Φορούν επίσης όμορφα κολιέ φτιαγμένα από χάντρες.

Γενικά, οι παραδοσιακές φορεσιές τους και τα στολίδια τους είναι πολύ πρωτότυπα, μακάρι να είχα χρόνο να μπορέσω να τα δω καλύτερα και να μάθω συμβολισμούς κλπ. Πληροφορίες για τους Μαασάι (της Τανζανίας) θα βρείτε σε προηγούμενο άρθρο μου
εδώ.

Η χώρα γεωγραφικά χωρίζεται σε περιοχές παράκτιες, υψίπεδα, ορεινές περιοχές και ερήμους. Κατά μήκος της χώρας διέρχεται ένα μεγάλο γεωλογικό ρήγμα που δημιουργεί την κοιλάδα Great Rift Valley. Το ρήγμα ξεκινά από τον Λίβανο και καταλήγει στην Μοζαμβίκη! Η κοιλάδα δημιουργήθηκε πριν 10-20 εκατομμύρια χρόνια! Υπάρχει ακόμα ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή, πίδακες θερμού νερού, λίμνες αλκαλικό νερό (που συγκεντρώνουν χιλιάδες πουλιά φλαμίνγκο!)

Η ιστορία της χώρας είναι πολύ πλούσια. Η περιοχή κατοικείται από προ ανθρώπους από 6 εκατομμύρια χρόνια π.Χ. Μαύρες φυλές Μπαντού μετακινήθηκαν στην περιοχή της Κένυας. Αργότερα Άραβες εγκαταστάθηκαν στις ακτές της το 900 μΧ. Το 1498 έφτασε ο Βάσκο ντα Γκάμα και τον ακολούθησαν Πορτογάλοι που πολέμησαν για χρόνια με τους ιθαγενείς και κυρίως με τους Άραβες.

Οι Άγγλοι άρχισαν να έχουν δραστηριότητα στην περιοχή στα τέλη του 1800, όταν διαπραγματεύτηκαν με τον Σουλτάνο της Ζανζιβάρης και πέτυχαν την κυριαρχία της περιοχής για 50 χρόνια. Άρχισαν να κατασκευάζουν σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε το λιμάνι της Μομπάσα με την Ουγκάντα. Έφεραν εξειδικευμένους εργάτες από την Ινδία . Το έργο ξεκίνησε το 1896. Ήταν ένα τεράστιο τεχνικό επίτευγμα για την εποχή με μεγάλο κόστος. Κατασκευάστηκαν μέσα σε 5 χρόνια 845 χιλιόμετρα σιδηροδρομικής γραμμής, 1.2οο γέφυρες και 43 σταθμοί! Το 1901 η γραμμή έφθασε στην λίμνη Βικτώρια! Οι άνθρωποι που δούλεψαν στο έργο αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα. Η μαλάρια τους θέρισε… Επίσης αναφέρεται ότι δυο λιοντάρια σκότωσαν 135 εργάτες πριν καταφέρουν να τα εξολοθρέψουν…
Στην περιοχή που σήμερα υπάρχει το Ναϊρόμπι βρέθηκε καλής ποιότητας νερό. Αυτό ήταν λόγος (μαζί με το γεγονός ότι η περιοχή είναι υψίπεδο και δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με την μαλάρια) για να εγκατασταθούν εκεί τα γραφεία των σιδηροδρομικών εταιρειών και να δημιουργηθεί ο οικισμός!

Ξεκινώντας από αυτή την επιλογή το 1905 το Ναϊρόμπι έγινε πρωτεύουσα του Βρετανικού Προτεκτοράτου της Ανατολικής Αφρικής! Τα κεντρικά υψίπεδα της χώρας θεωρήθηκαν κατάλληλα για την καλλιέργεια καφέ, τσαγιού, καπνού. Εγκαταστάθηκαν εκεί πολλοί λευκοί έποικοι στους οποίους παραχωρήθηκαν κτήματα για μακροχρόνια χρήση. Οι φυλές που ζούσαν εκεί απωθήθηκαν από την γη τους και χρησιμοποιήθηκαν σαν εργάτες στα χτήματα. «Καθαρίστηκαν» εκτάσεις από την υπάρχουσα βιοποικιλότητα και έγιναν νέες καλλιέργειες με φυτά και ζώα που έφεραν από άλλες περιοχές. Βέβαια αυτή η αλλαγή που δημιούργησαν τεχνητά είχε τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις (αλλαγή κλίματος, υποχώρηση του υδροφόρου ορίζοντα, εξαφάνιση- μείωση ζώων κλπ).

Ταυτόχρονα άλλαξαν εντελώς οι συνθήκες για τους κατοίκους της περιοχής. Καταπίεση και υποχρεωτική εργασία για τους εργάτες των κτημάτων. Τροποποίηση της κουλτούρας με την διείσδυση της Ευρωπαϊκής, αλλαγή θρησκείας με την δράση των ιεραποστόλων, της ηθικής, της γλώσσας, της σχολικής εκπαίδευσης. Η διαίρεση των μαύρων σε πολλές διαφορετικές φυλές και η ανυπαρξίας εθνικής ενότητας βοήθησαν (μαζί με την υπεροπλία) να υπερισχύσουν οι λευκοί. Όμως σταδιακά οι μαύροι (κυρίως οι Κικούγιου) άρχισαν να οργανώνουν αντίσταση κατά των λευκών Την δεκαετία του 50 έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο το κίνημα των Μάου Μάου. Οι εξεγέρσεις που ξεσπούσαν διαρκώς είχαν σαν τελικό αποτέλεσμα την απελευθέρωση της χώρας το 1964, με Πρόεδρο τον Jomo Kenyata . Η δημοκρατία της Κένυα παλεύει να συνεχίσει την πορεία της, με μεγάλες δυσκολίες, με όλα τα γνωστά προβλήματα μεγάλων ανισοτήτων, της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας, της οικονομικής εξάρτησης και της διαφθοράς που υπάρχουν στα κράτη της μαύρης Αφρικής… Οι γύρω χώρες Σομαλία, Αιθιοπία, Ουγκάντα, Ρουάντα, και Τανζανία έχουν τεράστια προβλήματα με πολέμους, οικονομική κρίση και κυβερνήσεις με το βλέμμα στραμμένο προς το Κινέζικο Κομουνιστικό καθεστώς. Οπότε η Κένυα αποτελεί την «νησίδα» Δυτικής επιρροής στην Ανατολική Αφρική, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Σε εμάς είναι γνωστά τα σχετικά «πρόσφατα» γεγονότα στο Ναϊρόμπι με τον Οτσαλάν… Ναϊρόμπι σημαίνει τόπος με κρύο νερό στη γλώσσα των Μαασάι! Ο πληθυσμός του εκτιμάται ότι είναι 4 εκατομμύρια και η έκτασή του είναι 680 τετραγωνικά χιλιόμετρα (ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη για ευρωπαϊκά στάνταρτς).

Στο κέντρο της πόλης είναι εγκαταστημένοι πολυάριθμοι πολυεθνικοί οργανισμοί, διπλωματικές αποστολές, μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί, τα γραφεία των Ενωμένων Εθνών, Πανεπιστήμια, πολυεθνικές εταιρείες, ξενοδοχεία, συνεδριακό κέντρο, εμπορικά κέντρα κλπ Είναι κτισμένοι πολύ ουρανοξύστες . Οι δρόμοι είναι φαρδείς , φυτεμένοι με πολύ πράσινο, αλλά επικρατεί κυκλοφοριακό χάος! Αστικές συγκοινωνίες δεν πρέπει να υπάρχουν. Κυκλοφορούν πολλά ΙΧ, αντί για ταξί χρησιμοποιούν τα μίνι μπας που τα λένε «ματάτος», όπως επίσης ταξί δίκυκλα αλλά και ταξί ποδήλατα!

Υπάρχει μεγάλη εγκληματικότητα. Δεν είναι ασφαλές να περπατάς στο δρόμο αν είσαι λευκός. Ρωτήσαμε στο ξενοδοχείο μας αν μπορούσαμε να βγούμε να αγοράσουμε κάτι, σε μικρή απόσταση από το ξενοδοχείο και μας απάντησαν «Βεβαίως, αν κινηθείτε 200μέτρα από την είσοδο του ξενοδοχείου, χωρίς να κρατάτε τίποτα, χωρίς να φοράτε ρολόι, ή οποιοδήποτε κόσμημα, χωρίς να προκαλείτε!»… Τι να ευχαριστηθείς αν σου πουν τέτοιο «βεβαίως!»… Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι μέσα από το παράθυρο του ξενοδοχείου.

Πολύ κοντά στο εμπορικό διοικητικό κέντρο της πόλης υπάρχει το Uhuru Park (για την διάσωση του οποίου από την τσιμεντοποίηση έχουν γίνει μεγάλοι αγώνες των κατοίκων της πόλης και ιδιαίτερα γυναικών που το κατέλαβαν και σταμάτησαν τους εργολάβους) και το Central Park. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι για τους αγώνες για την διατήρηση του Uhuru Park και γενικότερα της Κενυάτικης φύσης, για τον αγώνα των γυναικών για την στοιχειώδη καλυτέρευση της θέσης τους και την διατήρηση της κουλτούρας των τοπικών κοινωνιών έγινε παγκόσμια γνωστή η ακτιβίστρια Wangari Maathai, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 2004. Συνεχίζοντας την περιγραφή της πόλης σημειώνω ότι στα βόρεια βρίσκεται το City Park και στα νότια προάστια, σε απόσταση μόλις 5 χιλιομέτρων από το κέντρο υπάρχει το Nairobi National Park ένα πάρκο έκτασης 117 τετραγωνικών χιλιομέτρων με πλούσια φυσική πανίδα της περιοχής στο οποίο μπορεί κανείς να κάνει σαφάρι και να δει πολλά ζώα σε φυσικό περιβάλλον και το κέντρο… «βρεφών» στο οποίο συγκεντρώνουν ορφανά άγρια ζώα και τα προστατεύουν μέχρι να μεγαλώσουν και να μπορέσουν να επανενταχθούν στο φυσικό χώρο. Λίγο πιο έξω από το κέντρο του Ναϊρόμπι υπάρχουν απέραντες παραγκουπόλεις, στις οποίες κατοικεί το μισό σχεδόν του πληθυσμού της πόλης. Το πιο μεγάλο και γνωστό slum είναι η Kimbera όπου το 2001 είχαν ξεσπάσει αιματηρά επεισόδια βίας. Οι Κενυάτες είναι γνωστοί αθλητές. Έχουν ιδιαίτερη επίδοση στους αγώνες δρόμου μεγάλων αποστάσεων όπου σαρώνουν όλα τα μετάλλευα και διακρίσεις στους διεθνείς αγώνες, αλλά είναι και καλοί ποδοσφαιριστές!

Με όσους ανθρώπους ήρθαμε σε επαφή ήταν πολλοί ευγενικοί, φιλικοί, αξιαγάπητοι! Μας έμαθαν και μερικές λέξεις, όπως το «χακούνα ματάτα» που σημαίνει δεν υπάρχει πρόβλημα, «πόλε-πόλε» όπως λέμε σιγά-σιγά, ενώ «πόλε» θα πει συγνώμη, «καριμπού» που είναι το καλώς ήρθατε, «ασάντε» το ευχαριστώ, «σίμπα» είναι το λιοντάρι, «τζάμπο» είναι το γεια και τέλος «ραφίκι» είναι ο φίλος ! Σε γενικές γραμμές μιλούν καλά Αγγλικά και δεν υπάρχει πρόβλημα στην επικοινωνία. Στα ξενοδοχεία μου έκανε εντύπωση πόσο ακριβό ήταν το νερό. Ένα μπουκαλάκι μισού λίτρου το χρέωναν 3-4 ευρώ! Και βέβαια το νερό της βρύσης δεν πίνεται! Ούτε τα δόντια δεν πλένεις…. Χρειάζεται προσοχή στο τι τρως και προφανώς πού τρως…. Αφού το τρεχούμενο νερό είναι ύποπτο, καλό είναι να αποφεύγονται τα φρέσκα λαχανικά και τα… παγάκια. Εμείς κάτι δεν προσέξαμε πολύ, με αποτέλεσμα δυσάρεστο τις τελευταίες μέρες, που ευτυχώς δεν μας χάλασε ιδιαίτερα το πρόγραμμα! Απλά διατηρήσαμε τις γραμμές μας… Στο ξενοδοχείο που μείναμε στο Ναϊρόμπι, το Sarova Stanley η αισθητική ήταν καθαρά αποικιοκρατικού στυλ. Παλιές φωτογραφίες της πόλης στους τοίχους από την εποχή που κατασκευαζόταν η γραμμή του τραίνου, βαριές κουρτίνες για να προστατεύουν από τον ήλιο, ανεμιστήρες οροφής, δερμάτινα σαλόνια, μπρούτζινες διακοσμητικές λεπτομέρειες, ταπετσαρίες, στολές στους υπαλλήλους κλπ. Στο καφέ που λειτουργεί μπροστά στο ξενοδοχείο υπάρχει ένα δέντρο στον κορμό του οποίου οι ταξιδιώτες συνήθιζαν να αφήνουν-καρφώνουν μηνύματα για γνωστούς τους που περνούσαν από εκεί μετά από καιρό και μάθαιναν νέα τους (ή και σημαντικές πληροφορίες). Σήμερα συνέχιζαν να στερεώνουν σημειώματα, αλλά κυριαρχούσαν ερωτικά μηνύματα!

Για όποιον δεν βαρέθηκε, στο επόμενο η συνέχεια με την εμπειρία και τις φωτογραφίες από Μασάι Μάρα. Υπόσχομαι ότι δεν θα φλυαρήσω θα σας δείξω κυρίως εικόνες.
Oti kalutero, tha ithela para polu na briskomoun ena taxidi stin afriki, kai pragmatika allazeis diastasi.. Se eyxaristoyme!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο δε βαρέθηκα αλλά περιμένω πως και πως την επόμενη ανάρτηση....
ΑπάντησηΔιαγραφήχχχ
Kαι βέβαια ΔΕΝ βαρέθηκα, θα περιμένω ανυπόμονα το επόμενο post.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις σκεφτεί να κάνεις συνεργασία με το National Geographic?
Πολλά φιλιά
Καλό ΣΚ
Είναι τόσο όμορφο να ακούς ανθρώπους να μιλάνε για τα ταξίδια τους! Και όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα να τους ακούσεις, να μπορείς τουλάχιστον να διαβάζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, πέρα από τα αξιοθέατα και τα τοπία, σε ένα ταξίδι μετράει νομίζω και η ιστορία και κουλτούρα του κάθε τόπου!
Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια!
Φιλιά!
Ποσο σε ζηλευω!!!η μητερα μου ζουσε καποτε στην αφρικη και μονο τα καλυτερα εχω ακουσει και ακουω ακομη απο αλλους συγγενεις εκει!
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβασα προσφατα κι ενα υπεροχο μυθιστορημα για τους κικουγιου κι ετσι μερικα απο αυτα που εγραψες ηδη τα γνωριζα!
νομιζω το πιο ωραιο πραγμα στη ζωη ειναι τα ταξιδια!!!
@Roadartist, εύχομαι να τα καταφέρεις να πραγματοποιήσεις ένα ταξίδι στην Αφρική! Είναι μοναδική εμπειρία!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Και λοιπόν, η συνέχεια είναι φωτογραφίες από το Μασάι Μάρα! Μια φανταστική περιοχή προστασίας της φύσης!
@Αστεράκι η αλήθεια είναι ότι…. με παρακαλάνε από το National Geographic, αλλά εγώ αντιστέκομαι! :-))
Χωρίς πλάκα, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
@Dark Chef οι εικόνες συχνά δεν χρειάζονται πολλά λόγια! Όμως για μένα έχει ενδιαφέρον και η πληροφορία που επενδύει την εικόνα. Με μαγεύει να προσπαθώ να καταλάβω την χώρα που επισκέπτομαι. Και προφανώς σας μεταφέρω αυτά που μου αρέσουν!
@Apinkdreamer για τα ταξίδια συμφωνώ απόλυτα! Μόνο τα γλυκά όνειρα τα συναγωνίζονται:-))!
Σε ποια χώρα ζούσε η μαμά σου? Ποιο βιβλίο διάβασες για τους Κικούγιου?
Ειχα μέρες να blogάρω..αλλά η ανάρτησή σου με αποζημίωσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίες φωτο, ωραίες πληροφορίες... ωραίο ταξίδι.
Με ταξιδεύεις σε μερη που δύσκολα θα παω και περιμένω με ανυπομονησία την συνέχεια.
Καλό σκ
Αγγελική, πως μπορεί κανείς να βαρεθεί κάτι τόσο όμορφο!! Υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να διαβάζεις και να ταξιδεύεις ταυτόχρονα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως περιμένω την συνέχεια.
Καλό Σ/Κ.
@ Marion πολύ χαίρομαι για τα καλά σου λόγια! Σ ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Λίνα, η συνέχεια πλησιάζει ξεκαθαρίζω τις φωτογραφίες... Φιλάκια
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα! η μαμα μου καθως και πολλοι απο την οικογενεια μου(που δυστυχως δεν υπαρχουν πια) ζουσαν στο Καμερουν. Αλλοι θειοι ζουν στο Γιοχανεσμπουργκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλιο ειναι η Μαυρη γη- η χωρα των λευκων της barbara Wood των εκδοσεων bell και ειναι συγκλονιστικο!!!!!να το διαβασεις οπωσδηποτε! επειδη ειναι παλια εκδοση να το αναζητησεις στο Μοναστηρακι! αν δεν το βρεις κι εκει πες μου να στο στειλω!
φιλια!!!!
Καλημέρα apinkdreamer! Το Καμερούν πρέπει να έχει τρομερό ενδιαφέρον σαν κουλτούρα! Δυστυχώς λόγω της αστάθειας που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή της δεν έχουμε τολμήσει να ταξιδέψουμε προς τα εκεί. Εσύ? Το σκέφτεσαι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το βιβλίο θα το βρω (και αν δεν το βρω ξέρω που να το ζητήσω:-))!
Καλό Σαββατοκύριακο!
ειναι κι αυτο ενα απο τα πολλα μου ονειρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήδε με λενε αδικα...pink dreamer!
Να φλυαρήσεις κι άλλο! Είναι πολύ ωραίο να μαθαίνουμε για άλλες κουλτούρες και πολιτισμούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να αξιωθώ κι εγώ να πάω κάποια στιγμη!
Φιλιά πολλά
Να φλυαρίσεις και στο επόμενο please!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία πράγματα είδα και έμαθα! Μερσι!
φανταστικό ποστ! Και πολύ ωραίες οι φωτό των ανθρώπων και της πόλης...Μου άρεσε το πάρκο και η κίνηση για την προστασία των ορφανών ζώων, με χάλασε η τόση εγκληματικότητα και οι συνθήκες διαβίωσης...Πολύ κριμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήApinkdreamer σου εύχομαι ένα ένα τα ροζ όνειρα να γίνονται πραγματικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚούλα, λες να συνεχίσω την φλυαρία? Στο Μασάι Μάρα είχε μόνο φυτά και ζώα! Αν αρχίσω να μιλάω για την ανάπτυξη των… βούρλων στην περιοχή του ισημερινού, δεν ξέρω αν θα ευχαριστηθεί κάνεις...
Γεια σου Κική μου! Έχεις δει μερικά ζωάκια που τράβηξα. Θα τα δείξω πιο αναλυτικά!
Artanis αυτή η εγκληματικότητα είναι μάστιγα της εποχής. Ιδιαίτερα στην Αφρική μοιάζει σαν να είναι τίμημα για την απελευθέρωσή τους από την λευκή κυριαρχία! Όσο για τις συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολο να τις κατανοήσουμε/αξιολογήσουμε επειδή είμαστε φορείς μιας συγκεκριμένης κουλτούρας και κρίνουμε μέσα από την συγκεκριμένη οπτική.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική,συμφωνώ με το ΑστεροΜαράκι..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλύτερη είναι η Μάγια Τσόκλη και ο Δούσης..??
katapliktiko fotoreportaz!!! (sorry gia ta greeklish alla formarisa to pc kai prepei na ta ksnabalo) panta ithela na pav ki akoma pigainw... gia na doume.. anamenoume meros B.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταφερες παλι να μας ταξιδεψεις Αγγελικη.Καλη εβδομαδα να εχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆργησα αλλά ήρθα! Τι όμορφη ανάρτηση! Μας ταξίδεψες και εμάς στην Κένυα μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Pansofix σε ευχαριστώ! Καλή βδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Spritokoyto δεν το αποκλείω να είναι καλύτεροι… (όχι σε όλα βέβαια!) :-))
@Global Greek να μην ακούω για φορμάρισμα… Πανικός με πιάνει! Κουράγιο!
@Δημιουργία μου, τα κατάφερα? Σε ευχαριστώ! Καλή βδομάδα!
@Big Mama, παραλίγο να πάρεις απουσία! :-))
Ο προσωπικός μας "ανταποκριτής" και πάλι online!! Πόσο ευτυχείς είμαστε που σ' έχουμε καλή μου Αγγελική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα.
Γεια σου Πηνελόπη μου! Με έκανες να... ψηλώσω :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια
Καλή μου δεν έχεις ανάγκη ούτε από ύψος (είναι ψιλή κυρίες και κύριοι) αλλά ούτε και από ήθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
Δεν πιστεύω να μου έβαλες απουσία;;μόλις γύρισα η καημένη μετά από βαριές δουλειές στο χωριό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να διαβάσω όσα γράφτηκαν το Σ/Κ είναι πολύ δύσκολο αλλά τα δικά σου γραπτά δεν τα χάνω με τίποτα με ξεκουράζουν και με ταξιδεύουν ευχάριστα,το ξέρεις άλλωστε!!
Πολλά φιλάκια!!
Πηνελόπη αυτή την φορά ...κοκκίνισα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου δεν σε έγραψα στο απουσιολόγιο! Είχες σοβαρή δικαιολογία! Περιμένω να δω τι θα φτιάξεις με τα προϊόντα του χωριού!
Βαλσαμο το ταξιδάκι μετα απο μια τόσο κακή μερα.. Ηταν πολύ ομορφη η περιγραφη και καθόλου κουραστική.. εγω θα διάβαζα και περισσότερα!! παω να δω τωρα την σημερινη σου αναρτηση που απο ότι ειδα ειναι μονο εικόνες... οτι πρέπει για τα κορίτσια μου!!!! πολλα φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκη μου, μη μου στενοχωριέσαι! Διάβασα το ποστ σου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Δύσκολη μέρα. Έδωσες μάχη... Έχω γράψει και εγώ ένα "προτρεπτικό" άρθρο για την τήρηση κάποιας δεοντολογίας στα μαγειρικά μπλογκ και την αναγραφή πηγών στις συνταγές μας... Δεν είχε όμως και μεγάλη απήχηση….
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να μου φιλήσεις τα κορίτσια!