Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Σαν παραμύθι! Great Barrier Reef Αυστραλία


Από μικρή της άρεσαν τα παραμύθια! Όσο και αν μεγάλωνε δεν έπαυε να τα κουβαλάει μαζί της. Όσο και αν η παιδεία της ήταν καρτεσιανή, πάντα κρατούσε με σεβασμό ένα κομμάτι του μυαλού της για το παράλογο. Για έναν φανταστικό κόσμο, που σε κάθε βήμα της, θαρρείς και ήταν έτοιμος να εισχωρήσει στην καθημερινότητά της και να κάνει τα πάντα πιο ενδιαφέροντα, πιο χρωματιστά, πιο απρόβλεπτα και πιο συναρπαστικά! Αυτός ήταν ο λόγος που χαμογελούσε ακόμα και σε δύσκολες στιγμές! Η φαντασία έδενε μια άλλη διάσταση στην δομημένη καθημερινότητα. Ήταν σαν να κουβαλούσε ένα σακουλάκι χρυσόσκονη με την οποία πασπάλιζε ότι ερχόταν σε επαφή μαζί της και αυτό μεταμορφωνόταν σε κάτι ξεχωριστό, μαγικό, αξιολάτρευτο! Όμως το τελευταίο καλοκαίρι ήταν πολύ διαφορετικό. Ο δυνατός ήλιος σαν να τα έκαψε όλα και μετά έπεσε καταχνιά. Τα χρώματα ξεθώριασαν. Η δημιουργική διάθεση εξαφανίστηκε, οι ανθρώπινες σχέσεις γίναν πιο χαλαρές, ο θάνατος πήρε κοντινούς συγγενείς, το σπίτι άδειασε, τα παιδιά φύγαν, και το σακουλάκι με την χρυσόσκονη άδειασε… Τίποτα πια δεν είχε την παλιά του αίγλη. Τέλειωσαν απότομα τα παραμύθια. Τα ταλέντα φάνηκαν αδύναμα. Οι ρόλοι έχασαν τους ήρωές τους. Η λογική χωρίς την φαντασία έγινε ανελέητη. Μοναξιά και αδιέξοδο προσωπικό και συλλογικό… Πάνω που βυθιζόταν στη σιωπή εκείνος είπε: «Έλα μαζί μου! Θα σου δείξω την θάλασσα των κοραλλιών! Εκεί υπάρχουν ακόμα χρώματα!» Ταξίδεψαν μέρες και πέρασαν πολλά, μα κάποια στιγμή έφτασαν σχεδόν στην άκρη του κόσμου! Εμπρός της απλωνόταν ο Ωκεανός! Η θάλασσα ήταν γκρίζα, δεν έμοιαζε να κρύβει θησαυρούς… Σε κάποιες περιοχές διαγραφόντουσαν ύφαλοι και γύρω τους άλλαζε το χρώμα του νερού προς το πράσινο. «Βούτηξε και θα δεις!» Άφησε την σιγουριά της ξηράς και βυθίστηκε ολόκληρη στο νερό. Και τότε ένα υπέροχος υποθαλάσσιος κόσμος φανερώθηκε μπροστά της! Κοράλλια σε διαφορετικά χρώματα και σχήματα δημιουργούσαν το ιδανικό περιβάλλον για να αναπτύσσεται η πιο πολύχρωμη θαλάσσια ζωή, που μπορούσε να δει κανείς! Τροπικά ψάρια κυκλοφορούσαν ανάμεσα σε κοράλλια, θαλάσσιες ανεμώνες και φύκια, Αστερίες και κοχύλια ολότελα διαφορετικά από όσα είχε μέχρι τότε δει, αναπαύονταν στον βυθό. Όμως ταυτόχρονα υπήρχαν και άπειροι κίνδυνοι: μέδουσες, που ενώ φαινόντουσαν τόσο ακίνδυνες, μπορούσαν να σκοτώσουν ότι ερχόταν σε επαφή με τα λεπτεπίλεπτα πολύχρωμα πλοκάμια τους, δηλητηριώδη όστρακα, ψάρια ίδια με φίδια, καρχαρίες, ακόμα και τα πολύχρωμα κοράλλια έκρυβαν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία! Η βιοποικιλότητα στο μέρος αυτό του Ωκεανού ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσε παρά να αισθανθεί δέος! Τα κοράλλια και ο υποβρύχιος κόσμος που ζει γύρω από αυτά υπάρχουν στην περιοχή αυτή εκατομμύρια χρόνια! Όταν τα κοράλλια πεθάνουν δημιουργούν σταδιακά έναν ύφαλο και πάνω σε αυτόν νέα κοράλλια γεννιόνται. Με τους κοραλλιογενείς υφάλους τα νερά του Ωκεανού γίνονται κατά περιοχές πιο ρηχά, ανεβαίνει η θερμοκρασία τους και δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες ώστε να αναπτυχθεί και να διατηρηθεί η υποθαλάσσια ζωή στην περιοχή! Αυτοί οι ύφαλοι δημιούργησαν το περίφημο Great Barrier Reef (έτσι ονομάζεται η περιοχή που κολυμπούσε) που έχει χαρακτηριστεί σαν ένα από τα Επτά Θαύματα του Φυσικού Κόσμου και ένα από τα επτά θαύματα του υποβρύχιου κόσμου. Εκεί κάτω από το νερό ο χρόνος αποκτούσε άλλη διάσταση και η ύπαρξη άλλη σημασία! Δεν είχε σημασία το πότε. Σημασία δεν έχει το ατομικό, μα το συλλογικό. Η ύπαρξη είχε να κάνει με την συντήρηση του υποθαλασσίου συστήματος! Θα μπορούσε να τα δει κανείς όλα σαν μια πολύχρωμη παγίδα! Μια παγίδα για το βλέμμα, μια παγίδα για το θήραμα, μια παγίδα για την διαιώνιση του είδους... Μια παγίδα που είχε σαν αποτέλεσμα την διατήρηση της συνέχειας του συστήματος, του συνόλου, της ζωής! Βγαίνοντας στην παραλία ένιωσε σαν να είχε πάρει μαζί της κάτι από τον βυθό. Έκρυψε στην τσέπη της ένα μικρό κοχύλι μισοσπασμένο, που βρήκε στην άμμο, για να θυμάται την ομορφιά και την αλήθεια του Great Barrier Reef . Θα προσπαθούσε να μην αφήσει η καταχνιά να μη σκεπάσει ξανά την ζωή της. Σημασία έχει η συνέχεια, η πορεία, η επιβίωση, ο αγώνας, το καλύτερο αύριο. Το κοχύλι θα της θύμιζε τις ομορφιές και τις αλήθειες που υπάρχουν και δεν θα χρειαζόταν ξανά να κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι να τις βρει.






Το παραμύθι αυτό έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα και το έγραψα πριν λίγες μέρες, στο αεροπλάνο επιστρέφοντας από την Αυστραλία στην Ν Αφρική, σε μια πτήση 14 ωρών Σίδνεϊ Γιοχάνεσμπουργκ.
Τις υποθαλάσσιες φωτογραφίες τις τραβήξαμε με τον Γ. κολυμπώντας με μάσκα στο Great Barrier Reef . Πού είναι αυτό? Δείτε τον χάρτη!

24 σχόλια:

  1. Είσαι και πάλι εδώ!
    Η χρυσόσκονη μπορεί να τέλειωσε στο σακκουλάκι των παραμυθιών σου. Μπορεί οι προσωπικές μάχες να μαίνονται γύρω σου και μέσα σου. Όμως η χρυσή σκόνη των αστεριών σε κάθε άκρη του ουρανού και το απίστευτο γαλάζιο των θαλασσών του κόσμου τούτου, είναι εκεί και σε περιμένει να το ανακαλύψεις.
    Θα 'ρθουν κι' άλλα στην ζωή σου Αγγελική ...πολλά ακόμη...
    Φιλιά και αγάπη από τα μέρη μας :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ Πηνελόπη μου! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι και πάλι κοντά μας.
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγγελική μου με το κείμενο σου με συγκίνησες!!
    Εύχομαι να είσαι καλά και να συνεχίζεις να μας συγκινείς!!
    Πολλά φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kαι μόλις απέδειξες πως με το σακουλάκι γεννιέσαι και δεν τελειώνει ποτέ....
    Εκτός που τρελαίνομαι απολύτως γι'αυτόν τον κόσμο του βυθού,παλάβωσα εντελώς που είναι δικές σου δηλαδή...αληθινές οι φωτογραφίες!!!!!!
    Και χάρηκα πάρα πολύ που εμφανίστηκες πάλι ,και η ιστορία σου ....κόσμος ολόκληρος ...
    Εύχομαι η ψυχή σου να χαμογελά και να γαληνεύει και να μας γεμίζει χρυσόσκονη πιο συχνά.
    Σ'ευχαριστώ πολύ γι αυτό που μου έδωσες σήμερα.
    Συνεχίζουμε με αγάπη το ταξίδι της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξανθή μου, προτιμώ να σας κάνω να ονειρεύεστε, να χαμογελάτε, ή να μαγειρεύετε!

    Ξωτικό, όλοι κάποιες φορές πιάνουμε... πάτο!
    Και εγώ δεν το πιστεύω ότι τα έχω δει αυτά! Όταν με τον Γ. αγοράσαμε την υποβρύχια κάμερα δεν φανταζόμουν τι θα έβλεπα και τι θα φωτογραφίζαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επιτελους!!! Αυτα τα τυροπιτακια τα μισησα... Μας ελειψες... Πολυ!!!
    Κοιταζω και ξανακοιταζω τις φωτογραφιες... Θελω και αλλες.. Ελααα αφου εχεις κι αλλες..
    Και να σου θυμισω ενα μικρο μυστικο. Ποτε δεν τελειώνει η χρυσοσκονη. Απλα καμια φορα δεν την βλεπουμε...
    ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σταυρούλα μου καλώς σε βρίσκω! Θα ανεβάσω και άλλες έχω φέρει πολύ πράγμα...
    Όσο για την χρυσόσκονη και να τελειώσει πρέπει να βρούμε κι άλλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ όμορφο!
    Γύρισες κορίτσι και δε σε πήρα χαμπάρι;
    Φαντάζομαι πόσο όμορφα πέρασες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Big Mama γύρισα! Πέρασα πολύ όμορφα άρχισα να ανεβάζω υλικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πράγματι συγκινητικό το κείμενο, όσο για τις φωτογραφίες, ζηλεύω που βρέθηκες εκεί και τις τράβηξες η ίδια...
    Χαίρομαι πολύ που είσαι πάλι κοντά μας, έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τα κείμενά σου!
    Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Betty μου σε ευχαριστώ και εγώ χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω! Μου λείπατε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσο γλυκιά ιστορία..... :) <3
    Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σαν παιδί μεγάλωσα στα ρίφια της Ερυθράς θάλασσας και καταλαβαίνεις πόσο με ταξίδεψαν οι φωτογραφίες σου!!


    χαίρομαι που γύρισες μαζί με όμορφες αναμνήσεις και εμπειρίες.εύχομαι να μοιραστείς μαζί μας μερικές στιγμές και εντυπώσεις σου

    χχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η φαντασία είναι το όπλο μας ενάντια στην μονότονη και γεμάτη αγώνες καθημερινότητα. Μπορεί να φθείρεται μερικές φορές, αλλά δεν τελειώνει…

    Και καμιά φορά, το θάρρος και η δύναμη έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Μια έντονη εικόνα – εμπειρία είναι σαν να σβήνει το παρελθόν. Και η οργή, ο πόνος, τα αρνητικά συναισθήματα, μετουσιώνονται ξανά σε δημιουργικότητα…
    Καλώς ήρθες ξανά Αγγελική :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλώς ήρθες!
    Δεν ήξερα τι σου συμβαίνει.
    Δεν ήξερα που είσαι.
    Ευχομαι να είσαι καλά
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπημένο μου μικρό έχεις ακούσει και καλύτερες ιστορίες από αυτή! :) <3 και από μένα

    Και λοιπόν? Λένε ότι τα κοράλλια της Ερυθράς είναι εξ ίσου πολύχρωμα! Φιλάκια.

    Καλώς σε βρήκα Dark Chef ! Ίσως έχεις δίκιο…

    Δήμητρα, τώρα ξέρεις! Είμαι στην Αφρική και είμαι καλά! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τι εμπειρία! Ναι, έπιασες πάτο. Αλλά τι πάτο! Αγαπημένη μου, χαίρομαι τόσο πολύ που είδες όλα αυτά, που πέρασες τόσο καλά και που μας ήρθες που πραγματικά μπουκώνω. Άντε ν αγκαλιαστούμε κι από κοντά.
    Πάντα νάχεις τέτοιες όμορφες μέρες και να περνάς όλο και καλύτερα. Νένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγγελική μου το παραμύθι σου είναι πανέμορφο. Οι εικόνες σου παίρνουν την ανάσα. Τί ομορφιά, τί χρώματα... ικανά να φέρουν αισιοδοξία και μια αίσθηση αναγέννησης και προσμονής για τα καλύτερα.
    Εύχομαι να είσαι καλά και χαίρομαι που είσαι και πάλι εδώ! Και μένα μου έλειψες...
    Μάγδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σαν να είμαστε μαζί σας.. Τι ωραίες εικόνες! Παρηγορήθηκε η ψυχή σας;

    Να είσθε όλοι σας γεροί, όλοι σας καλά στους νέους κύκλους της ζωής..
    (Αχ αυτή η άδεια φωλιά..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Nena δεν μου αρέσει να βουτάω στα βαθειά! Όμως αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά! Γιαυτό δεν σταματάω να μου λέω: "δεν πρέπει να λέμε απόλυτες θέσεις"!

    Μάγδα μου, η ομορφιά της φύσης είναι ανεπανάληπτη! Ανέβασα και άλλες φωτογραφίες για να δείτε. Σ ευχαριστώ :))

    Κατερίνα μου η ομορφιά γεμίζει τις μπαταρίες, δεν παρηγορεί ψυχές… Τα σύνδρομα είναι για να…ξορκίζονται! Ευχές και φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Erxomoun kathe toso kai koitaza thn istoselida gia "update" ... kai ti update einai auto! Teleies oi fwtografies ... ontws san paramuthi kai einai to oneiro mou na paw Australia kapoia mera.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεια σου Μαράκι! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Η Αυστραλία έχει ενδιαφέρον! Προσπάθησε να πας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή