Επιστροφή!

Επιτέλους σας ξαναβρίσκω! Από το Πάσχα εξαφανίστηκα, σας ζητώ συγνώμη. Οι λόγοι ήταν αρκετοί! Το Πάσχα πήγαμε μια εκδρομή. Όταν γυρίσαμε στο Σάντον διαπιστώσαμε ότι είχαν κόψει τα τηλέφωνα στην περιοχή (άρα και το ίντερνετ), λόγω κάποιας βλάβης, οπότε έχασα κάθε επαφή μαζί σας (όπως και με τα παιδιά μου, τους γονείς μας κλπ) ! Πριν διορθωθεί η βλάβη γύρισα στην Αθήνα! Όταν λείπω μήνες από το σπίτι μου, καταλαβαίνετε τι με περιμένει! Ανοικτές αγκαλιές, υγρά μουσουδάκια με χαρούμενα γαβγίσματα και νιαουρίσματα υποδοχής, αλλά και χαλασμένες υδραυλικές εγκαταστάσεις, χαρτιά της εφορίας κλπ! Ήταν και η κρίση που μας επηρεάζει όλους… Δεν θέλω να μιλήσω όμως για θέματα που με γεμίζουν ανησυχία, άγχος, αγανάκτηση… Θα αναφερθώ σε κάτι πιο προσωπικό…

Πριν από πολλά χρόνια όταν σχεδίαζα το σπίτι της Αθήνας, εκτός από την αρχιτεκτονική λύση, ονειρευόμουν την ζωή που θα ζούσαμε σε αυτό! Να είναι ηλιόλουστο, να έχει άνετους χώρους για όλους μας, να είναι λειτουργικό και όμορφο! Φανταζόμουν παιδικές φωνές, οικογενειακές στιγμές, γιορτές, μουσική, φίλους να περνούν άνετες στιγμές μαζί μας, μυρωδιά φαγητού, στρωμένο τραπέζι, ώρες δουλειάς, κλπ κλπ. Και για πολλά χρόνια ήταν ακριβώς έτσι! Όπως το είχα ονειρευτεί! Τα παιδιά μεγάλωσαν, η Φ. έφυγε για σπουδές, μετά φύγαμε ο Γ. και εγώ και αφήσαμε την Μ. με τα κατοικίδια… Τώρα κάθε φορά που γυρίζω και το βρίσκω σχεδόν άδειο από ανθρώπινες παρουσίες, σιωπηλό, με σημάδια φθοράς, σφίγγεται το στήθος μου. Αυτή τη φορά όμως ήρθε ένα χαρούμενο γεγονός, το σπίτι ξανάνοιξε και γέμισε ζωή και χαρά!

Η μικρή μου κόρη, η Μ. αφού τελείωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, έγινε δεκτή για μεταπτυχιακά σε καλό Πανεπιστήμιο της Αγγλίας! Αυτός ο λόγος, που με κάνει χαρούμενη και περήφανη, στάθηκε αφορμή για ένα χορευτικό πάρτι στο σπίτι, για να το γιορτάσουμε με την παρέα της! Δεν χρειάζεται να σας πω με τόση χαρά είδα ξανά το σπίτι μας να ζωντανεύει και να γεμίζει φιλικά πρόσωπα, φωνές, γέλια, μουσική! Βασανίσαμε αρκετά τους γείτονές μας, που καρτερικά άντεξαν την φασαρία που κάναμε, χωρίς να καλέσουν την αστυνομία, παρόλο που το πάρτι κράτησε ως το πρωί...Όπως άκουγα τα παιδιά να διασκεδάζουν, καθισμένη κάποια λεπτά στην βεράντα σκεφτόμουν πως πέρασαν τα χρόνια... Θυμόμουν το μικροσκοπικό μωράκι που κράτησα στην αγκαλιά μου πριν περίπου 23 χρόνια. Ήταν τόσο αδύνατο, τόσο γνώριμο και είχε μια ανασηκωμένη γαλλική μυτούλα...

Μεγάλωσε ήσυχα, χωρίς να συγκεντρώνει τους προβολείς, ποτέ δεν δημιούργησε συγκρούσεις, ή προβλήματα. Δυνατή, ήσυχη, ευγενική, κοινωνική, με έντονο αίσθημα του χιούμορ, τρυφερή, ευαίσθητη, διαισθητική, με απίστευτη συναισθηματική νοημοσύνη, πεισματάρα, προγραμματισμένη, με αναλυτική σκέψη, καλλιτεχνική φύση με την αισθητική να καθορίζει πολλούς τομείς της ζωής.

Στο σχολείο είχε ασκηθεί στο να γίνεται αόρατη στους δασκάλους της! Με τον τρόπο αυτό τους περνούσε απαρατήρητη και όλοι την συμπαθούσαν, γιατί δεν τους δημιουργούσε κανένα πρόβλημα! Στους περισσότερους συμμαθητές της ήταν και είναι πολύ αγαπητή! Έχει φιλίες που ξεκινούν από τον παιδικό σταθμό και συνεχίζουν ως σήμερα και διαρκώς εμπλουτίζονται! Μόλις κατάλαβε ότι πρέπει να έχει επιδόσεις, έβαλε τα δυνατά της και ξεχώρισε πετυχαίνοντας με το παραπάνω τους στόχους της στις εισαγωγικές! Την Σχολή της την τελείωσε με χαρακτηριστική άνεση! Χάρηκε την συμμετοχή της στο πρόγραμμα Εράσμους, έκανε την πρακτική της άσκηση με ενθουσιασμό και είμαι σίγουρη ότι και στην Αγγλία θα βρει νέους ορίζοντες!

Τα 4 χρόνια που λείπουμε παράλληλα με τις σπουδές της κρατάει το σπίτι και φροντίζει τα ασπρόμαυρα ζωάκια μας, χωρίς να τους λείπει τίποτα! Εύχομαι όλα τα όνειρά της να πραγματοποιηθούν και να είναι ευτυχισμένη, όπως το βράδυ του πάρτι που έλαμπε! Μόνο που έλειπε η Φ. γιατί δεν ήταν ρεαλιστικό να έρθει… Όμως οι μέρες πέρασαν γρήγορα και γύρισα στην Αφρική. Χειμωνιάτικες λιακάδες με υποδέχτηκαν. Στο επόμενο ποστ θα προσπαθήσω να περάσω "σε άλλη διάσταση" μιλώντας σας για ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που κάναμε στην Ανατολική Αφρική!

............................................ (Κική, εγώ αυτό ξέρω για κάπαρη!)