Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Πιροσκί με κιμά στο φούρνο.

Τα πρώτα μου πιροσκί (piroshki) τα έφαγα στην Βάρκιζα, στο φούρνο των Α. Γεωργιάδου! Θυμάμαι ακόμα την μυρωδιά τους και την αφρατάδα τους! Τα έκαναν τηγανητά, με μπόλικη ζύμη. Τώρα πια δεν τρώω τηγανητά, αλλά πάντα νοσταλγώ την εποχή εκείνη, τις γεύσεις και τις μυρωδιές... Προσπάθησα να τα φτιάξω διασκευασμένα σύμφωνα με τις σημερινές μου διαιτητικές συνήθειες. Έγιναν πολύ νόστιμα, μα δεν έχουν καμιά σχέση με τα πιροσκί των παιδικών μου χρόνων. Την βασική συνταγή την βρήκα δημοσιευμένη από την εταιρεία Γιώτης για το Κυριακάτικο brunch. Έκανα την μισή δόση, γιατί δεν ήθελα πολλά κομμάτια και κάποιες μικρές αλλαγές και να το αποτέλεσμα.
Πιροσκί με κιμά στο φούρνο 
Για τη ζύμη:
1/4 της κούπας χλιαρό νερό
1 και 1/4 κούπες γάλα χλιαρό
2 κουταλιές της σούπας βούτυρο λιωμένο
1 αυγό χτυπημένο
400 γρ Αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ίσως και λίγο περισσότερο)
1/2 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
  Για τη γέμιση:
200 γρ. κιμά
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κουταλιά της σούπας λάδι
1 ντομάτα σε κυβάκια στραγγισμένα
ελάχιστη ζάχαρη
αλάτι, πιπέρι,
μαϊντανό
μια μικρή φρυγανιά τριμμένη
1 αυγό, χωρισμένο
1 κουταλιά γάλα
60 γρ. φέτα τριμμένη με το πιρούνι

 Έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή όλα τα υλικά για την ζύμη με την σειρά που τα γράφω και τα άφησα να γίνουν, προγραμματίζοντας το μηχάνημα στο σχετικό πρόγραμμα για ζύμες. Σε μια ώρα η ζύμη ήταν έτοιμη φουσκωμένη.
Αν δεν έχετε αρτοπαρασκευαστή θα κουραστείτε λίγο περισσότερο. Διαλύστε την μαγιά στο χλιαρό νερό, ανακατεύετε και λίγο από το αλεύρι και την αφήνετε να φουσκώσει λίγο. Βάζετε το υπόλοιπο αλεύρι σε επιφάνεια εργασίας σαν βουναλάκι. Στην κορυφή φτιάχνετε μια λακκούβα. Ρίχνετε το διάλυμα της μαγιάς στη λακκούβα του αλευριού. Προσθέτετε το βούτυρο, την ζάχαρη, το αλάτι και το αυγό. Ζυμώνετε το μείγμα ώσπου να γίνει μια μαλακή και λεία ζύμη. Ίσως χρειαστεί λίγο περισσότερο αλεύρι για να μη κολλά στα χέρια. Μαζεύετε τη ζύμη σε μια μπάλα και την αφήνετε σκεπασμένη σε ένα ζεστό σημείο. Σε 1 ώρα περίπου η ζύμη θα έχει διπλασιάσει τον όγκο της και θα είναι έτοιμη για να συνεχίσετε.
Αφού η ζύμη είναι έτοιμη με όποιον τρόπο την κάνουμε, συνεχίζουμε!
Ζυμώνω μια ακόμα φορά απαλά το ζυμάρι για να φύγει ο αέρας και να καθίσει. Αν κολλά στα χέρια, μπορεί να χρειαστεί λίγο αλεύρι ή χέρια λαδωμένα! Χωρίζω το ζυμάρι σε 20 ή 25 κομμάτια, τα κάνω μπαλάκια και τα σκεπάζω να μείνουν γύρω στα 15 λεπτά.
Στο μεταξύ ετοιμάζω την γέμιση. Σοτάρω τον κιμά και το κρεμμύδι με το λάδι και ρίχνω τις ντομάτες, ζάχαρη, αλάτι, πιπέρι και μερικές κουταλιές νερό. Επειδή θα βάλω και φέτα στο μείγμα προσέχω την ποσότητα του αλατιού. Αφήνω να σιγοψηθεί επί μισή ώρα μέχρι να φύγουν τα υγρά. Κατεβάζω από τη φωτιά και προσθέτω μαϊντανό, τη φρυγανιά, το κροκάδι, χτυπημένο ελαφρά με το γάλα και τη φέτα. Ανακατεύω να αναμιχθούν τα υλικά.
Παίρνω μπαλάκια ζύμης και τα ανοίγω ανάμεσα σε δύο λαδόχαρτα, σε λεπτό φύλλο (πάχος 0,3 cm). Κόβω το φύλλο με κούπ-πατ σε δίσκους διαμέτρου 8 εκατοστών περίπου. Βάζω στο κέντρο κάθε δίσκου μια κουταλιά γεμάτη από το μείγμα του κιμά. Διπλώνω το φύλλο σε ρολό, προσέχοντας να κλεισθεί το μείγμα μέσα. Βάζω τα πιροσκί σ’ ένα δίσκο αλευρωμένο και συνεχίζω μέχρι να τελειώσουν όλα. Τα σκεπάστε με πετσέτα και τα αφήνω άλλα 10-15΄λεπτά ν’ ανέβουν.
Βάζω το πιροσκί σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα και τ' αλείφω με πινελάκι με το ασπράδι του αυγού, ελαφρά χτυπημένο.
Τα έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, για 20 λεπτά περίπου.

Σερβίρονται ζεστά ή σε θερμοκρασία δωματίου. Ήταν πολύ πιο νόστιμα όσα καταναλώθηκαν άμεσα!
Βέβαια, όπως είπα από την αρχή, δεν είχε καμιά σχέση με τα τηγανητά piroshki του φούρνου... Ποτέ δεν έχω φτάσει στο ύψος των γεύσεων των παιδικών χρόνων.

19 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Με έπεισες, οτι τα πιροσκί είναι ..προσιτά ακόμη και για μένα! Θα το τολμήσω...[Θα σε ενημερώσω...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ιδιαίτερα ελκυστική παρουσίαση. Υπέροχη η φωτογράφηση και αναλυτικότατη περιγραφή διαδικασίας!!! Πείστηκα κι εγώ :)
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ιιιιιιιιιιιιιιιι! Τι μου κάνεις φιλενάς και είμαι σε δίαιτα!!! Τι ωραίες φωτό!
    Αυτο το χεράκι κάπου το ξέρω!!! Χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγγελικούλα μου κι εγώ που τα κάνω τηγανιτά, αυτή την αφράτη ζύμη δεν μπορώ να την πετύχω.
    Και μόλις είδα την συνταγή σου, είπα.... να, τώρα θα δω από την Αγγελική πως γίνεται η ζύμη και τι δεν κανω σωστά.
    Υποθέτω πως είναι τα διάφορα διογκωτικά που πρέπει να βάζουν έξω και πως σπιτικιά ζύμη πιροσκί, δεν μπορεί να πετύχει απόλυτα.
    Λαχταριστά και εύκολα φαίνονται τα πιροσκάκια σου πάντως,και σίγουρα στον φούρνο είναι πολύ πιο υγιεινά!!
    Καλό σου ΣΚ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πράγματι δεν ξέρεις τι να φας.. την συνταγή ή τις φώτος.... Μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έλενα μου, είμαι σίγουρη ότι χρησιμοποιούν περισσότερο βούτυρο, περισσότερη ζάχαρη (για να φουσκώνει πιο πολύ η μαγιά), κατάλληλα άλευρα και ίσως να χρησιμοποιούσαν προζύμι.. Δεν πιστεύω ότι τόσα χρόνια πριν, ο φούρνος της Βάρκιζας είχε στην διάθεσή του ιδιαίτερα διογκωτικά! Που να τα βρουν!
    Ναι είναι εύκολα τα πιροσκί με την συνταγή αυτή και πιο «ελαφρά».

    Mama σε ευχαριστώ! Μια δοκιμή θα σε πείσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όλγα εύκολα είναι δοκίμασε και πες μου! Μη κάνεις πολλά! Όσα πρόκειται να καταναλώσεις!
    Gvarvakis ξέροντας τι κάνεις μπορώ να πω ότι για σένα δεν θα είναι καθόλου δύσκολα! Καλή μέρα και σε σένα!
    Κική μου συνέχισε την καλή προσπάθεια! Ναι ναι το χεράκι είναι διάσημο! Αποτυπώνεται σε πολλές φωτογραφίες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγγελική κατάφερες να με ξεσηκώσεις μιας κι έχω αρτοπαρασκευαστή και είναι και του φούρνου!!
    Υπέροχα!!!!!
    Πολύ θα ήθελα να τα δοκιμάσω στο χώρο της τελευταίας φωτογραφίας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξανθή τον αρτοπαρασκευαστή τον χρησιμοποιώ για όλες τις ζύμες! Εσύ τον έχεις βολευτεί?

    Όσο για τον χώρο δοκιμής, κόπιασε! Είναι ο κήπος μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τα λιγουρεύτηκα τρελλά! το ζυμαράκι πιο πολύ:) αχ αυτές οι γεύσεις των παιδικών χρόνων! σίγουρα παίζει ρόλο το τηγάνισμα, αλλά νομίζω ότι δεν είναι μόνο αυτό. Νομίζω ότι έχει να κάνει με το πόσο πρωτόγνωρη εμπειρία ήταν ό,τι δοκιμάζαμε τότε, που αποτυπωνόταν διαφορετικά ως εμπειρία. Τώρα, και το ίδιο ακριβώς να τρώγαμε δεν μπορεί να μας εντυπωσιάσει τόσο. Η χορτασίλα, η συνήθεια μας εμποδίζουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καρδούλα όπως το λες είναι!
    Με δικά μου λόγια: Κάποια πράγματα πασπαλιζόντουσαν με χρυσόσκονη και λαμπίριζαν από κει και πέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαχαχα! και κεφτεδάκια, και ότι άλλο τραβούσε τότε την καρδούλα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγγελική τον αρτοπαρασκευαστή τον έχω από το 2000 και δεν τρώμε πια άλλο ψωμί με τίποτα.
    Και βέβαια φτιάχνω κι άλλες ζύμες, όπως τη ζύμη για το σπιτικό φύλλο τα τσουρέκια κι ότι άλλη ζύμη χρειαστώ.
    Σε ευχαριστώ πολλή για την πρόσκληση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ξανθή μου, όπως καταλαβαίνεις και εγώ το ίδιο κάνω! Έχω έναν αρτοπαρασκευαστή στην Αθήνα και έναν στο Γιοχάνεσμπουργκ!
    Ιδιαίτερα στην Αφρική τον χρησιμοποιώ διαρκώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αχ αυτός ο φούρνος του Γεωργιάδη, έχει κάψει καρδιές και καρδιές, ήμουνα 5-6 χρονων όταν πηγαίναμε για μπανια στην Βαρκιζα και παίρναμε πάντα τα φαγώσιμα μας απο τον φούρνο του, εκείνο δε το ψωμάκι του με το γλυκάνισο και το σουσάμι ήταν το κάτι αλλο. Τώρα όσες φορές έτυχε να πάρω πιροσκί δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, έτσι για την αναμνηση το αγοράζω!!

    Τελειο το πιροσκάκι σου Αγγελική μου, επειδή και εμεις έχουμε κόψει τα τηγανιτά μάλλον θα δοκιμάσω την εκδοχή σου !!! φιλάκια πολλά - πολλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νόστιμα.... όσο δεν λέγεται. Πάντα γαργαλιστικά και εγώ συνέχεια τα σκέφτομαι έτσι όπως τα φτιαχνε η μάνα μου, αλλά δεν μου αρέσει και να τηγανιζω με τις ώρες. Στον φούρνο λοιπόν και με την βοήθεια του αρτοπαρασκευαστή θα το κάνω το πείραμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγγελική τα έφτιαξα και μόλις τα δοκίμασα!!!τραγανά τραγανά!!
    Σου έχω αφήσει μήνυμα στις μπάμιες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαράκι θα θυμάσαι λοιπόν που όλη η ευρύτερη περιοχή μοσχομύριζε γλυκάνισο!
    Εγώ πάλι για να διατηρήσω την ανάμνηση δεν ξαναπήρα ποτέ πιροσκί... Το ξέρω ότι δεν θα μου αρέσει πια!

    Πηνελόπη δεν είμαστε για τηγανιτά! Αυτά ήταν για άλλες εποχές που δεν ξέραμε και δεν χρειαζόταν να προσέχουμε! Για πειραματίσου και πες μας!

    Ξανθή, έρχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή