Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Μίνι Κρέμα Καραμελέ

Την πρώτη μου κρέμα καραμελέ θυμάμαι πότε την δοκίμασα!
Ήμουν σε προσχολική ηλικία. Με είχε πάρει η μαμά μου μαζί της, για να μου αγοράσει κάτι. Συνάντησε μια γνωστή της και μπήκαμε στου Ζόναρ'ς για ένα καφέ. Βαριόμουνα την ζωή μου, αλλά ήξερα ότι, αν δεν καθόμουν ήσυχη, θα είχα συνέπειες... Περιμένοντας τον σερβιτόρο, είδα να "την" σερβίρουν στο διπλανό τραπέζι. Ήταν το σχήμα της που ήταν ψηλόλιγνο? Το υπόλευκο χρώμα? Η σως που έτρεχε από την κορφή ως το πιατάκι? Με μιας ξεσηκώθηκα! Η μυρωδιά της καραμέλας με ξετρέλανε! Άρχισα να κάνω νοήματα στη μαμά μου, δεν με πρόσεχε... Έρχεται ο σερβιτόρος παραγγέλνουν καφέ και τυρόπιτα για μένα, χωρίς να με ρωτήσουν...Βλέπεις δεν μου άρεσαν τα γλυκά τότε! Έπρεπε κάτι να κάνω!
" Όχι τυρόπιτα! Θέλω το γλυκό αυτό!" φώναξα και έδειξα το πιατάκι δίπλα!
Τα χρόνια εκείνα να δείχνεις στο διπλανό τραπέζι, να έχεις άποψη για τι ήθελες και τι όχι, να λες "Όχι" ήταν ανεπίτρεπτες συμπεριφορές για κοριτσάκια με καλούς τρόπους... Όμως το διακινδύνευσα! Υπήρχε πιθανότητα να θυμώσει η μαμά, να μη μου πάρει τίποτα και να γυρίσουμε σπίτι, για να ακούσω το μάλωμα του αιώνα και να έχω ένα σωρό τιμωρίες "δεν θα βγεις να παίξεις με τις φίλες σου για μια βδομάδα", "δεν θα πάμε στο σινεμά για 1 μήνα",  κλπ κλπ !
Δεν ξέρω τι έγινε, φαίνεται η μαμά μου ήταν στις καλές της, πάντως σε λίγο η κρέμα καραμελέ βρισκόταν μπροστά μου! Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση! Πως κοβόταν με το κουταλάκι, το ελαφρύ γλυκό της κρέμας, την απίστευτη υφή της, με την πικρούτσικη καραμέλα, που κατρακυλούσε από την κορφή!
"Μαμά, πώς λέγαν το γλυκό?"
"Κρέμα καραμελέ!"
"Μπορείς να μας την φτιάχνεις κάθε μέρα?"
"Δεν ξέρω την συνταγή!"
" Η θεία Νίκη θα την ξέρει?"
"Δεν νομίζω..."
"Αν είμαι καλό παιδί, θα ερχόμαστε να με κερνάς εδώ?"
"Θα δούμε..."
Δεν άφησα θεία μου, νονά μου, γειτόνισσα, γνωστή να μη την ρωτήσω για την συνταγή!

Κάποια στιγμή η συνταγή βρέθηκε, μα η μαμά μου ποτέ δεν μου την έκανε...
Απωθημένο το είχα το γλυκό! Μόλις μεγάλωσα πήρα τα σχετικά αλουμινένια φορμάκια και άρχισα να προσπαθώ να το πετύχω! Πάντα η παιδική μνήμη ήταν απείρως καλύτερη! Και όλο αναζητούσα μια καλή συνταγή!


Η Κική από την Μικρή Κουζίνα της μου έδωσε μια πολύ καλή συνταγή! Αν δεν την έχετε εντοπίσει ρίξτε μια ματιά εδώ! Από όσες συνταγές έχω δοκιμάσει, νομίζω ότι είναι η πιο κοντινή στην παιδική μου ανάμνηση!


Τελευταία ήθελα να κάνω την κρέμα, σε μικρό μέγεθος για να μπορεί να σερβιριστεί μαζί με άλλα μικρά γλυκά και αλμυρά σε ένα high tea.  Αποφάσισα να μη κάνω αυτή τη φορά την συνταγή της Κικής, για να βάλω λιγότερα αυγά. Δοκίμασα την συνταγή που γράφει επάνω το κουτί του ζαχαρούχου γάλακτος Nestlé, που πωλείται στα Σούπερ Μάρκετ της Ν Αφρικής.. Σας μεταφράζω την συνταγή παρακάτω. Η συνταγή δεν συγκρίνεται με εκείνη της Κικής, όμως μπορεί να την φάει κάποιος που έχει ψηλή χοληστερίνη, χωρίς να έχω τύψεις! 


