολλά αυγά, με απλά υλικά κλπ

    @ Betty γιαυτό το σκαναρισα! Είναι το κιτρινισμένο χαρτί, η καλλιγραφία, τα πνεύματα κλπ που έχουν ενδιαφέρον.

    @Lila μου, δυστυχώς δεν ξέρω την Μπέμπα. Η μητέρα μου κατέγραφε της συνταγές με το όνομα της κυρίας που της την έδινε. Υπάρχουν λοιπόν γλυκά... με ονοματεπώνυμο!
    Για τον τρόπο γραφής μη ξεχνάς ότι τότε η καλλιγραφία ήταν σχεδόν υποχρεωτική... Και νομίζω ότι η καταγραφή των συνταγών ήταν εργασία που απαιτούσε φροντίδα!
    Όσο για τα κέικ τύπου φανουρόπιτας είναι υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Big mama ώστε sour milk λοιπόν έφτιαχνε η Μπέμπα! Το κέικ είναι στην λογική της φανουρόπιτας! Θα γίνει ωραιότατο με ότι berries του βάλεις!

    @Κατερίνα μου, πραγματικά είναι παρόμοια η συνταγή της Κικής! Ευχαριστώ που μου την θύμισες!

    @Πηνελόπη λες? Φαντάζεσαι να είναι η γιαγιά σου η Μπέμπα της συνταγής? Οι ζωές μας γύρω γύρω γυρίζουν!
    Όσο για το ξίδι, χίλιες δυο εφαρμογές έχει! Τραγανό φύλλο, όπως μας θύμισες, αρωματικές σαλάτες, καθαρισμό σκευών...Χίλια δυο πράγματα...

    @Κική μου, και στις δυο συνταγές το ξίδι λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο αντιδρά και εκλύονται αέρια που φουσκώνουν τη ζύμη. Μελετάω ξανά την συνταγή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. A gorgeous blog and delicious food! It looks like I'll be going to Nafpaktos this summer...now I want to go more than ever!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Thank you very much Peter! Nafpaktos is very picturesque! If you go there visite the villages Monastiraki, Skaloma, Marathia and Trizonia island.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ha, I am going to try out my thought, your post get me some good ideas, it's truly amazing, thanks.

    - Norman

    ΑπάντησηΔιαγραφή