.jpg)
Γαλαζοπράσινη και βαθιά, δίπλα στην μικρή πόλη, απλώνεται η θάλασσα. Μέσα στα νερά της, καθρεφτίζει τα τείχη του το παλιό κάστρο της Ναυπάκτου.
.jpg)
Στο κέντρο της βρίσκεται το Βενετσιάνικο λιμανάκι προστατευμένο από τους ανέμους και τη θάλασσα.
.jpg)
Στολίδι και καμάρι του τόπου το λιμανάκι της πόλης. Τώρα πιάνουν εκεί ψαρόβαρκες και τους τουριστικούς μήνες κότερα και μικρές θαλαμηγοί.
.jpg)
Στην είσοδο του λιμανιού είναι κτισμένα τείχη, με μεγάλα κανόνια, που κρατούσαν μακρυά τους εχθρούς. Φοβόντουσαν τους πειρατές, γιαυτό προστάτευσαν την πόλη με ισχυρά τείχη και όχι μόνο σε 3 ή 4 ζώνες, όπως συνηθιζόταν, αλλά σε 7, ώστε να είναι απόρθητη η πόλη και ο λόφος που υψώνεται πίσω της. Στο λόφο πάνω από την πόλη έχουν φυτρώσει πεύκα, που κοντεύουν να κρύψουν το κάστρο με τις πολεμίστρες του.
.jpg)
Στην πλατεία του λιμανιού απλώνουν τις καρέκλες τους παραδοσιακά καφενεία. Τα δυο αιωνόβια πλατάνια, με τα καταπράσινα φύλλα τους, δρόσιζαν τους περαστικούς, που καθόντουσαν να πιουν ένα καφέ στην σκιά τους.
Φέτος οι άνθρωποι νόμισαν ότι τα πλατάνια τους απειλούν! Ότι θα ρίξουν τα κλαριά τους να τους σκοτώσουν! Κάτι σαν την Θεία Δίκη!
.jpg)
Στην πλατεία του λιμανιού απλώνουν τις καρέκλες τους παραδοσιακά καφενεία. Τα δυο αιωνόβια πλατάνια, με τα καταπράσινα φύλλα τους, δρόσιζαν τους περαστικούς, που καθόντουσαν να πιουν ένα καφέ στην σκιά τους.
Φέτος οι άνθρωποι νόμισαν ότι τα πλατάνια τους απειλούν! Ότι θα ρίξουν τα κλαριά τους να τους σκοτώσουν! Κάτι σαν την Θεία Δίκη! Σαν παντοδύναμα πλάσματα που είναι οι άνθρωποι, κουτσούρεψαν τα κλαριά τους και τα άφησαν ανάπηρα να προσπαθούν να επιβιώσουν, σχεδόν χωρίς φύλλα....
.jpg)
Όσο για την δροσιά? Οι ομπρέλες προσπαθούν να σταματήσουν τις ακτίνες του ήλιου, αλλά αν κάτσεις από κάτω η ζέστη είναι ανυπόφορη...
.jpg)
Τελικά, όσα τείχη και να κτιστούν είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις κάποιους εχθρούς...
.jpg)
.jpg)
Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει...
.jpg)
Όσο για την δροσιά? Οι ομπρέλες προσπαθούν να σταματήσουν τις ακτίνες του ήλιου, αλλά αν κάτσεις από κάτω η ζέστη είναι ανυπόφορη...
.jpg)
Τελικά, όσα τείχη και να κτιστούν είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις κάποιους εχθρούς...
.jpg)
.jpg)
Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει...
Ξεκίνησα με χαρά να σχολιάσω τί όμορφη που είναι η ματιά σου και στην Ναύπακτο, αλλά μου κόπηκε λίγο το χαμόγελο προς το τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αληθινή και τραγική διαπίστωση...
Καλημέρα Αγγελικούλα, εύχομαι να βρίσκεις πάντα την όμορφη πλευρά της ζωής και να μας την αποτυπώνεις.
Τι να πείς! Την ξέρεις την φράση "Πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι";
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ίδιο συμβαίνει παντού σ΄αυτή τη χώρα!
Εχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από την Ναύπακτο. Οχι μόνο σαν μέρος, που μου άρεσε πολύ, αλλά και από την όμορφη παρέα που είχαμε κι έτσι είχαμε περάσει πανέμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελλάδα δεν ξέρει μόνο να πληγώνει, ξέρει και ν' αγαπά!
Τόπος καταγωγής της μια προγιαγιάς μου. Απο τις ομορφότερες πόλεις τούτης της χώρας που έχω γνωρίσει...αλλά η Ελλάδα θα σε πληγώνει πάντα όπου κι' αν βρεθείς Αγγελική μου. Ασε που έχω την αίσθηση πως στο μέλλον θα μας πληγώνει ακόμη περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική δεν με εκπλήσσει τίποτα πλέον.Εδώ ο Δήμαρχος της Αθήνας ξεπάστρεψε όλες τις νεραντζιές της οδού Κανάρη, στην οδό Κατεχάκη κοπήκαν τρία τεράστια δένδρα χωρίς να ξέρουμε το γιατί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω επισκεφτεί την Ναύπακτο και τα πέριξ πριν 5 χρόνια ωραία μέρη αλλά υπάρχει κι ένα αλλά!!
Χουανίτα το κλάδεμα των πλατανιών που τα πήγε 100 χρόνια πίσω με προβλημάτισε! Ίσως έχεις δίκιο θα πρέπει να αναζητούμε την όμορφη πλευρά της ζωής και σε αυτήν να εστιάζουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήBig Mama ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε ότι περνά από το χέρι μας!
Έλενα έχεις δίκιο κάποια Ελλάδα ξέρει και να αγαπά!
Πηνελόπη το έχουμε ξαναπεί: που θα πάει συγγενείς θα βγούμε!
Ξανθή, μου θύμησες τις αφίσες με τον Δήμαρχο Αθηναίων "Ομέρ Πριόνης" κλπ
H Ναύπακτος είναι τόπος καταγωγής της πεθεράς μου και πηγαίνουμε τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο γιατί την πηγαίνουμε να δεί τ'αδέλφια της. Είναι πανέμορφη, μου αρέσει να καθόμαστε στην καφετέρια που είναι στο λόφο πριν το κάστρο και να χανόμαστε στην θέα που φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία. Τα ασχημα τα προσπερνώ και δεν τα σχολιάζω γιατί με πληγώνουν.........
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά να περνάτε Αγγελικούλα !!!
Λες βρε Αγγελικούλα μου; Τίποτε δεν αποκλείεται τελικά σε τούτην την ζωή :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαύπακτος, είναι όνειρο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ρίζες εκεί...Αυτό με τα πλατάνια πολύ με στεναχώρησε...
καλημέρα απο ΝΖ και φιλιά...
Έχω την εντύπωση ότι το κάνουν για να φουντώσουν.Γιατί το ίδιο κάνουν κάθε χρόνο και στη γειτονιά μου.Όχι βέβαια αυτή την εποχή αλλά κάπου στο Μάρτιο με Απρίλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά ξαναφουντώνουν όμορφα.
ΠΕΡΝΑ ΠΟΥ ΣΕ ΘΕΛΩ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μαράκι και εγώ από το άλλο μου μισό έχω σχέση με την Ναύπακτο! Και σε μένα μου αρέσει να κάθομαι στο «Καφέ Κάστρο» την ώρα του ηλιοβασιλέματος και να χαζεύω την υπέροχη θέα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Πηνελόπη όπως το λες, τίποτα δεν αποκλείεται!
@Artanis και μένα με στεναχώρησε όπως καταλαβαίνεις! Πολύ περισσότερο γιατί πριν 4-5 χρόνια είχαν προτείνει να στρίψουν τον κεντρικό δρόμο και να τον περάσουν μέσα από την πλατεία για να έχει λιγότερες στροφές (όχι ορθές γωνίες που σχηματίζει τώρα). Και τα πλατάνια εμποδίζουν...
@Δεσποινάκι τα πλατάνια δεν ξέρω πότε τα έχουν κλαδέψει, εγώ τα είδα τώρα. Στην δεύτερη και την τέταρτη φωτογραφία φαίνεται πόσο φουντωμένα ήταν παλιά. Τα κλαριά που κόπηκαν είχαν διάμετρο πάνω από μισό μέτρο. Πόσο καιρό χρειάζεται να ξαναγίνουν? Μακάρι όμως να είναι όπως τα λες, και σε λίγο καιρό να «ξαναποστάρω» φωτογραφίες για να τα καμαρώσουμε!
@Πουαντερί έρρρχομαι!
"Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
ΑπάντησηΔιαγραφήπαραπετάσματα βουνών
αρχιπέλαγα
γυμνοί γρανίτες…"
Έλεγε ο ποιητής και διπλωμάτης και Γ.Σεφέρης,εννοώντας ότι πονάει την Ελλάδα επειδή βρίσκεται μακριά της.Δεν κατέκρινε τα (πολλά αναμφίβολα) κακώς κείμενα της πατρίδας του.Από πολλούς Νεοέλληνες χρησιμοποιέιται λάθος η φράση του ποιητή και μάλιστα κανείς από αυτούς δεν έχει διαβάσει ολάκληρο το ποίημα του,για να καταλάβει τι ακριβώς έννοεί ο ποιητής.
Καλώς κάνετε και κατακρίνετε τα κακώς κείμενα της πατρίδας,απλά μην χρεώνετε τον ποιητή με κάτι που ουσιαστικά δεν είπε.
Καλό σας βράδυ
Αγαπητέ ανώνυμε είναι ωραίο που μας θύμισες το ποίημα "με τον τρόπο του Γ.Σ" από το Τετράδιο Γυμνασμάτων Α. του Σεφέρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεις τι έγραψα στο ποστ θα παρατηρήσεις ότι δεν έκανα αναφορά στον ποιητή, ούτε έγραψα καν το στοίχο του. Μπορώ όμως να να γράφω "όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει" και να υπογράφω με το όνομά μου.
Όνειρα γλυκά!
Ναύπακτος η ναυπηγός πόλις..Άραγε ναυπηγούνται ακόμα καραβάκια εκεί;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αγγελική Ν. ως πλέον ειδική, τι γνώμη έχεις για το νέο μουσείο και τη δουλειά των Μ.Φωτιάδη-B.Tschoumi;)
Η Ναύπακτος, όπως ξέρεις, λέγεται ότι πήρε το όνομά της από τις λέξεις ναυς και πήγνυμι. Σήμερα δεν κατασκευάζουν ούτε σχεδίες! Φτιάχνουν όμως ένα γλυκό αμύγδαλο και καρυδάκι απίθανα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα για το μουσείο είναι δύσκολο να πω γνώμη αν και είμαι αρχιτέκτονας. Για την χωροθέτηση και τον κτιριακό όγκο το σκίτσο του Ιωάννου για τα Ελλήνια μάρμαρα με εκφράζει αρκετά! http://yannis-ioannou.com/2009/06/17/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%ac%cf%81%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b1/
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες των εσωτερικών χώρων του μουσείου είναι πολύ όμορφες!
Τι τους έφταιγαν τα πλατανάκια; Αχ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆβυσσος η ψυχή του ανθρώπου Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα νομίζω ότι δεν σέβονται τα δέντρα που δεν είναι παραγωγικά (με την στενή έννοια του όρου)!
Πάντως δεν υπάρχει αντίληψη του σεβασμού στα μνημεία της φύσης, ούτε ότι είμαστε υποχρεωμένοι να παραδώσουμε στις νεότερες γενιές το φυσικό περιβάλλον σε καλή κατάσταση, για να ζήσουν και αυτές!
Κορίτσια καλησπέρα, Καλή Χρονιά σε όλους εδω-μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανέρχομαι στη Ναύπακτο και τα πλατάνια της, αν κι όπως βλέπω είναι παλιότερο το θέμα και προφανώς εξαντλημένο.
Όμως, ως Ναυπάκτια, έχω να διευκρινήσω οτι οι κάτοικοι κατέκριναν δριμύτατα το πετσόκομα των πλατανιών, που ήταν "άποψη" του υπεύθυνου υπαλλήλου του Δήμου και μόνο.
Κατά τα άλλα, χαίρομαι που σας αρέσει η πόλη μας και αν πρόκειται να την επισκεφτείτε ξανά, έχω να σας προτείνω όμορφες γωνιές και διαδρομές που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται πολύ ευφάνταστο και αιφνιδιαστικά πλούσιο, το καρναβάλι. Σκεφτείτε το..
Όμορφη χρονιά να έχετε,
Εψιλον.
Χρόνια πολλά Εψιλον! Καλή χρονιά να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ναύπακτο έρχομαι κάθε χρόνο το καλοκαίρι και τη αγαπάω πολύ! Όπως λες έχει υπέροχες γωνιές και διαδρομές! Και πολύ καλούς, φιλόξενους ανθρώπους!
Περιμένω να δω το καλοκαίρι τα πλατάνια φουντωμένα και δροσερά!
Στο Καρναβάλι δεν έχω βρεθεί ποτέ είμαι στην Αφρική αυτό το διάστημα...
Πες μας ότι ξέρεις για την περιοχή παρακαλώ!
Υπάρχει στη νότιο Γαλλία μια όχι μεγάλη πόλη, η Καρκασσόν. Πάνω στα διάφορα τουριστικά μικροαντικείμενα που προτείνονται στους επισκέπτες της, διάβαζες παλιότερα τη φράση «Δεν πρέπει να πεθάνει κανείς, χωρίς να έχει αντικρίσει την Καρκασσόν».
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, αυτοί οι γάλλοι απλά με πρόλαβαν. Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσα να πω και για τη Ναύπακτο!
Δεν είναι που έχεις θάλασσα-βουνό, σε απόσταση αναπνοής και τα δυό, δεν είναι που οι παραλίες, ένθεν και ένθεν της πόλης, σχηματίζουν ένα ανεστραμμένο δαχτυλίδι με «κεφαλή του» το λιμάνι, δεν είναι που σαν βρεθείς στο κάστρο και κοιτάξεις κάτω, χορταίνουν απλωσιά τα μάτια σου και χρώμα η ψυχή σου. Είναι που αν αντέχεις να περπατήσεις τα πλακόστρωτα και να σκαρφαλώσεις στην πάνω πόλη μέσα απ’ αυτά, όλα εκείνα τα μισοξεχασμένα λουλούδια των περιβολιών και των μαντρότοιχων, θα τα συναντήσεις να ξεδιπλώνονται στο πέρασμά σου, άσημα αλλά όχι ασήμαντα.
Κι ακόμα είναι που σε κάθε βήμα αισθάνεσαι να πατάς πάνω στα χνάρια τόσων και τόσων που ίδρωσαν, που μάτωσαν, που ονειρεύτηκαν εκεί πριν από σένα.
Όποια από σας το ’χει να ξανάρθει, ας με ψάξει να της πω… Καλή χρονιά κορίτσια.
Έψιλον