Έκανα μικρές ασήμαντες προσαρμογές, όπως λιγόστεψα το νερό στην καραμέλα, πρόσθεσα ξύσμα λεμονιού, ετοίμασα την μισή δόση από αυτή που γράφω και την φορμάρισα στις μικρές φόρμες σιλικόνης, που χρησιμοποιώ για τα μίνι μάφινς.
Ας δούμε την συνταγή!


Για την καραμέλα
250 ml ζάχαρη (ήταν περισσότερη απ ότι ήθελα, την επόμενη φορά θα βάλω 180-200 ml)
50ml νερό (η συνταγή στο κουτί έλεγε 125 ml)

Για την κρέμα
1 κονσέρβα των 385γρ ζαχαρούχο γάλα
300 ml νερό
600 ml γάλα φρέσκο
4 μεγάλα αυγά
5 ml  εσάνς βανίλια
ξύσμα ενός λεμονιού (δική μου προσθήκη, προαιρετική αν σας αρέσει η γεύση του λεμονιού)


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς

Σε ένα τηγάνι βάζουμε την ζάχαρη και το νερό και ανακατεύουμε ελαφρά σε δυνατή φωτιά, να υγρανθεί η ζάχαρη. Όταν αρχίζει να βράζει, σταματάμε το ανακάτεμα και αφήνουμε την ζάχαρη να γίνει καραμέλα. Προσέχουμε (παρατηρώντας το χρώμα της, που προοδευτικά γίνεται πιο σκούρο) να μην ανέβει υπερβολικά η θερμοκρασία, για να μην καεί η καραμέλα και γίνει πικρή. Η καραμέλα είναι έτοιμη όταν είναι σκούρο χρυσαφί το χρώμα. Την κατεβάζουμε από την φωτιά. Αν μας ξεφύγει και δούμε το χρώμα να γίνεται σκούρο καστανό, αμέσως καθίζουμε το τηγάνι σε κρύο νερό (ή πετσέτα βρεγμένη) να ελεγχθεί η θερμοκρασία της. Προσοχή καίει τρομερά!

Βάζουμε την καραμέλα σε μια φόρμα χωρητικότητας 2 λίτρων ή σε ατομικά πυράντοχα μπολάκια. Ή, αν θέλετε να γίνουν μικρούτσικες οι κρέμες, χρησιμοποιείτε τα φορμάκια για τα μικρά μάφινς. Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστείτε την μισή δόση, διαφορετικά δεν θα ξέρετε τι να κάνετε τα χιλιάδες κρεμάκια που θα ετοιμάσετε! Χρησιμοποίησα για την μισή δόση 24 φορμάκια μικρά και 6 φορμάκια αλουμινένια για κρέμα καραμελέ.

Χειριστείτε προσεκτικά τα φορμάκια μη στάξει πάνω σας καραμέλα, γιατί όπως είπαμε είναι σε πολύ ψηλή θερμοκρασία!

Σε ένα μεγάλο μπολ αδειάζουμε το ζαχαρούχο γάλα. Προσθέτουμε το νερό, το γάλα, τα αυγά (χτυπημένα να ενώσουν), το ξύσμα του λεμονιού και την βανίλια. Χτυπάμε απλά να ενώσουν τα υλικά. Δεν παραχτυπάμε, γιατί δημιουργούνται φυσαλίδες στην κρέμα. Ρίχνουμε την κρέμα στη φόρμα ή στα φορμάκια με την καραμέλα, αφού την περάσουμε από λεπτή σήτα για να απομακρύνουμε κομματάκια αυγού, που δεν διαλύθηκαν! Για να λέμε την αλήθεια, εγώ δεν το έκανα αυτό με την σήτα, γιατί δεν ήθελα να απομακρύνω το ξύσμα. Απλά έριξα το μείγμα σε ένα δοχείο με καλή ροή, για να μπορέσω εύκολα να γεμίσω τα φορμάκια.

Βάζουμε την φόρμα σε μπαιν μαρί: Στρώνουμε με ένα πανί ένα ταψάκι και τοποθετούμε μέσα την φόρμα με την κρέμα. Προσθέτουμε στο ταψί χλιαρό νερό, να φτάνει στα 2/3 της κρέμας στη φόρμα και τα τοποθετούμε όλα μαζί στο φούρνο.

Αν βάλουμε όλο το μείγμα σε μια φόρμα ψήνουμε για 1 ώρα, σβήνουμε τον φούρνο και αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει στο φούρνο. Στην συνέχεια βάζουμε την φόρμα με την κρέμα στο ψυγείο να κρυώσει καλά. Αν όμως έχουμε μικρά φορμάκια αρκούν 10 λεπτά στο φούρνο και τα αφήνουμε έξω να κρυώσουν σε θερμοκρασία δωματίου.

Βάζουμε στο ψυγείο 1-4 ώρες, ανάλογα με το μέγεθος, να κρυώσουν για τα καλά!

Όταν η κρέμα κρυώσει αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα και σερβίρουμε! Η πιατέλα πρέπει να είναι λίγο βαθιά ώστε η καραμέλα να μην χυθεί έξω… Αν έχουμε φορμάκια σιλικόνης, πιέζουμε λίγο να ξεκολλήσει από τις άκρες, παραμορφώνουμε την σιλικόνη και ξεφορμάρουμε.


Τα μικρά κρεμάκια τα ξεφορμάρισα πάνω σε έτοιμα μπισκοτάκια, ώστε να μπορούμε να τα κρατήσουμε (με χάρη) και να τα γευτούμε με λίγες τύψεις, αν αρκεστούμε σε ένα!


Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι!

36 σχόλια:

  1. Αγγελική μου πολύ μου άρεσε ο πρόλογος σου. Ένιωσα ότι ήμουν σε μια γωνιά και παρακολουθούσα τα δρώμενα!
    Πολύ κομψή και ωραία η μίνι κρέμα καραμελέ και μου αρέσει πολύ η ιδέα να προσφερθεί παρέα με άλλα γλυκάκια αλλά και πάνω σε μπισκοτάκι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ερμιόνη μου σε ευχαριστώ! Εδώ στα high tea δεν μπορείς να φανταστείς τι λαχταριστά γλυκάκια και αλμυρά προσφέρουν! Σπάω το κεφάλι μου να βρω ιδέες για "δικά" μου μπουκίτσες γλυκά!
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  2. με συγκινησες πολύ με τα λόγια σου!
    χαρηκα πολύ που γνωρισα το μπλογκ σου, θα σε επισκεπτομαι συχνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες gio kar! Με πέτυχες σε νοσταλγική φάση! Θα τα λέμε!
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  3. Τι ωραία παιδική ανάμνηση, Αγγελική μου! Πόσο όμορφα την παρουσίασες!
    Για το γλυκό σου τι να πω; Έτσι μικρούλι και κομψό που είναι αναρωτιέμαι αν θα λυπόμουν να το φάω... Πραγματικά πανέμορφο και εξαιρετική παρουσίαση! Μπράβο!!!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κουταλάκι σε ευχαριστώ! Με τις αναμνήσεις δεν βγάζεις άκρη! Είναι περίεργο τι σου μένει!
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Αχ! την φτιάχνει συχνά η μητέρα μου... ευτυχώς γιατί δεν αρέσει στον σύζυγο (αν είναι δυνατόν!) άσε που είναι και διαβητικός...
    Οι φωτογραφίες σου, με τρέλαναν πιο πολύ απ' την καραμελέ σου!
    ΑΦιλάκια πολύ πολύ γλυκά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αιναφετς! Η μαμά σου έρχεται για λίγο στην Αφρική, να αναγνωριστεί η γνώση της στο Ν ημισφαίριο?:)
      Να είσαι καλά!
      ΑΦιλάκια και από μένα!

      Διαγραφή
  5. Μου φαινεται οτι και η δικη σου μαμα ηταν αυτηρη σαν τη δικια μου!
    Την κρεμα καραμελε δεν την πολυσυμπαθουσα, οπως και ολα τα κρεμωδη γλυκα.. Την εκτιμησα οταν ημουν πολυ μεγαλυτερη και αρχιζα να δοκιμαζω και πραγματα που δεν ετρωγα, για πολλα απο τα οποια αλλαξα εντελως γνωμη και εγιναν τα αγαπημενα μου! Τωρα που το σκεφτομαι εχω παρα πολυ καιρο να την φτιαξω! Υπεροχες οι κρεμουλες σου, και τι ομορφες που δειχνουν επανω στα μπισκοτα!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, δεν ήταν αυστηρή η μαμά μου. Ήταν η κουλτούρα της εποχής. Εμείς απορρίψαμε όλους αυτούς τους τύπους και τα παιδιά μας μεγάλωσαν πιο χαλαρά.
      Περιμένω την συνταγή σου όταν την φτιάξεις!
      Καλό τριήμερο να περάσεις!

      Διαγραφή
  6. Αχ!!! με ξεσήκωσες με την καραμελέ σου.. τι ομορφη παρουσίαση..!! μια απλη κρεμουλα.. ποσο ομορφα σε προδιαθετει να την φας.. οταν σου την παρουσιάσουν τόσο ωραια..!!! με το μπισκοτακι τελεια..εναι..!!! φιλιά πολλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ρούλα μου! Η ανάρτηση έγινε όχι για την συνταγή... Για την πρόταση παρουσίασης κυρίως! Σ ευχαριστώ πολύ!
      Καλό 3ήμερο
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  7. Πόσο μου αρέσει το γράψιμό σου, Αγγελική μου!
    Μεγαλώνοντας σε επαρχία δεν είχα γνωρίσει αυτές τις λεπτές γεύσεις. Αγαπημένα γλυκά ήταν αυτά που λέμε του ταψιού αλλά κι αυτά τα μισοέτρωγα! Μαθήτρια γνώρισα τις κρέμες και ειδικά την καραμελέ αλλά αργότερα την εκτίμησα.
    Τώρα λόγω των αυγών την αποφεύγω!
    Η δικ'η σου όμως καταγράφεται και θα δοκιμαστεί!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελένη μου! Εγώ πάντα θεωρούσα ότι κάτι έχανα που δεν είχα ρίζες στην επαρχία! Γεννημένη και μεγαλωμένη στο κέντρο της Αθήνας από αθηναϊκές οικογένειες, έχω αναμνήσεις τέτοιας μορφής.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  8. Χαμογέλασα διαβάζοντας τον πρόλογο. Επειδή και σε μένα ξυπνάει μνήμες! Από τα πρώτα γλυκά που επιχείρησα να φτιάξω όταν ήμουν μικρή (και λιγότερο σκοτεινή) ήταν η κρέμα καραμελέ.
    Νομίζω πως όταν είναι κρύα από το ψυγείο και μετά από μια ημέρα η μυρωδιά του αβγού φεύγει αρκετά. Η βανίλια και το λεμόνι όπως και να 'χει ταιριάζουν και είναι αρώματα αγαπημένα!
    Γάλα έχω στο ψυγείο, έχω και αβγά, λεμόνια δε λείπουν ποτέ, χμμ.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σκοτεινούλα μου! Κανονικά έπρεπε να γράψω και ένα ακόμα κείμενο, λίγα χρόνια αργότερα από την πρώτη δοκιμή, για την όψη της μαμάς μου, όταν με είδε να προσπαθώ να φτιάξω την καραμελέ, με μπαίν μαρί κλπ :)
      Εκεί να δεις γέλιο που θα κάνατε!
      Αν εξαιρέσεις τα αυγά που οι κότες τους έτρωγαν ιχθυάλευρα, εμένα η μυρωδιά του αυγού δεν με ενοχλεί. Απλά ο Γ. έχει χοληστερίνη και τον προσέχω!
      Καλή ξεκούραση το 3ημερο!
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  9. Αυτές οι αναμνήσεις των παιδικών χρόνων μας συνοδεύουν ευχάριστα και οι γεύσεις ήταν διαφορετικές όταν κάτι το λαχταρούσαμε.
    Έχω ένα γάλα στο ντουλάπι μου και προκειμένου να το χρησιμοποιήσω (δεν θυμάμαι γιατί το έχω αγοράσει χαχαχα) θα φτιάξω αυτήν την ωραία κρέμα σου.
    Καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξανθή έχεις απόλυτο δίκιο! Η λαχτάρα για κάτι, η ευχάριστη στιγμή που το συνδέσαμε, τα προϊόντα που ήταν πιο φυσικά, η παιδική αθωότητα πασπάλιζαν τα πάντα με χρυσόσκονη!
      Καλό 3ημερο!
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  10. Αχ Αγγελική μου πολύ μου άρεσε το κείμενό σου και οι αναμνήσεις σου!! Φαντάζομαι τα συναισθήματά σου... Λάτρεψα τις φωτό σου που είναι υπέροχες όπως συνήθως αλλά λιμπίστικα και την κρέμα καραμελέ σου!!!! Υπέροχη συνταγή μια κι εγώ είμαι απ' αυτές που δεν θέλω πολλά αυγά μέσα για διάφορους λόγους!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, τα παιδιά που κουβαλάμε μέσα μας έχουν γερή μνήμη!
      Σ ευχαριστώ!
      Καλό τριήμερο!

      Διαγραφή
  11. Αγαπημένο γλυκό η κρέμα καραμελέ!! Πολύ ωραία σου έγινε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλέ,χωρίς να θέλω να γίνομαι αδιάκριτη,πότε συνέβησαν τα περιγραφόμενα στον πρόλογο;;;;Σαν να βλέπω ελληνική ταινία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη....χιχι!!!!!

    Οι φωτογραφίες σου θεϊκές!!!!!Μπράβο!Κι εγώ λάτρης της κρέμας καραμελέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου, καλημέρα! Κοντά έπεσες! Ιστορίες της δεκαετίας του 60! Η Αλίκη μεγάλωσε γενιές και γενιές παιδιών! :)
      Ώστε και εσύ λάτρης της κρεμούλας!
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  13. Εμένα πάλι η μαμά μου έφτιαχνε πάρα πολύ συχνά από τις έτοιμες σκόνες που υπήρχαν τότε. Ίσως γι αυτό δεν ήταν ποτέ αγαπημένο μου γλυκό!
    Πολύ λαχταριστή η μπουκίτσα καραμελε που μας έφτιαξες. Πολύ έξυπνη ιδέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαράκι! Τις έτοιμες ποτέ δεν τις δοκίμασα! Ποτέ δεν μπήκε στην κουζίνα μας έτοιμη κρέμα, παγωτό, κύβος, πουρές κλπ. Η μαμά μου ήταν δύσπιστη μαγείρισσα με καθαρή άποψη στη χρήση "φυσικών προϊόντων"! Από εκεί πήρα και εγώ...
      Βασικά πρόταση σερβιρίσματος είναι το παραπάνω...
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  14. Και καλό παιδί ήσουν (και παραμένεις), και καλή μαμά είχες και καλή κρέμα καραμελέ μας σέρβιρες σήμερα σε μπουκίτσες σήμερα Αγγελική μου και μας γλύκανες! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Μάρθα μου! Έτσι! Με τον καλό λόγο πάντα! Και εσύ μας γλυκαίνεις!
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  15. Ε ναι! Από τις πιο μίνι κρεμ καραμελέ που έχω δει!
    Με συγκινεί πολύ όταν ακούω ιστορίες που αναδύονται από το παρελθόν κι έχουν αφορμή ένα πιάτο, ένα γλυκό! Και μπράβο σε εκείνο το θαρραλέο κορίτσι που αψήφησε το σαβουάρ βιβρ για μικρά παιδιά κι απαίτησε μια κρεμ καραμελέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό το θάρρος που εδρεύει στην ...αυτοσυντήρηση! Crispy μου καλή βδομάδα να έχουμε!
      Φιλάκια

      Διαγραφή

  16. Οι μνήμες και οι γεύσεις της παιδικής ηλικίας είναι αξεπέραστες! Παρόλο που δεν μου αρέσουν οι κρέμες, η καραμελέ είναι η μόνη που έτρωγα ως παιδί αλλά και τώρα.
    Θα συμφωνήσω με την crispy, μπράβο στο κοριτσάκι που απαίτησε την κρέμα!
    Πολύ χαριτωμένες και μικρούλες οι καραμελέ σου.
    Πολλά φιλιά στη Ν. Αφρική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mookies οι μνήμες παίζουν τα δικά τους παιχνίδια, μα οι γεύσεις... όπως λες: αξεπέραστες! Από μικρή το είχα! Θυσίαζα τον θρόνο μου για μια κρέμα! lol
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  17. Α! Καλά, οκ!!! Επειδή είμαι χαμένη στο διάστημα, νόμιζα ότι απείχες!! Για να μην σε ξαναχάσω, σε έβαλα στο blogroll μου, για να είμαι σίγουρη! Καλημέρα χαρά μου κι από δω! Σε φιλώ πολύ γλυκά, τόσο, όσο κι η δική σου ανάρτηση! Λαχταριστή! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καραμελέ σε σφηνάκι! Αυτά είναι! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Λαχταριστες φωτογραφιες!

    http://beautyfollower.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Τι ωραίο γλυκό! Μεγαλώνοντας το εκτιμώ περισσότερο. Μα πόσο έξυπνα και όμορφα το παρουσίασες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή